Раҳмон ва Раҳим Аллоҳнинг исми билан (1:1)
×
Пояснение:
Иосиф
АятИосиф
يوسف
- Перевод
- Информация о суре
12/1
الر تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ
Алиф Лом Ро. Булар очиқлаган/очиқланган Китобнинг оятлари.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/1الر تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ
12/2
إِنَّا أَنزَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لَّعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ
Ақл ишлатишингиз/маъноларини боғлай олишингиз учун уни Арабий Қуръон/аниқ тушунарли қилиб нозил қилдик.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/2إِنَّا أَنزَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا لَّعَلَّكُمْ تَعْقِلُونَ
12/3
نَحْنُ نَقُصُّ عَلَيْكَ أَحْسَنَ الْقَصَصِ بِمَا أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ هَٰذَا الْقُرْآنَ وَإِن كُنتَ مِن قَبْلِهِ لَمِنَ الْغَافِلِينَ
Биз сенга ушбу Қуръонни ваҳй қилиб, қиссаларнинг энг гўзалини сўзлаб бермоқдамиз, ундан олдин бу қиссаларни билмас эдинг/улардан бехабар эдинг.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/3نَحْنُ نَقُصُّ عَلَيْكَ أَحْسَنَ الْقَصَصِ بِمَا أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ هَٰذَا الْقُرْآنَ وَإِن كُنتَ مِن قَبْلِهِ لَمِنَ الْغَافِلِينَ
12/4
إِذْ قَالَ يُوسُفُ لِأَبِيهِ يَا أَبَتِ إِنِّي رَأَيْتُ أَحَدَ عَشَرَ كَوْكَبًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ رَأَيْتُهُمْ لِي سَاجِدِينَ
Мана, Юсуф отасига деди: “Эй Отам, мен ўн бир Юлдуз, Қуёш ва Ойни кўрдим, менга сажда қилмоқда эди/менга тўлиқ бўйсунмоқда эди”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/4إِذْ قَالَ يُوسُفُ لِأَبِيهِ يَا أَبَتِ إِنِّي رَأَيْتُ أَحَدَ عَشَرَ كَوْكَبًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ رَأَيْتُهُمْ لِي سَاجِدِينَ
12/5
قَالَ يَا بُنَيَّ لَا تَقْصُصْ رُؤْيَاكَ عَلَىٰ إِخْوَتِكَ فَيَكِيدُوا لَكَ كَيْدًا إِنَّ الشَّيْطَانَ لِلْإِنسَانِ عَدُوٌّ مُّبِينٌ
Деди: “Эй ўғлим, бу кўрганинг ҳақда акаларингга айтма, сенга қарши тузоқ қурмасин. Ҳақиқатан, шайтон инсонга очиқ душман.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/5قَالَ يَا بُنَيَّ لَا تَقْصُصْ رُؤْيَاكَ عَلَىٰ إِخْوَتِكَ فَيَكِيدُوا لَكَ كَيْدًا إِنَّ الشَّيْطَانَ لِلْإِنسَانِ عَدُوٌّ مُّبِينٌ
12/6
وَكَذَٰلِكَ يَجْتَبِيكَ رَبُّكَ وَيُعَلِّمُكَ مِن تَأْوِيلِ الْأَحَادِيثِ وَيُتِمُّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكَ وَعَلَىٰ آلِ يَعْقُوبَ كَمَا أَتَمَّهَا عَلَىٰ أَبَوَيْكَ مِن قَبْلُ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ إِنَّ رَبَّكَ عَلِيمٌ حَكِيمٌ
Ана шундай қилиб, Раббинг сени танлайди ва ҳодисаларнинг таъвилидан билдиради, сенга ва Йаъқуб авлодига ҳам ўз неъматини тугал айлайди, худди аждодларинг Иброҳим ва Исҳоққа Ўз неъматини тугал айлаганидек. Ҳақиқатан, Раббинг Алим Ҳаким / илм ва ҳикмат эгасидир”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/6وَكَذَٰلِكَ يَجْتَبِيكَ رَبُّكَ وَيُعَلِّمُكَ مِن تَأْوِيلِ الْأَحَادِيثِ وَيُتِمُّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكَ وَعَلَىٰ آلِ يَعْقُوبَ كَمَا أَتَمَّهَا عَلَىٰ أَبَوَيْكَ مِن قَبْلُ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ إِنَّ رَبَّكَ عَلِيمٌ حَكِيمٌ
12/7
لَّقَدْ كَانَ فِي يُوسُفَ وَإِخْوَتِهِ آيَاتٌ لِّلسَّائِلِينَ
Ҳақиқатан, Юсуф ва унинг акаларида сўровчилар учун оятлар-ибратлар бор.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/7لَّقَدْ كَانَ فِي يُوسُفَ وَإِخْوَتِهِ آيَاتٌ لِّلسَّائِلِينَ
12/8
إِذْ قَالُوا لَيُوسُفُ وَأَخُوهُ أَحَبُّ إِلَىٰ أَبِينَا مِنَّا وَنَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّ أَبَانَا لَفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ
Мана, улар дедилар: “Биз бир жамоа бўлсаг-у, Юсуф ва унинг иниси отамизга биздан кўра суюклироқ. Отамиз аниқ адашди!”
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/8إِذْ قَالُوا لَيُوسُفُ وَأَخُوهُ أَحَبُّ إِلَىٰ أَبِينَا مِنَّا وَنَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّ أَبَانَا لَفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ
12/9
اقْتُلُوا يُوسُفَ أَوِ اطْرَحُوهُ أَرْضًا يَخْلُ لَكُمْ وَجْهُ أَبِيكُمْ وَتَكُونُوا مِن بَعْدِهِ قَوْمًا صَالِحِينَ
“Ўлдиринг Юсуфни! Ёки бирор жойга ташлаб келинг, ота меҳри сизга бўлсин! Сўнг солиҳ инсонлар бўласиз.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/9اقْتُلُوا يُوسُفَ أَوِ اطْرَحُوهُ أَرْضًا يَخْلُ لَكُمْ وَجْهُ أَبِيكُمْ وَتَكُونُوا مِن بَعْدِهِ قَوْمًا صَالِحِينَ
12/10
قَالَ قَائِلٌ مِّنْهُمْ لَا تَقْتُلُوا يُوسُفَ وَأَلْقُوهُ فِي غَيَابَتِ الْجُبِّ يَلْتَقِطْهُ بَعْضُ السَّيَّارَةِ إِن كُنتُمْ فَاعِلِينَ
Ораларидан бири деди: “Юсуфни ўлдирманг, агар ташламоқчи бўлсангиз, қудуқ тубига ташланг, бирорта карвон олиб кетсин”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/10قَالَ قَائِلٌ مِّنْهُمْ لَا تَقْتُلُوا يُوسُفَ وَأَلْقُوهُ فِي غَيَابَتِ الْجُبِّ يَلْتَقِطْهُ بَعْضُ السَّيَّارَةِ إِن كُنتُمْ فَاعِلِينَ
12/11
قَالُوا يَا أَبَانَا مَا لَكَ لَا تَأْمَنَّا عَلَىٰ يُوسُفَ وَإِنَّا لَهُ لَنَاصِحُونَ
Дедилар: “Эй отамиз, нега Юсуфни бизга ишонмайсиз, ҳолбуки биз унга фақат яхшиликни истаймиз.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/11قَالُوا يَا أَبَانَا مَا لَكَ لَا تَأْمَنَّا عَلَىٰ يُوسُفَ وَإِنَّا لَهُ لَنَاصِحُونَ
12/12
أَرْسِلْهُ مَعَنَا غَدًا يَرْتَعْ وَيَلْعَبْ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ
Эртага уни биз билан бирга юборинг, айланиб ўйнаб келсин; биз албатта ўзимиз унга кўз-қулоқ бўламиз”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/12أَرْسِلْهُ مَعَنَا غَدًا يَرْتَعْ وَيَلْعَبْ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ
12/13
قَالَ إِنِّي لَيَحْزُنُنِي أَن تَذْهَبُوا بِهِ وَأَخَافُ أَن يَأْكُلَهُ الذِّئْبُ وَأَنتُمْ عَنْهُ غَافِلُونَ
Деди: “Уни олиб кетишингиз мени ғамга солади; сизлар унга бепарво бўлиб, бўри еб кетмаса деб қўрқаман”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/13قَالَ إِنِّي لَيَحْزُنُنِي أَن تَذْهَبُوا بِهِ وَأَخَافُ أَن يَأْكُلَهُ الذِّئْبُ وَأَنتُمْ عَنْهُ غَافِلُونَ
12/14
قَالُوا لَئِنْ أَكَلَهُ الذِّئْبُ وَنَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّا إِذًا لَّخَاسِرُونَ
Дедилар: “Агар биз бир жамоа бўла туриб, уни бўри еб кетадиган бўлса, ҳеч нарсага яроқсиз эканмиз-да!”
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/14قَالُوا لَئِنْ أَكَلَهُ الذِّئْبُ وَنَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّا إِذًا لَّخَاسِرُونَ
12/15
فَلَمَّا ذَهَبُوا بِهِ وَأَجْمَعُوا أَن يَجْعَلُوهُ فِي غَيَابَتِ الْجُبِّ وَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِ لَتُنَبِّئَنَّهُم بِأَمْرِهِمْ هَٰذَا وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ
Уни олиб кетдилар. Қудуқ тубига ташлаш учун жамландилар. Биз эса Юсуфга ваҳй қилдик: “Ҳали мана шу ишларини ўзларига билдирасан, улар сезмайдилар ҳам”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/15فَلَمَّا ذَهَبُوا بِهِ وَأَجْمَعُوا أَن يَجْعَلُوهُ فِي غَيَابَتِ الْجُبِّ وَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِ لَتُنَبِّئَنَّهُم بِأَمْرِهِمْ هَٰذَا وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ
12/16
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/16وَجَاءُوا أَبَاهُمْ عِشَاءً يَبْكُونَ
12/17
قَالُوا يَا أَبَانَا إِنَّا ذَهَبْنَا نَسْتَبِقُ وَتَرَكْنَا يُوسُفَ عِندَ مَتَاعِنَا فَأَكَلَهُ الذِّئْبُ وَمَا أَنتَ بِمُؤْمِنٍ لَّنَا وَلَوْ كُنَّا صَادِقِينَ
Дедилар: “Эй Отамиз, биз Юсуфни егуликларимиз ёнида қолдириб узоқлашган эдик. Бўри келиб еб кетибди! Биз тўғрисини айтаяпмиз, аммо сиз ишонмаяпсиз!”
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/17قَالُوا يَا أَبَانَا إِنَّا ذَهَبْنَا نَسْتَبِقُ وَتَرَكْنَا يُوسُفَ عِندَ مَتَاعِنَا فَأَكَلَهُ الذِّئْبُ وَمَا أَنتَ بِمُؤْمِنٍ لَّنَا وَلَوْ كُنَّا صَادِقِينَ
12/18
وَجَاءُوا عَلَىٰ قَمِيصِهِ بِدَمٍ كَذِبٍ قَالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ أَنفُسُكُمْ أَمْرًا فَصَبْرٌ جَمِيلٌ وَاللَّهُ الْمُسْتَعَانُ عَلَىٰ مَا تَصِفُونَ
Кўйлагига ёлғон қон ҳам суртиб келтиришган эди. Деди: “Ҳақиқатан, нафсингиз сизга бир ишни чиройли кўрсатди. Менинг ишим эса чиройли сабр қилиш. Сизлар айтаётган сифатларга қарши ёлғиз Аллоҳдан мадад сўралади”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/18وَجَاءُوا عَلَىٰ قَمِيصِهِ بِدَمٍ كَذِبٍ قَالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ أَنفُسُكُمْ أَمْرًا فَصَبْرٌ جَمِيلٌ وَاللَّهُ الْمُسْتَعَانُ عَلَىٰ مَا تَصِفُونَ
12/19
وَجَاءَتْ سَيَّارَةٌ فَأَرْسَلُوا وَارِدَهُمْ فَأَدْلَىٰ دَلْوَهُ قَالَ يَا بُشْرَىٰ هَٰذَا غُلَامٌ وَأَسَرُّوهُ بِضَاعَةً وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِمَا يَعْمَلُونَ
Бир карвон келиб, сувчисини юборди, у келиб челагини туширди: “Суюнчи, ўғил бола-ку!” Уни сотиш учун яшириб қўйдилар. Аллоҳ эса уларнинг нима қилаётганини билиб турарди.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/19وَجَاءَتْ سَيَّارَةٌ فَأَرْسَلُوا وَارِدَهُمْ فَأَدْلَىٰ دَلْوَهُ قَالَ يَا بُشْرَىٰ هَٰذَا غُلَامٌ وَأَسَرُّوهُ بِضَاعَةً وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِمَا يَعْمَلُونَ
12/20
وَشَرَوْهُ بِثَمَنٍ بَخْسٍ دَرَاهِمَ مَعْدُودَةٍ وَكَانُوا فِيهِ مِنَ الزَّاهِدِينَ
Уни кам эвазга, бир неча дирҳамга сотишди. Улар ўшанга/оз эвазга ҳам рози эдилар.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/20وَشَرَوْهُ بِثَمَنٍ بَخْسٍ دَرَاهِمَ مَعْدُودَةٍ وَكَانُوا فِيهِ مِنَ الزَّاهِدِينَ
12/21
وَقَالَ الَّذِي اشْتَرَاهُ مِن مِّصْرَ لِامْرَأَتِهِ أَكْرِمِي مَثْوَاهُ عَسَىٰ أَن يَنفَعَنَا أَوْ نَتَّخِذَهُ وَلَدًا وَكَذَٰلِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِي الْأَرْضِ وَلِنُعَلِّمَهُ مِن تَأْوِيلِ الْأَحَادِيثِ وَاللَّهُ غَالِبٌ عَلَىٰ أَمْرِهِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ
Уни сотиб олган Мисрлик эса аёлига деди: “Унга яхши қара, эҳтимол бизга фойдаси тегар ёки ўғил қилиб олармиз!” Ана шундай қилиб, Юсуфга ҳодисаларнинг таъвилини ўргатиш учун Ер юзида имкон бердик. Аллоҳ Ўз Ишида/Амрида Ғолибдир, лекин одамларнинг кўпи билмайди.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/21وَقَالَ الَّذِي اشْتَرَاهُ مِن مِّصْرَ لِامْرَأَتِهِ أَكْرِمِي مَثْوَاهُ عَسَىٰ أَن يَنفَعَنَا أَوْ نَتَّخِذَهُ وَلَدًا وَكَذَٰلِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِي الْأَرْضِ وَلِنُعَلِّمَهُ مِن تَأْوِيلِ الْأَحَادِيثِ وَاللَّهُ غَالِبٌ عَلَىٰ أَمْرِهِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ
12/22
وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ آتَيْنَاهُ حُكْمًا وَعِلْمًا وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
У вояга етиб, куч-қувватга тўлганида, унга илму-ҳикмат бердик. Яхшилик қилувчиларни ана шундай мукофотлаймиз.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/22وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ آتَيْنَاهُ حُكْمًا وَعِلْمًا وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ
12/23
وَرَاوَدَتْهُ الَّتِي هُوَ فِي بَيْتِهَا عَن نَّفْسِهِ وَغَلَّقَتِ الْأَبْوَابَ وَقَالَتْ هَيْتَ لَكَ قَالَ مَعَاذَ اللَّهِ إِنَّهُ رَبِّي أَحْسَنَ مَثْوَايَ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ
Юсуф турган уйдаги аёл уни истади, эшикларни қулфлаб деди: “Қани кел!” Деди: “Аллоҳ сақласин, менга яхши қараган Эгам бўлади. Ноҳақлик қилгувчилар нажот топмайди/муродига етолмайди”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/23وَرَاوَدَتْهُ الَّتِي هُوَ فِي بَيْتِهَا عَن نَّفْسِهِ وَغَلَّقَتِ الْأَبْوَابَ وَقَالَتْ هَيْتَ لَكَ قَالَ مَعَاذَ اللَّهِ إِنَّهُ رَبِّي أَحْسَنَ مَثْوَايَ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ
12/24
وَلَقَدْ هَمَّتْ بِهِ وَهَمَّ بِهَا لَوْلَا أَن رَّأَىٰ بُرْهَانَ رَبِّهِ كَذَٰلِكَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَالْفَحْشَاءَ إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُخْلَصِينَ
Аёл уни истади, у ҳам агар Раббининг далилини кўрмаганида, аёлни истаган эди. Ундан ёмонлик ва расволикни айириш учун шундай қилдик, зеро у Бизнинг холис қулларимиздан эди.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/24وَلَقَدْ هَمَّتْ بِهِ وَهَمَّ بِهَا لَوْلَا أَن رَّأَىٰ بُرْهَانَ رَبِّهِ كَذَٰلِكَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَالْفَحْشَاءَ إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُخْلَصِينَ
12/25
وَاسْتَبَقَا الْبَابَ وَقَدَّتْ قَمِيصَهُ مِن دُبُرٍ وَأَلْفَيَا سَيِّدَهَا لَدَى الْبَابِ قَالَتْ مَا جَزَاءُ مَنْ أَرَادَ بِأَهْلِكَ سُوءًا إِلَّا أَن يُسْجَنَ أَوْ عَذَابٌ أَلِيمٌ
Иккиси ҳам эшикка қараб югурди, ва аёл Юсуфнинг кўйлагини ортидан йиртди. Эшик олдида аёлнинг хўжайинига рўбарў келишди. Аёл деди: “Аҳлингизга ёмонликни истаганнинг жазоси фақатгина зиндон ёки Аламли Азобдир”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/25وَاسْتَبَقَا الْبَابَ وَقَدَّتْ قَمِيصَهُ مِن دُبُرٍ وَأَلْفَيَا سَيِّدَهَا لَدَى الْبَابِ قَالَتْ مَا جَزَاءُ مَنْ أَرَادَ بِأَهْلِكَ سُوءًا إِلَّا أَن يُسْجَنَ أَوْ عَذَابٌ أَلِيمٌ
12/26
قَالَ هِيَ رَاوَدَتْنِي عَن نَّفْسِي وَشَهِدَ شَاهِدٌ مِّنْ أَهْلِهَا إِن كَانَ قَمِيصُهُ قُدَّ مِن قُبُلٍ فَصَدَقَتْ وَهُوَ مِنَ الْكَاذِبِينَ
Юсуф деди: “Унинг ўзи мени йўлдан урмоқчи бўлди!” Аёлнинг аҳлидан бири гувоҳлик берди: “Агар Юсуфнинг кўйлаги олддан йиртилган бўлса, аёл тўғри айтмоқда, Юсуф эса ёлғончи;
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/26قَالَ هِيَ رَاوَدَتْنِي عَن نَّفْسِي وَشَهِدَ شَاهِدٌ مِّنْ أَهْلِهَا إِن كَانَ قَمِيصُهُ قُدَّ مِن قُبُلٍ فَصَدَقَتْ وَهُوَ مِنَ الْكَاذِبِينَ
12/27
وَإِن كَانَ قَمِيصُهُ قُدَّ مِن دُبُرٍ فَكَذَبَتْ وَهُوَ مِنَ الصَّادِقِينَ
агар кўйлаги орқадан йиртилган бўлса, Юсуф тўғри айтмоқда, аёл эса ёлғончи”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/27وَإِن كَانَ قَمِيصُهُ قُدَّ مِن دُبُرٍ فَكَذَبَتْ وَهُوَ مِنَ الصَّادِقِينَ
12/28
فَلَمَّا رَأَىٰ قَمِيصَهُ قُدَّ مِن دُبُرٍ قَالَ إِنَّهُ مِن كَيْدِكُنَّ إِنَّ كَيْدَكُنَّ عَظِيمٌ
Кўйлак орқадан йиртилганини кўргач, деди: “Бу сиз/аёлларнинг макрингиздан, рости ўта кучли макрларингиз бор!”
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/28فَلَمَّا رَأَىٰ قَمِيصَهُ قُدَّ مِن دُبُرٍ قَالَ إِنَّهُ مِن كَيْدِكُنَّ إِنَّ كَيْدَكُنَّ عَظِيمٌ
12/29
يُوسُفُ أَعْرِضْ عَنْ هَٰذَا وَاسْتَغْفِرِي لِذَنبِكِ إِنَّكِ كُنتِ مِنَ الْخَاطِئِينَ
“Эй Юсуф, бундан воз кеч/унут! Сен эса гуноҳинг учун кечирим сўрайсан, хато қилган/айбдор сенсан”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/29يُوسُفُ أَعْرِضْ عَنْ هَٰذَا وَاسْتَغْفِرِي لِذَنبِكِ إِنَّكِ كُنتِ مِنَ الْخَاطِئِينَ
12/30
وَقَالَ نِسْوَةٌ فِي الْمَدِينَةِ امْرَأَتُ الْعَزِيزِ تُرَاوِدُ فَتَاهَا عَن نَّفْسِهِ قَدْ شَغَفَهَا حُبًّا إِنَّا لَنَرَاهَا فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ
Шаҳардаги хотинлар деди: “Миср Азизининг аёли хизматкор йигитни йўлдан урмоқчи бўлибди. Уни севиб қолибди! Кўриб турибмизки, очиқчасига адашиб қолибди”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/30وَقَالَ نِسْوَةٌ فِي الْمَدِينَةِ امْرَأَتُ الْعَزِيزِ تُرَاوِدُ فَتَاهَا عَن نَّفْسِهِ قَدْ شَغَفَهَا حُبًّا إِنَّا لَنَرَاهَا فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ
12/31
فَلَمَّا سَمِعَتْ بِمَكْرِهِنَّ أَرْسَلَتْ إِلَيْهِنَّ وَأَعْتَدَتْ لَهُنَّ مُتَّكَأً وَآتَتْ كُلَّ وَاحِدَةٍ مِّنْهُنَّ سِكِّينًا وَقَالَتِ اخْرُجْ عَلَيْهِنَّ فَلَمَّا رَأَيْنَهُ أَكْبَرْنَهُ وَقَطَّعْنَ أَيْدِيَهُنَّ وَقُلْنَ حَاشَ لِلَّهِ مَا هَٰذَا بَشَرًا إِنْ هَٰذَا إِلَّا مَلَكٌ كَرِيمٌ
Бу гап-сўзларни эшитган аёл, уларни уйига таклиф этди. Уларга тўшаклар ҳозирлади, ва ҳар бирига пичоқ/сокинлаштирувчи берди. “Чиқ уларнинг ҳузурига” деди. Юсуфга разм солган аёллар ундан ҳайбатландилар, ва қўлларини кесиб/тортиб дедилар: “Улуғлик Аллоҳга бўлсин, бу оддий одам эмас; бу бир мукаррам Малак/куч ва кўркамлик эгаси”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/31فَلَمَّا سَمِعَتْ بِمَكْرِهِنَّ أَرْسَلَتْ إِلَيْهِنَّ وَأَعْتَدَتْ لَهُنَّ مُتَّكَأً وَآتَتْ كُلَّ وَاحِدَةٍ مِّنْهُنَّ سِكِّينًا وَقَالَتِ اخْرُجْ عَلَيْهِنَّ فَلَمَّا رَأَيْنَهُ أَكْبَرْنَهُ وَقَطَّعْنَ أَيْدِيَهُنَّ وَقُلْنَ حَاشَ لِلَّهِ مَا هَٰذَا بَشَرًا إِنْ هَٰذَا إِلَّا مَلَكٌ كَرِيمٌ
12/32
قَالَتْ فَذَٰلِكُنَّ الَّذِي لُمْتُنَّنِي فِيهِ وَلَقَدْ رَاوَدتُّهُ عَن نَّفْسِهِ فَاسْتَعْصَمَ وَلَئِن لَّمْ يَفْعَلْ مَا آمُرُهُ لَيُسْجَنَنَّ وَلَيَكُونًا مِّنَ الصَّاغِرِينَ
Аёл деди: “Мени маломат қилганингиз мана шу! Мен уни йўлдан урмоқчи бўлдим, у иффатини қўриди. Аммо менинг буюрганимни қилмаса, зиндонга ташланади ва хор қилинади”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/32قَالَتْ فَذَٰلِكُنَّ الَّذِي لُمْتُنَّنِي فِيهِ وَلَقَدْ رَاوَدتُّهُ عَن نَّفْسِهِ فَاسْتَعْصَمَ وَلَئِن لَّمْ يَفْعَلْ مَا آمُرُهُ لَيُسْجَنَنَّ وَلَيَكُونًا مِّنَ الصَّاغِرِينَ
12/33
قَالَ رَبِّ السِّجْنُ أَحَبُّ إِلَيَّ مِمَّا يَدْعُونَنِي إِلَيْهِ وَإِلَّا تَصْرِفْ عَنِّي كَيْدَهُنَّ أَصْبُ إِلَيْهِنَّ وَأَكُن مِّنَ الْجَاهِلِينَ
Деди: “Эй Раббим, буларнинг чақираётганидан зиндон менга суюклироқ. Агар бу аёлларнинг тузоғини Ўзинг мендан кетказмасанг, уларга мойил бўлиб, шу жоҳиллардан бири бўлиб қоламан”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/33قَالَ رَبِّ السِّجْنُ أَحَبُّ إِلَيَّ مِمَّا يَدْعُونَنِي إِلَيْهِ وَإِلَّا تَصْرِفْ عَنِّي كَيْدَهُنَّ أَصْبُ إِلَيْهِنَّ وَأَكُن مِّنَ الْجَاهِلِينَ
12/34
فَاسْتَجَابَ لَهُ رَبُّهُ فَصَرَفَ عَنْهُ كَيْدَهُنَّ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
Рабби унинг дуосини қабул қилди, ва уларнинг макрини/тузоғини дафъ қилди. Ҳақиқатан, Самиъ Алим Унинг Ўзидир /Эшитгувчи, Билгувчи.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/34فَاسْتَجَابَ لَهُ رَبُّهُ فَصَرَفَ عَنْهُ كَيْدَهُنَّ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ
12/35
ثُمَّ بَدَا لَهُم مِّن بَعْدِ مَا رَأَوُا الْآيَاتِ لَيَسْجُنُنَّهُ حَتَّىٰ حِينٍ
Кейин, исбот ва далилларни кўрган бўлсалар-да*, уни бир муддат зиндонга отишга қарор қилишди. (*Юсуфнинг айбсиз экани ҳақидаги далиллар)
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/35ثُمَّ بَدَا لَهُم مِّن بَعْدِ مَا رَأَوُا الْآيَاتِ لَيَسْجُنُنَّهُ حَتَّىٰ حِينٍ
12/36
وَدَخَلَ مَعَهُ السِّجْنَ فَتَيَانِ قَالَ أَحَدُهُمَا إِنِّي أَرَانِي أَعْصِرُ خَمْرًا وَقَالَ الْآخَرُ إِنِّي أَرَانِي أَحْمِلُ فَوْقَ رَأْسِي خُبْزًا تَأْكُلُ الطَّيْرُ مِنْهُ نَبِّئْنَا بِتَأْوِيلِهِ إِنَّا نَرَاكَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ
У билан бирга зиндонга яна икки йигит кирди. Улардан бири деди: “Мен шароб сиқаётганимни кўряпман”; бошқаси деди: “Мен бошимда нон кўтариб кетаётганимни кўряпман, ундан қушлар еяпти. Бунинг таъвилини айтиб бер бизга. Сени кўраяпмиз, яхшилик қилувчи/яхши таъвил қилувчи одам экансан”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/36وَدَخَلَ مَعَهُ السِّجْنَ فَتَيَانِ قَالَ أَحَدُهُمَا إِنِّي أَرَانِي أَعْصِرُ خَمْرًا وَقَالَ الْآخَرُ إِنِّي أَرَانِي أَحْمِلُ فَوْقَ رَأْسِي خُبْزًا تَأْكُلُ الطَّيْرُ مِنْهُ نَبِّئْنَا بِتَأْوِيلِهِ إِنَّا نَرَاكَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ
12/37
قَالَ لَا يَأْتِيكُمَا طَعَامٌ تُرْزَقَانِهِ إِلَّا نَبَّأْتُكُمَا بِتَأْوِيلِهِ قَبْلَ أَن يَأْتِيَكُمَا ذَٰلِكُمَا مِمَّا عَلَّمَنِي رَبِّي إِنِّي تَرَكْتُ مِلَّةَ قَوْمٍ لَّا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَهُم بِالْآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ
У деди: “Сизга ризқ бўлган егулик келишидан олдин, бунинг таъвилини сизга айтаман. Бу Роббимнинг менга ўргатганларидан. Мен Аллоҳга ишонмаган ва Охиратни рад этган қавмнинг динини тарк этганман,
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/37قَالَ لَا يَأْتِيكُمَا طَعَامٌ تُرْزَقَانِهِ إِلَّا نَبَّأْتُكُمَا بِتَأْوِيلِهِ قَبْلَ أَن يَأْتِيَكُمَا ذَٰلِكُمَا مِمَّا عَلَّمَنِي رَبِّي إِنِّي تَرَكْتُ مِلَّةَ قَوْمٍ لَّا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَهُم بِالْآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ
12/38
وَاتَّبَعْتُ مِلَّةَ آبَائِي إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ مَا كَانَ لَنَا أَن نُّشْرِكَ بِاللَّهِ مِن شَيْءٍ ذَٰلِكَ مِن فَضْلِ اللَّهِ عَلَيْنَا وَعَلَى النَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَشْكُرُونَ
ва аждодларим Иброҳим, Исҳоқ ва Йаъқубнинг динига эргашганман. Биз Аллоҳга бирор нарсани шерик қўшишга ҳаққимиз йўқ. Бу бизга ва барча одамларга Аллоҳнинг фазлидир, лекин одамларнинг кўпи бунинг шукрини адо этмайди.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/38وَاتَّبَعْتُ مِلَّةَ آبَائِي إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ مَا كَانَ لَنَا أَن نُّشْرِكَ بِاللَّهِ مِن شَيْءٍ ذَٰلِكَ مِن فَضْلِ اللَّهِ عَلَيْنَا وَعَلَى النَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَشْكُرُونَ
12/39
يَا صَاحِبَيِ السِّجْنِ أَأَرْبَابٌ مُّتَفَرِّقُونَ خَيْرٌ أَمِ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ
Эй зиндон ҳамроҳларим, ҳар хил рабблар яхшими ёки барча нарсага Воҳид ва Қаҳҳор/яккаю-ягона ва барчадан устун Аллоҳми?
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/39يَا صَاحِبَيِ السِّجْنِ أَأَرْبَابٌ مُّتَفَرِّقُونَ خَيْرٌ أَمِ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ
12/40
مَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِهِ إِلَّا أَسْمَاءً سَمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَاؤُكُم مَّا أَنزَلَ اللَّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ أَمَرَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ ذَٰلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ
Сиз фақат ўзингиз ва ота-бобонгиз қўйиб олган исмларга қуллик/хизмат қилаяпсиз холос. Аллоҳ уларга ҳеч қандай куч-қудрат бермаган. Ҳукм фақат Аллоҳнинг. У фақат Унинг Ўзига қуллик/хизмат қилишни буюрган. Мана шу ўзгармас Қонун/Диндир. Лекин одамларнинг кўпи билмайди.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/40مَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِهِ إِلَّا أَسْمَاءً سَمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَاؤُكُم مَّا أَنزَلَ اللَّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ أَمَرَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ ذَٰلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ
12/41
يَا صَاحِبَيِ السِّجْنِ أَمَّا أَحَدُكُمَا فَيَسْقِي رَبَّهُ خَمْرًا وَأَمَّا الْآخَرُ فَيُصْلَبُ فَتَأْكُلُ الطَّيْرُ مِن رَّأْسِهِ قُضِيَ الْأَمْرُ الَّذِي فِيهِ تَسْتَفْتِيَانِ
Эй зиндон ҳамроҳларим, бирингиз яна раббига/эгасига шароб ичиради, бошқангиз эса, осилади ва бошидан қушлар ейди. Сиз таъвилини сўраган иш ҳал бўлди”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/41يَا صَاحِبَيِ السِّجْنِ أَمَّا أَحَدُكُمَا فَيَسْقِي رَبَّهُ خَمْرًا وَأَمَّا الْآخَرُ فَيُصْلَبُ فَتَأْكُلُ الطَّيْرُ مِن رَّأْسِهِ قُضِيَ الْأَمْرُ الَّذِي فِيهِ تَسْتَفْتِيَانِ
12/42
وَقَالَ لِلَّذِي ظَنَّ أَنَّهُ نَاجٍ مِّنْهُمَا اذْكُرْنِي عِندَ رَبِّكَ فَأَنسَاهُ الشَّيْطَانُ ذِكْرَ رَبِّهِ فَلَبِثَ فِي السِّجْنِ بِضْعَ سِنِينَ
Шунда икковидан нажот топади, деб ўйлаган бирига деди: “Раббинг ҳузурида мени эслагин/эслатгин”. Лекин йўлдан оздирувчи шайтон ундан раббига эслатишни унуттирди. Юсуф эса яна бир неча йил зиндонда қолиб кетди.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/42وَقَالَ لِلَّذِي ظَنَّ أَنَّهُ نَاجٍ مِّنْهُمَا اذْكُرْنِي عِندَ رَبِّكَ فَأَنسَاهُ الشَّيْطَانُ ذِكْرَ رَبِّهِ فَلَبِثَ فِي السِّجْنِ بِضْعَ سِنِينَ
12/43
وَقَالَ الْمَلِكُ إِنِّي أَرَىٰ سَبْعَ بَقَرَاتٍ سِمَانٍ يَأْكُلُهُنَّ سَبْعٌ عِجَافٌ وَسَبْعَ سُنبُلَاتٍ خُضْرٍ وَأُخَرَ يَابِسَاتٍ يَا أَيُّهَا الْمَلَأُ أَفْتُونِي فِي رُؤْيَايَ إِن كُنتُمْ لِلرُّؤْيَا تَعْبُرُونَ
Подшоҳ деди: “Мен еттита семиз сигир кўряпман, уларни еттита ориқ сигир еяпти, ҳамда етти яшил ва етти қуруқ бошоқ. Эй Аъёнлар, агар рўъё таъбир этувчи бўлсангиз, мана шу руъё/кўриш ҳақда менга хабар беринг”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/43وَقَالَ الْمَلِكُ إِنِّي أَرَىٰ سَبْعَ بَقَرَاتٍ سِمَانٍ يَأْكُلُهُنَّ سَبْعٌ عِجَافٌ وَسَبْعَ سُنبُلَاتٍ خُضْرٍ وَأُخَرَ يَابِسَاتٍ يَا أَيُّهَا الْمَلَأُ أَفْتُونِي فِي رُؤْيَايَ إِن كُنتُمْ لِلرُّؤْيَا تَعْبُرُونَ
12/44
قَالُوا أَضْغَاثُ أَحْلَامٍ وَمَا نَحْنُ بِتَأْوِيلِ الْأَحْلَامِ بِعَالِمِينَ
Дедилар: “Алғов-далғов тушлар бу. Биз Алғов-далғов тушларнинг таъвилини билмаймиз”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/44قَالُوا أَضْغَاثُ أَحْلَامٍ وَمَا نَحْنُ بِتَأْوِيلِ الْأَحْلَامِ بِعَالِمِينَ
12/45
وَقَالَ الَّذِي نَجَا مِنْهُمَا وَادَّكَرَ بَعْدَ أُمَّةٍ أَنَا أُنَبِّئُكُم بِتَأْوِيلِهِ فَأَرْسِلُونِ
Икковидан нажот топгани, анча вақтдан кейин эслаб, деди: “Мен сизларга унинг таъвилини олиб келаман, ҳозироқ юборинглар мени”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/45وَقَالَ الَّذِي نَجَا مِنْهُمَا وَادَّكَرَ بَعْدَ أُمَّةٍ أَنَا أُنَبِّئُكُم بِتَأْوِيلِهِ فَأَرْسِلُونِ
12/46
يُوسُفُ أَيُّهَا الصِّدِّيقُ أَفْتِنَا فِي سَبْعِ بَقَرَاتٍ سِمَانٍ يَأْكُلُهُنَّ سَبْعٌ عِجَافٌ وَسَبْعِ سُنبُلَاتٍ خُضْرٍ وَأُخَرَ يَابِسَاتٍ لَّعَلِّي أَرْجِعُ إِلَى النَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَعْلَمُونَ
“Эй Юсуф! Эй рост сўзловчи Сиддиқ! Етти семиз сигирни етти ориқ сигир еяпти, етти яшил бошоқ ва етти қуруқ бошоқ. Мана шунинг таъвилини айт бизга. Одамларга бориб айтайин, улар ҳам билсинлар”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/46يُوسُفُ أَيُّهَا الصِّدِّيقُ أَفْتِنَا فِي سَبْعِ بَقَرَاتٍ سِمَانٍ يَأْكُلُهُنَّ سَبْعٌ عِجَافٌ وَسَبْعِ سُنبُلَاتٍ خُضْرٍ وَأُخَرَ يَابِسَاتٍ لَّعَلِّي أَرْجِعُ إِلَى النَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَعْلَمُونَ
12/47
قَالَ تَزْرَعُونَ سَبْعَ سِنِينَ دَأَبًا فَمَا حَصَدتُّمْ فَذَرُوهُ فِي سُنبُلِهِ إِلَّا قَلِيلًا مِّمَّا تَأْكُلُونَ
Деди: “Етти йил одатдагидек экасиз, аммо оз миқдордаги егуликдан бошқа хосилни бошоғи билан сақлаб борасиз.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/47قَالَ تَزْرَعُونَ سَبْعَ سِنِينَ دَأَبًا فَمَا حَصَدتُّمْ فَذَرُوهُ فِي سُنبُلِهِ إِلَّا قَلِيلًا مِّمَّا تَأْكُلُونَ
12/48
ثُمَّ يَأْتِي مِن بَعْدِ ذَٰلِكَ سَبْعٌ شِدَادٌ يَأْكُلْنَ مَا قَدَّمْتُمْ لَهُنَّ إِلَّا قَلِيلًا مِّمَّا تُحْصِنُونَ
Ундан кейин шиддатли етти йил келади, оз миқдорда сақлагандан бошқа аввалроқ тайёрлаб қўйганингизни тамоман еб битиради.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/48ثُمَّ يَأْتِي مِن بَعْدِ ذَٰلِكَ سَبْعٌ شِدَادٌ يَأْكُلْنَ مَا قَدَّمْتُمْ لَهُنَّ إِلَّا قَلِيلًا مِّمَّا تُحْصِنُونَ
12/49
ثُمَّ يَأْتِي مِن بَعْدِ ذَٰلِكَ عَامٌ فِيهِ يُغَاثُ النَّاسُ وَفِيهِ يَعْصِرُونَ
Кейин шундай йил келадики, унда мўл ёғин ёғади, одамлар мўл хосил олади/сут соғади.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/49ثُمَّ يَأْتِي مِن بَعْدِ ذَٰلِكَ عَامٌ فِيهِ يُغَاثُ النَّاسُ وَفِيهِ يَعْصِرُونَ
12/50
وَقَالَ الْمَلِكُ ائْتُونِي بِهِ فَلَمَّا جَاءَهُ الرَّسُولُ قَالَ ارْجِعْ إِلَىٰ رَبِّكَ فَاسْأَلْهُ مَا بَالُ النِّسْوَةِ اللَّاتِي قَطَّعْنَ أَيْدِيَهُنَّ إِنَّ رَبِّي بِكَيْدِهِنَّ عَلِيمٌ
Подшоҳ деди: “Келтиринг уни ҳузуримга!” Чопар келганида, Юсуф деди: “Сен Раббингга қайт, ундан сўрагин-чи, қўлларини кесган/тортган аёлларнинг ҳоли нима бўлди экан, биладими? Менинг Раббим эса уларнинг барча макрини/тузоғини билиб турибди”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/50وَقَالَ الْمَلِكُ ائْتُونِي بِهِ فَلَمَّا جَاءَهُ الرَّسُولُ قَالَ ارْجِعْ إِلَىٰ رَبِّكَ فَاسْأَلْهُ مَا بَالُ النِّسْوَةِ اللَّاتِي قَطَّعْنَ أَيْدِيَهُنَّ إِنَّ رَبِّي بِكَيْدِهِنَّ عَلِيمٌ
*Миср подшоҳи ўзини Рабб дейишига энг асосий қарши далил, рўё таъбирини билмаслик ҳам эмас, чунки бу келажак билан боғлиқ, балки ўз саройидаги бўлиб ўтган воқеалардан хабари йўқлиги. Шу тарзда бир тарафда барча сирлардан воқиф бўлган Юсуфнинг Рабби ҳамда ўз саройидаги воқеалардан ғафлатда юрган Миср рабби қиёсланади. Юсуфнинг бу шарти гўёки ўзини оқлаш дейишдан кўпроқ унинг Расуллик миссияси — Тавҳидни етказиш ва исботлаш деб қараш тўғрироқ.
12/51
قَالَ مَا خَطْبُكُنَّ إِذْ رَاوَدتُّنَّ يُوسُفَ عَن نَّفْسِهِ قُلْنَ حَاشَ لِلَّهِ مَا عَلِمْنَا عَلَيْهِ مِن سُوءٍ قَالَتِ امْرَأَتُ الْعَزِيزِ الْآنَ حَصْحَصَ الْحَقُّ أَنَا رَاوَدتُّهُ عَن نَّفْسِهِ وَإِنَّهُ لَمِنَ الصَّادِقِينَ
Деди: “Юсуфни йўлдан урмоқчи бўлганингизда, муддаоингиз нима эди?” Улар дедилар: “Улуғлик Аллоҳга бўлсин, ундан ҳеч қандай ёмонлик кўрмадик/у ҳақда асло ёмон нарса билмаймиз”. Миср Азизининг аёли деди: “Мана энди ҳақиқат ошкор бўлди! У содиқ/тўғрисўз одам, уни мен йўлдан урмоқчи бўлганман”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/51قَالَ مَا خَطْبُكُنَّ إِذْ رَاوَدتُّنَّ يُوسُفَ عَن نَّفْسِهِ قُلْنَ حَاشَ لِلَّهِ مَا عَلِمْنَا عَلَيْهِ مِن سُوءٍ قَالَتِ امْرَأَتُ الْعَزِيزِ الْآنَ حَصْحَصَ الْحَقُّ أَنَا رَاوَدتُّهُ عَن نَّفْسِهِ وَإِنَّهُ لَمِنَ الصَّادِقِينَ
12/52
ذَٰلِكَ لِيَعْلَمَ أَنِّي لَمْ أَخُنْهُ بِالْغَيْبِ وَأَنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي كَيْدَ الْخَائِنِينَ
“Ана шундай, у билсинки, мен унга/эримга яширинча хиёнат қилмаганман, ҳамда Аллоҳ хоинларнинг макрига эришишига йўл қўймас экан”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/52ذَٰلِكَ لِيَعْلَمَ أَنِّي لَمْ أَخُنْهُ بِالْغَيْبِ وَأَنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي كَيْدَ الْخَائِنِينَ
12/53
وَمَا أُبَرِّئُ نَفْسِي إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلَّا مَا رَحِمَ رَبِّي إِنَّ رَبِّي غَفُورٌ رَّحِيمٌ
“Мен ўзимни оқламайман. Ҳақиқатан, нафс ёмонликларга буюради, фақат Раббим раҳм қилса мустасно. Раббим кечиримли, раҳмдил”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/53وَمَا أُبَرِّئُ نَفْسِي إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلَّا مَا رَحِمَ رَبِّي إِنَّ رَبِّي غَفُورٌ رَّحِيمٌ
12/54
وَقَالَ الْمَلِكُ ائْتُونِي بِهِ أَسْتَخْلِصْهُ لِنَفْسِي فَلَمَّا كَلَّمَهُ قَالَ إِنَّكَ الْيَوْمَ لَدَيْنَا مَكِينٌ أَمِينٌ
Подшоҳ деди: “Уни ҳузуримга келтиринг, мен уни ўзимга яқин ва хос қилиб оламан!” У билан гаплашгач эса, деди: “Сенга бугун ёнимизда ишонч ва имкон берилади”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/54وَقَالَ الْمَلِكُ ائْتُونِي بِهِ أَسْتَخْلِصْهُ لِنَفْسِي فَلَمَّا كَلَّمَهُ قَالَ إِنَّكَ الْيَوْمَ لَدَيْنَا مَكِينٌ أَمِينٌ
12/55
قَالَ اجْعَلْنِي عَلَىٰ خَزَائِنِ الْأَرْضِ إِنِّي حَفِيظٌ عَلِيمٌ
У деди: “Мени бу юртдаги хазиналарга вазир этиб тайинла. Ҳақиқатан, мен бу ишни яхши муҳофаза этаман ва қандай бошқаришни биламан”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/55قَالَ اجْعَلْنِي عَلَىٰ خَزَائِنِ الْأَرْضِ إِنِّي حَفِيظٌ عَلِيمٌ
12/56
وَكَذَٰلِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِي الْأَرْضِ يَتَبَوَّأُ مِنْهَا حَيْثُ يَشَاءُ نُصِيبُ بِرَحْمَتِنَا مَن نَّشَاءُ وَلَا نُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ
Ана шундай қилиб, Юсуфга Биз Ер юзида истаган жойида яшаш имкони бердик. Биз ўз раҳматимизни истаганимизга етказамиз, ва яхшилик қилувчиларнинг эвазини асло зое қилмаймиз.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/56وَكَذَٰلِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِي الْأَرْضِ يَتَبَوَّأُ مِنْهَا حَيْثُ يَشَاءُ نُصِيبُ بِرَحْمَتِنَا مَن نَّشَاءُ وَلَا نُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ
12/57
وَلَأَجْرُ الْآخِرَةِ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ آمَنُوا وَكَانُوا يَتَّقُونَ
Имон келтириб тақво қилганлар учун Охират ажри-мукофоти яна-да яхшироқ.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/57وَلَأَجْرُ الْآخِرَةِ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ آمَنُوا وَكَانُوا يَتَّقُونَ
12/58
وَجَاءَ إِخْوَةُ يُوسُفَ فَدَخَلُوا عَلَيْهِ فَعَرَفَهُمْ وَهُمْ لَهُ مُنكِرُونَ
Юсуфнинг акалари келдилар, унинг ҳузурига кирдилар. У таниди, улар эса танимадилар.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/58وَجَاءَ إِخْوَةُ يُوسُفَ فَدَخَلُوا عَلَيْهِ فَعَرَفَهُمْ وَهُمْ لَهُ مُنكِرُونَ
12/59
وَلَمَّا جَهَّزَهُم بِجَهَازِهِمْ قَالَ ائْتُونِي بِأَخٍ لَّكُم مِّنْ أَبِيكُمْ أَلَا تَرَوْنَ أَنِّي أُوفِي الْكَيْلَ وَأَنَا خَيْرُ الْمُنزِلِينَ
Уларнинг юкларини тайёрлаб бўлгач, деди: “Менга ота бир укангизни ҳам олиб келинг. Кўряпсиз, мен ўлчовни тўғри ўлчайман, мезбонларнинг яхшисиман”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/59وَلَمَّا جَهَّزَهُم بِجَهَازِهِمْ قَالَ ائْتُونِي بِأَخٍ لَّكُم مِّنْ أَبِيكُمْ أَلَا تَرَوْنَ أَنِّي أُوفِي الْكَيْلَ وَأَنَا خَيْرُ الْمُنزِلِينَ
12/60
فَإِن لَّمْ تَأْتُونِي بِهِ فَلَا كَيْلَ لَكُمْ عِندِي وَلَا تَقْرَبُونِ
Мабодо уни келтирмасангиз, менда сизга ўлчов йўқ. Менга яқин ҳам келманг.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/60فَإِن لَّمْ تَأْتُونِي بِهِ فَلَا كَيْلَ لَكُمْ عِندِي وَلَا تَقْرَبُونِ
12/61
قَالُوا سَنُرَاوِدُ عَنْهُ أَبَاهُ وَإِنَّا لَفَاعِلُونَ
Дедилар: “Уни отасидан истаб, олиб келишга ҳаракат қиламиз. Албатта буни қила оламиз”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/61قَالُوا سَنُرَاوِدُ عَنْهُ أَبَاهُ وَإِنَّا لَفَاعِلُونَ
12/62
وَقَالَ لِفِتْيَانِهِ اجْعَلُوا بِضَاعَتَهُمْ فِي رِحَالِهِمْ لَعَلَّهُمْ يَعْرِفُونَهَا إِذَا انقَلَبُوا إِلَىٰ أَهْلِهِمْ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ
Хизматкорларга деди: “Келтирган юклари орасига солиб қўйинг. Зора ўз аҳлларига борганида, буни англаб, қайтсалар”*. (сармояни олмасдан ўзларига қайтариши — ука ўз отас-онаси ва акаларига ризқни пулламаслигига ишора эди).
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/62وَقَالَ لِفِتْيَانِهِ اجْعَلُوا بِضَاعَتَهُمْ فِي رِحَالِهِمْ لَعَلَّهُمْ يَعْرِفُونَهَا إِذَا انقَلَبُوا إِلَىٰ أَهْلِهِمْ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ
12/63
فَلَمَّا رَجَعُوا إِلَىٰ أَبِيهِمْ قَالُوا يَا أَبَانَا مُنِعَ مِنَّا الْكَيْلُ فَأَرْسِلْ مَعَنَا أَخَانَا نَكْتَلْ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ
Оталарининг ёнига қайтгач, дедилар: “Эй ота, биздан ўлчов олинмайдиган бўлди/манъ этилди. Укамизни ҳам биз билан бирга жўнатинг, ўлчовимизни олайлик. Биз унга албатта кўз-қулоқ бўламиз”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/63فَلَمَّا رَجَعُوا إِلَىٰ أَبِيهِمْ قَالُوا يَا أَبَانَا مُنِعَ مِنَّا الْكَيْلُ فَأَرْسِلْ مَعَنَا أَخَانَا نَكْتَلْ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ
12/64
قَالَ هَلْ آمَنُكُمْ عَلَيْهِ إِلَّا كَمَا أَمِنتُكُمْ عَلَىٰ أَخِيهِ مِن قَبْلُ فَاللَّهُ خَيْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ
Деди: “Олдинроқ акасини сизга ишонган эдим, энди инсини ҳам шундай ишонаман экан-да? Энг яхши ҳофиз/муҳофаза этгувчи Аллоҳдир, У раҳмдилларнинг раҳмдилроғи”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/64قَالَ هَلْ آمَنُكُمْ عَلَيْهِ إِلَّا كَمَا أَمِنتُكُمْ عَلَىٰ أَخِيهِ مِن قَبْلُ فَاللَّهُ خَيْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ
12/65
وَلَمَّا فَتَحُوا مَتَاعَهُمْ وَجَدُوا بِضَاعَتَهُمْ رُدَّتْ إِلَيْهِمْ قَالُوا يَا أَبَانَا مَا نَبْغِي هَٰذِهِ بِضَاعَتُنَا رُدَّتْ إِلَيْنَا وَنَمِيرُ أَهْلَنَا وَنَحْفَظُ أَخَانَا وَنَزْدَادُ كَيْلَ بَعِيرٍ ذَٰلِكَ كَيْلٌ يَسِيرٌ
Юкларини очганда, сармоялари қайтарилганини кўрдилар. Дедиларки: “Эй отамиз, яна нима хоҳлайлик? Сармоямиз ўзимизга қайтарилибди! Аҳлимизга егулик олиб келамиз. Биз укамизни муҳофаза этамиз, бирор туя кўпроқ юк ҳам оламиз. Олганимиз озгина миқдор ана шу холос”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/65وَلَمَّا فَتَحُوا مَتَاعَهُمْ وَجَدُوا بِضَاعَتَهُمْ رُدَّتْ إِلَيْهِمْ قَالُوا يَا أَبَانَا مَا نَبْغِي هَٰذِهِ بِضَاعَتُنَا رُدَّتْ إِلَيْنَا وَنَمِيرُ أَهْلَنَا وَنَحْفَظُ أَخَانَا وَنَزْدَادُ كَيْلَ بَعِيرٍ ذَٰلِكَ كَيْلٌ يَسِيرٌ
12/66
قَالَ لَنْ أُرْسِلَهُ مَعَكُمْ حَتَّىٰ تُؤْتُونِ مَوْثِقًا مِّنَ اللَّهِ لَتَأْتُنَّنِي بِهِ إِلَّا أَن يُحَاطَ بِكُمْ فَلَمَّا آتَوْهُ مَوْثِقَهُمْ قَالَ اللَّهُ عَلَىٰ مَا نَقُولُ وَكِيلٌ
Деди: “Уни асло сиз билан бирга юбормайман, Аллоҳга қасам ичиб, уни соғ-саломат қайтаришга Аҳд берасиз, мабодо сафарда қуршовда қолиб кетсангиз, бошқа”. Аҳд берганларидан кейин деди: “Айтганимиз устида Аллоҳнинг Ўзи вакил/гувоҳ”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/66قَالَ لَنْ أُرْسِلَهُ مَعَكُمْ حَتَّىٰ تُؤْتُونِ مَوْثِقًا مِّنَ اللَّهِ لَتَأْتُنَّنِي بِهِ إِلَّا أَن يُحَاطَ بِكُمْ فَلَمَّا آتَوْهُ مَوْثِقَهُمْ قَالَ اللَّهُ عَلَىٰ مَا نَقُولُ وَكِيلٌ
12/67
وَقَالَ يَا بَنِيَّ لَا تَدْخُلُوا مِن بَابٍ وَاحِدٍ وَادْخُلُوا مِنْ أَبْوَابٍ مُّتَفَرِّقَةٍ وَمَا أُغْنِي عَنكُم مِّنَ اللَّهِ مِن شَيْءٍ إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَعَلَيْهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُتَوَكِّلُونَ
Деди: “Эй ўғилларим, ҳаммангиз битта дарвозадан кирманг, балки алоҳида дарвозалардан киринг. Аллоҳдан келган ҳеч нимадан сизни асрай олмайман. Ҳукм ёлғиз Аллоҳнинг. Мен ёлғиз Унга таваккул қилдим/суяндим. Таваккул қилмоқчи бўлганлар Унга таваккул қилсин”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/67وَقَالَ يَا بَنِيَّ لَا تَدْخُلُوا مِن بَابٍ وَاحِدٍ وَادْخُلُوا مِنْ أَبْوَابٍ مُّتَفَرِّقَةٍ وَمَا أُغْنِي عَنكُم مِّنَ اللَّهِ مِن شَيْءٍ إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَعَلَيْهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُتَوَكِّلُونَ
12/68
وَلَمَّا دَخَلُوا مِنْ حَيْثُ أَمَرَهُمْ أَبُوهُم مَّا كَانَ يُغْنِي عَنْهُم مِّنَ اللَّهِ مِن شَيْءٍ إِلَّا حَاجَةً فِي نَفْسِ يَعْقُوبَ قَضَاهَا وَإِنَّهُ لَذُو عِلْمٍ لِّمَا عَلَّمْنَاهُ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ
Улар оталари буюрган каби кирдилар, аммо Аллоҳдан келгувчи ҳеч нарсадан бу қутқара олмасди. Фақат Яъқуб ичидаги ҳожатини айтганди. У Бизнинг билдирганимиз боис билган* эди. Лекин одамларнинг кўплари буни билмайди.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/68وَلَمَّا دَخَلُوا مِنْ حَيْثُ أَمَرَهُمْ أَبُوهُم مَّا كَانَ يُغْنِي عَنْهُم مِّنَ اللَّهِ مِن شَيْءٍ إِلَّا حَاجَةً فِي نَفْسِ يَعْقُوبَ قَضَاهَا وَإِنَّهُ لَذُو عِلْمٍ لِّمَا عَلَّمْنَاهُ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ
*Шу боис “сизни асрай олмайман” деганди 12:67
12/69
وَلَمَّا دَخَلُوا عَلَىٰ يُوسُفَ آوَىٰ إِلَيْهِ أَخَاهُ قَالَ إِنِّي أَنَا أَخُوكَ فَلَا تَبْتَئِسْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
Юсуфнинг ҳузурига келганларида, инисини ўзига яқин олиб деди: “Мен сенинг акангман, сен уларнинг қилган ишларидан қайғурма”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/69وَلَمَّا دَخَلُوا عَلَىٰ يُوسُفَ آوَىٰ إِلَيْهِ أَخَاهُ قَالَ إِنِّي أَنَا أَخُوكَ فَلَا تَبْتَئِسْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
12/70
فَلَمَّا جَهَّزَهُم بِجَهَازِهِمْ جَعَلَ السِّقَايَةَ فِي رَحْلِ أَخِيهِ ثُمَّ أَذَّنَ مُؤَذِّنٌ أَيَّتُهَا الْعِيرُ إِنَّكُمْ لَسَارِقُونَ
Юкларини тайёрлаб бўлгач, укасининг юкига қадаҳини жойлаб қўйди. Карвон йўлга чиққач, ортидан нидочи нидо қилди: “Эй карвон, сиз ўғрисиз!”
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/70فَلَمَّا جَهَّزَهُم بِجَهَازِهِمْ جَعَلَ السِّقَايَةَ فِي رَحْلِ أَخِيهِ ثُمَّ أَذَّنَ مُؤَذِّنٌ أَيَّتُهَا الْعِيرُ إِنَّكُمْ لَسَارِقُونَ
12/71
قَالُوا وَأَقْبَلُوا عَلَيْهِم مَّاذَا تَفْقِدُونَ
Улар тўхтаб ўгирилдилар: “Нима йўқотдингиз/қидиряпсиз?”
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/71قَالُوا وَأَقْبَلُوا عَلَيْهِم مَّاذَا تَفْقِدُونَ
12/72
قَالُوا نَفْقِدُ صُوَاعَ الْمَلِكِ وَلِمَن جَاءَ بِهِ حِمْلُ بَعِيرٍ وَأَنَا بِهِ زَعِيمٌ
Дедилар: “Подшоҳнинг қадаҳини излаяпмиз. Уни олиб келганга бир туя юк берилади. Бунга мен кафилман”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/72قَالُوا نَفْقِدُ صُوَاعَ الْمَلِكِ وَلِمَن جَاءَ بِهِ حِمْلُ بَعِيرٍ وَأَنَا بِهِ زَعِيمٌ
12/73
قَالُوا تَاللَّهِ لَقَدْ عَلِمْتُم مَّا جِئْنَا لِنُفْسِدَ فِي الْأَرْضِ وَمَا كُنَّا سَارِقِينَ
Дедилар: “Аллоҳга қасам! Биласиз-ку, биз бу юртга бузғунчилик учун келмадик — биз ўғрилар эмасмиз!”
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/73قَالُوا تَاللَّهِ لَقَدْ عَلِمْتُم مَّا جِئْنَا لِنُفْسِدَ فِي الْأَرْضِ وَمَا كُنَّا سَارِقِينَ
12/74
قَالُوا فَمَا جَزَاؤُهُ إِن كُنتُمْ كَاذِبِينَ
Дедилар: “Агар ёлғон айтаётган бўлсангиз, жазоси нима?”
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/74قَالُوا فَمَا جَزَاؤُهُ إِن كُنتُمْ كَاذِبِينَ
12/75
قَالُوا جَزَاؤُهُ مَن وُجِدَ فِي رَحْلِهِ فَهُوَ جَزَاؤُهُ كَذَٰلِكَ نَجْزِي الظَّالِمِينَ
“Кимнинг юкидан чиқса, ўшанинг ўзи жазо/ўзи ҳибсга олинади. Биз золимларни/ўғриларни шундай жазолаймиз”, дедилар.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/75قَالُوا جَزَاؤُهُ مَن وُجِدَ فِي رَحْلِهِ فَهُوَ جَزَاؤُهُ كَذَٰلِكَ نَجْزِي الظَّالِمِينَ
12/76
فَبَدَأَ بِأَوْعِيَتِهِمْ قَبْلَ وِعَاءِ أَخِيهِ ثُمَّ اسْتَخْرَجَهَا مِن وِعَاءِ أَخِيهِ كَذَٰلِكَ كِدْنَا لِيُوسُفَ مَا كَانَ لِيَأْخُذَ أَخَاهُ فِي دِينِ الْمَلِكِ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ نَرْفَعُ دَرَجَاتٍ مَّن نَّشَاءُ وَفَوْقَ كُلِّ ذِي عِلْمٍ عَلِيمٌ
Укасининг юкидан олдин бошқаларнинг юкини текширди; сўнг қадаҳни укасининг юкидан чиқарди. Ана шундай қилиб, Биз Юсуфга бу хийлани ўргатдик. Акс ҳолда, Миср Подшоҳининг динига/қонунига кўра, у укасини олиб қололмас эди, биргина Аллоҳнинг бу ўргатгани орқали мумкин эди. Биз истаганимизнинг даражасини олий қиламиз. Ҳар бир илм эгаси устида билгувчироқ бор.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/76فَبَدَأَ بِأَوْعِيَتِهِمْ قَبْلَ وِعَاءِ أَخِيهِ ثُمَّ اسْتَخْرَجَهَا مِن وِعَاءِ أَخِيهِ كَذَٰلِكَ كِدْنَا لِيُوسُفَ مَا كَانَ لِيَأْخُذَ أَخَاهُ فِي دِينِ الْمَلِكِ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ نَرْفَعُ دَرَجَاتٍ مَّن نَّشَاءُ وَفَوْقَ كُلِّ ذِي عِلْمٍ عَلِيمٌ
12/77
قَالُوا إِن يَسْرِقْ فَقَدْ سَرَقَ أَخٌ لَّهُ مِن قَبْلُ فَأَسَرَّهَا يُوسُفُ فِي نَفْسِهِ وَلَمْ يُبْدِهَا لَهُمْ قَالَ أَنتُمْ شَرٌّ مَّكَانًا وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا تَصِفُونَ
Дедилар: “Агар ўғирлик қилган бўлса, акасиям олдин ўғри эди”. Юсуф буни ичида тутди ва уларга ошкор қилмади. У деди: “Аслида сизнинг шу аҳволингиз ёмонроқ. Сиз бераётган сифатларни Аллоҳ Ўзи яхши билади”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/77قَالُوا إِن يَسْرِقْ فَقَدْ سَرَقَ أَخٌ لَّهُ مِن قَبْلُ فَأَسَرَّهَا يُوسُفُ فِي نَفْسِهِ وَلَمْ يُبْدِهَا لَهُمْ قَالَ أَنتُمْ شَرٌّ مَّكَانًا وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا تَصِفُونَ
12/78
قَالُوا يَا أَيُّهَا الْعَزِيزُ إِنَّ لَهُ أَبًا شَيْخًا كَبِيرًا فَخُذْ أَحَدَنَا مَكَانَهُ إِنَّا نَرَاكَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ
Дедилар: “Эй Азиз, унинг ўта кексайган отаси бор! Бунинг ўрнига, биздан бирортамизни олиб қолсанг. Ҳақиқатан, биз сени яхшилик қилгувчи эканингни кўрганмиз/биламиз”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/78قَالُوا يَا أَيُّهَا الْعَزِيزُ إِنَّ لَهُ أَبًا شَيْخًا كَبِيرًا فَخُذْ أَحَدَنَا مَكَانَهُ إِنَّا نَرَاكَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ
12/79
قَالَ مَعَاذَ اللَّهِ أَن نَّأْخُذَ إِلَّا مَن وَجَدْنَا مَتَاعَنَا عِندَهُ إِنَّا إِذًا لَّظَالِمُونَ
Деди: “Аллоҳ сақласин! Биз кимнинг юкидан топган бўлсак, ўшани оламиз, бошқани олсак, зулм/ноҳақлик қилган бўламиз!”
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/79قَالَ مَعَاذَ اللَّهِ أَن نَّأْخُذَ إِلَّا مَن وَجَدْنَا مَتَاعَنَا عِندَهُ إِنَّا إِذًا لَّظَالِمُونَ
12/80
فَلَمَّا اسْتَيْأَسُوا مِنْهُ خَلَصُوا نَجِيًّا قَالَ كَبِيرُهُمْ أَلَمْ تَعْلَمُوا أَنَّ أَبَاكُمْ قَدْ أَخَذَ عَلَيْكُم مَّوْثِقًا مِّنَ اللَّهِ وَمِن قَبْلُ مَا فَرَّطتُمْ فِي يُوسُفَ فَلَنْ أَبْرَحَ الْأَرْضَ حَتَّىٰ يَأْذَنَ لِي أَبِي أَوْ يَحْكُمَ اللَّهُ لِي وَهُوَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ
Ундан умидлари узилганида, ўзаро гаплашиб олиш учун чекиндилар. Катталари деди: “Отангизга Аллоҳ номи билан аҳд бергансиз, олдинроқ ҳам Юсуфга қилган ишингизни билмайсизми? Отам менга изн бермагунича ёки Аллоҳ Ўзи ҳукм қилмагунича, бу ердан жилмайман. Ҳукм қилгувчиларнинг яхшиси Унинг Ўзи”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/80فَلَمَّا اسْتَيْأَسُوا مِنْهُ خَلَصُوا نَجِيًّا قَالَ كَبِيرُهُمْ أَلَمْ تَعْلَمُوا أَنَّ أَبَاكُمْ قَدْ أَخَذَ عَلَيْكُم مَّوْثِقًا مِّنَ اللَّهِ وَمِن قَبْلُ مَا فَرَّطتُمْ فِي يُوسُفَ فَلَنْ أَبْرَحَ الْأَرْضَ حَتَّىٰ يَأْذَنَ لِي أَبِي أَوْ يَحْكُمَ اللَّهُ لِي وَهُوَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ
12/81
ارْجِعُوا إِلَىٰ أَبِيكُمْ فَقُولُوا يَا أَبَانَا إِنَّ ابْنَكَ سَرَقَ وَمَا شَهِدْنَا إِلَّا بِمَا عَلِمْنَا وَمَا كُنَّا لِلْغَيْبِ حَافِظِينَ
Отангизнинг ёнига қайтинг, айтингки: “Эй отамиз, ўғлинг ўғирлик қилди! Биз фақат билганимизга гувоҳмиз, ғайбдан/кўрмаганимиздан хабаримиз йўқ.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/81ارْجِعُوا إِلَىٰ أَبِيكُمْ فَقُولُوا يَا أَبَانَا إِنَّ ابْنَكَ سَرَقَ وَمَا شَهِدْنَا إِلَّا بِمَا عَلِمْنَا وَمَا كُنَّا لِلْغَيْبِ حَافِظِينَ
12/82
وَاسْأَلِ الْقَرْيَةَ الَّتِي كُنَّا فِيهَا وَالْعِيرَ الَّتِي أَقْبَلْنَا فِيهَا وَإِنَّا لَصَادِقُونَ
Биз турган шаҳардан ва биз келган карвондан сўра — рост гапираяпмиз!”
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/82وَاسْأَلِ الْقَرْيَةَ الَّتِي كُنَّا فِيهَا وَالْعِيرَ الَّتِي أَقْبَلْنَا فِيهَا وَإِنَّا لَصَادِقُونَ
12/83
قَالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ أَنفُسُكُمْ أَمْرًا فَصَبْرٌ جَمِيلٌ عَسَى اللَّهُ أَن يَأْتِيَنِي بِهِمْ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ
Деди: “Ҳақиқатан, нафсингиз сизга бир ишни чиройли кўрсатган. Менинг ишим эса чиройли сабр қилиш. Зора Аллоҳ уларнинг ҳаммасига етиштирар. Алим Ҳаким Унинг Ўзи/билгувчи ва ҳикматли.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/83قَالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ أَنفُسُكُمْ أَمْرًا فَصَبْرٌ جَمِيلٌ عَسَى اللَّهُ أَن يَأْتِيَنِي بِهِمْ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ
12/84
وَتَوَلَّىٰ عَنْهُمْ وَقَالَ يَا أَسَفَىٰ عَلَىٰ يُوسُفَ وَابْيَضَّتْ عَيْنَاهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ كَظِيمٌ
Улардан юз ўгириб: “Эх бечора Юсуф-а!” дея ғамдан кўзига оқ тушганди, тўхтовсиз ютқинарди.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/84وَتَوَلَّىٰ عَنْهُمْ وَقَالَ يَا أَسَفَىٰ عَلَىٰ يُوسُفَ وَابْيَضَّتْ عَيْنَاهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ كَظِيمٌ
12/85
قَالُوا تَاللَّهِ تَفْتَأُ تَذْكُرُ يُوسُفَ حَتَّىٰ تَكُونَ حَرَضًا أَوْ تَكُونَ مِنَ الْهَالِكِينَ
Улар дедилар: “Аллоҳга қасамки, сиз Юсуфни эслайвериб ўзингизни ўзингиз касал қиласиз, ёки ҳалок этасиз!”
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/85قَالُوا تَاللَّهِ تَفْتَأُ تَذْكُرُ يُوسُفَ حَتَّىٰ تَكُونَ حَرَضًا أَوْ تَكُونَ مِنَ الْهَالِكِينَ
12/86
قَالَ إِنَّمَا أَشْكُو بَثِّي وَحُزْنِي إِلَى اللَّهِ وَأَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ
“Мен дарду-ғамдан фақат Аллоҳга шикоят қиламан. Менга Аллоҳдан сизлар билмаган баъзи нарсалар маълум”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/86قَالَ إِنَّمَا أَشْكُو بَثِّي وَحُزْنِي إِلَى اللَّهِ وَأَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ
12/87
يَا بَنِيَّ اذْهَبُوا فَتَحَسَّسُوا مِن يُوسُفَ وَأَخِيهِ وَلَا تَيْأَسُوا مِن رَّوْحِ اللَّهِ إِنَّهُ لَا يَيْأَسُ مِن رَّوْحِ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ
Эй ўғилларим! Боринг, Юсуфни ва укасини сўранг-суриштиринг, Аллоҳнинг раҳматидан асло умид узманг; Кофирлардан бошқа ҳеч ким Аллоҳнинг раҳматидан умид узмайди.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/87يَا بَنِيَّ اذْهَبُوا فَتَحَسَّسُوا مِن يُوسُفَ وَأَخِيهِ وَلَا تَيْأَسُوا مِن رَّوْحِ اللَّهِ إِنَّهُ لَا يَيْأَسُ مِن رَّوْحِ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ
12/88
فَلَمَّا دَخَلُوا عَلَيْهِ قَالُوا يَا أَيُّهَا الْعَزِيزُ مَسَّنَا وَأَهْلَنَا الضُّرُّ وَجِئْنَا بِبِضَاعَةٍ مُّزْجَاةٍ فَأَوْفِ لَنَا الْكَيْلَ وَتَصَدَّقْ عَلَيْنَا إِنَّ اللَّهَ يَجْزِي الْمُتَصَدِّقِينَ
Юсуфга келганларида, дедилар: “Эй Азиз, бизни ва аҳлимизни оғир мусибат ушлади, биз қийматсиз сармоя билан келдик, лекин шундаям тўла ўлчов берсанг, бизга садақа қилсанг; ахир Аллоҳ садақа қилгувчиларни Ўзи мукофотлайди-ку”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/88فَلَمَّا دَخَلُوا عَلَيْهِ قَالُوا يَا أَيُّهَا الْعَزِيزُ مَسَّنَا وَأَهْلَنَا الضُّرُّ وَجِئْنَا بِبِضَاعَةٍ مُّزْجَاةٍ فَأَوْفِ لَنَا الْكَيْلَ وَتَصَدَّقْ عَلَيْنَا إِنَّ اللَّهَ يَجْزِي الْمُتَصَدِّقِينَ
12/89
قَالَ هَلْ عَلِمْتُم مَّا فَعَلْتُم بِيُوسُفَ وَأَخِيهِ إِذْ أَنتُمْ جَاهِلُونَ
Деди: “Юсуфга ва укасига жоҳиллик қилиб, нималар содир этгансиз, энди билдингизми?”
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/89قَالَ هَلْ عَلِمْتُم مَّا فَعَلْتُم بِيُوسُفَ وَأَخِيهِ إِذْ أَنتُمْ جَاهِلُونَ
12/90
قَالُوا أَإِنَّكَ لَأَنتَ يُوسُفُ قَالَ أَنَا يُوسُفُ وَهَٰذَا أَخِي قَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا إِنَّهُ مَن يَتَّقِ وَيَصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ
“Сен Юсуфмисан?” дедилар. “Ҳа, Мен Юсуфман, бу эса менинг иним. Аллоҳ бизга яхшиликлар қилди”. Ким тақво ва сабр қилса, Аллоҳ яхшилик қилгувчиларнинг ажрини зое қилмайди. (*Уларга қилганингиз жоҳиллик эди /уларни паст кўрар эдингиз, уларга Аллоҳ қандай фазл бериши ҳақида басират етишмас эди сизда).
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/90قَالُوا أَإِنَّكَ لَأَنتَ يُوسُفُ قَالَ أَنَا يُوسُفُ وَهَٰذَا أَخِي قَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا إِنَّهُ مَن يَتَّقِ وَيَصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ
12/91
قَالُوا تَاللَّهِ لَقَدْ آثَرَكَ اللَّهُ عَلَيْنَا وَإِن كُنَّا لَخَاطِئِينَ
Дедилар: “Аллоҳга қасамки, Аллоҳ сизни биздан устун қилибди. Биз хато қилган эканмиз”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/91قَالُوا تَاللَّهِ لَقَدْ آثَرَكَ اللَّهُ عَلَيْنَا وَإِن كُنَّا لَخَاطِئِينَ
12/92
قَالَ لَا تَثْرِيبَ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ يَغْفِرُ اللَّهُ لَكُمْ وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ
“Бугун сизга озор-таъна қилинмайди, Аллоҳ сизларни кечирсин, Унинг Ўзи раҳмдилларнинг раҳмдилроғи”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/92قَالَ لَا تَثْرِيبَ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ يَغْفِرُ اللَّهُ لَكُمْ وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ
12/93
اذْهَبُوا بِقَمِيصِي هَٰذَا فَأَلْقُوهُ عَلَىٰ وَجْهِ أَبِي يَأْتِ بَصِيرًا وَأْتُونِي بِأَهْلِكُمْ أَجْمَعِينَ
Мана шу кўйлагимни отамнинг юзига солинг, кўзлари қайтсин. Ва барча аҳли-оилангиз билан Мисрга келинг.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/93اذْهَبُوا بِقَمِيصِي هَٰذَا فَأَلْقُوهُ عَلَىٰ وَجْهِ أَبِي يَأْتِ بَصِيرًا وَأْتُونِي بِأَهْلِكُمْ أَجْمَعِينَ
12/94
وَلَمَّا فَصَلَتِ الْعِيرُ قَالَ أَبُوهُمْ إِنِّي لَأَجِدُ رِيحَ يُوسُفَ لَوْلَا أَن تُفَنِّدُونِ
Карвон йўлга чиққани тобда, оталари деди: “Агар мени ақлдан озган демасангиз, мен Юсуфнинг ҳидини олаяпман”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/94وَلَمَّا فَصَلَتِ الْعِيرُ قَالَ أَبُوهُمْ إِنِّي لَأَجِدُ رِيحَ يُوسُفَ لَوْلَا أَن تُفَنِّدُونِ
12/95
قَالُوا تَاللَّهِ إِنَّكَ لَفِي ضَلَالِكَ الْقَدِيمِ
Дедилар: “Аллоҳга қасамки, сиз ҳалиям ўша эски адашувингиздасиз!”
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/95قَالُوا تَاللَّهِ إِنَّكَ لَفِي ضَلَالِكَ الْقَدِيمِ
12/96
فَلَمَّا أَن جَاءَ الْبَشِيرُ أَلْقَاهُ عَلَىٰ وَجْهِهِ فَارْتَدَّ بَصِيرًا قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ إِنِّي أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ
Хабарчи келиб, кўйлакни юзига солгач, дарҳол кўзлари қайтди: “Менга Аллоҳдан сизлар билмаган баъзи нарсалар маълум” демаганмидим?!”
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/96فَلَمَّا أَن جَاءَ الْبَشِيرُ أَلْقَاهُ عَلَىٰ وَجْهِهِ فَارْتَدَّ بَصِيرًا قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ إِنِّي أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ
12/97
قَالُوا يَا أَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا إِنَّا كُنَّا خَاطِئِينَ
Дедилар: “Эй отамиз, гуноҳларимиз учун бизга кечирим истангиз. Ҳақиқатан, биз хато қилган эканмиз”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/97قَالُوا يَا أَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا إِنَّا كُنَّا خَاطِئِينَ
12/98
قَالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّي إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ
Деди: “Сизлар учун Раббимнинг кечиримини сўрагайман. Унинг Ўзи Ғафур Раҳим /кечиримли, раҳмдил”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/98قَالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّي إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ
12/99
فَلَمَّا دَخَلُوا عَلَىٰ يُوسُفَ آوَىٰ إِلَيْهِ أَبَوَيْهِ وَقَالَ ادْخُلُوا مِصْرَ إِن شَاءَ اللَّهُ آمِنِينَ
Қачонки улар Юсуфнинг ҳузурига кирганларида, у ота-онасини яқин олиб, деди: “Мисрга киринглар, Аллоҳ хоҳласа, Тинчлик/Омонликдасиз”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/99فَلَمَّا دَخَلُوا عَلَىٰ يُوسُفَ آوَىٰ إِلَيْهِ أَبَوَيْهِ وَقَالَ ادْخُلُوا مِصْرَ إِن شَاءَ اللَّهُ آمِنِينَ
12/100
وَرَفَعَ أَبَوَيْهِ عَلَى الْعَرْشِ وَخَرُّوا لَهُ سُجَّدًا وَقَالَ يَا أَبَتِ هَٰذَا تَأْوِيلُ رُؤْيَايَ مِن قَبْلُ قَدْ جَعَلَهَا رَبِّي حَقًّا وَقَدْ أَحْسَنَ بِي إِذْ أَخْرَجَنِي مِنَ السِّجْنِ وَجَاءَ بِكُم مِّنَ الْبَدْوِ مِن بَعْدِ أَن نَّزَغَ الشَّيْطَانُ بَيْنِي وَبَيْنَ إِخْوَتِي إِنَّ رَبِّي لَطِيفٌ لِّمَا يَشَاءُ إِنَّهُ هُوَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ
У ота-онасини Аршга/энг юқори мақомга юксалтирди, барчалари унга сажда қилдилар/унинг амрини тўлиқ қабул этдилар/тан олиб таслим бўлдилар. У деди: “Эй Отажон, мен олдинроқ кўрган руъёнинг таъвили мана шу. Раббим уни ҳаққи-рост рўёбга чиқарди, У менга яхшиликлар қилди. Акамлар билан орамизни йўлдан оздирувчи шайтон бузганидан кейин, У мени зиндондан чиқарди, сизларни саҳродан бу ерга келтирди. Раббим Ўзи истаганига улкан лутф айлайди. Ҳақиқатан Алим Ҳаким Унинг Ўзидир /билгувчи ҳикматли”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/100وَرَفَعَ أَبَوَيْهِ عَلَى الْعَرْشِ وَخَرُّوا لَهُ سُجَّدًا وَقَالَ يَا أَبَتِ هَٰذَا تَأْوِيلُ رُؤْيَايَ مِن قَبْلُ قَدْ جَعَلَهَا رَبِّي حَقًّا وَقَدْ أَحْسَنَ بِي إِذْ أَخْرَجَنِي مِنَ السِّجْنِ وَجَاءَ بِكُم مِّنَ الْبَدْوِ مِن بَعْدِ أَن نَّزَغَ الشَّيْطَانُ بَيْنِي وَبَيْنَ إِخْوَتِي إِنَّ رَبِّي لَطِيفٌ لِّمَا يَشَاءُ إِنَّهُ هُوَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ
12/101
رَبِّ قَدْ آتَيْتَنِي مِنَ الْمُلْكِ وَعَلَّمْتَنِي مِن تَأْوِيلِ الْأَحَادِيثِ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ أَنتَ وَلِيِّي فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ تَوَفَّنِي مُسْلِمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ
“Раббим, сен менга Мулкдан ато этдинг, ҳадисларнинг таъвилини ўргатдинг. Эй Осмонлару-Ернинг яратувчиси! Дунё ва Охиратда менинг валийим/йўл кўрсатувчим Сенсан. Мени таслим бўлган/мусулмон ҳолда вафот топтиргин, ва солиҳлар билан бирга қўшгин”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/101رَبِّ قَدْ آتَيْتَنِي مِنَ الْمُلْكِ وَعَلَّمْتَنِي مِن تَأْوِيلِ الْأَحَادِيثِ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ أَنتَ وَلِيِّي فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ تَوَفَّنِي مُسْلِمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ
12/102
ذَٰلِكَ مِنْ أَنبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ وَمَا كُنتَ لَدَيْهِمْ إِذْ أَجْمَعُوا أَمْرَهُمْ وَهُمْ يَمْكُرُونَ
Мана шулар — Сенга ваҳй қилиб билдирганимиз Ғайб хабарларидан. Улар ўз макрини амалга ошириш учун тўпланганида, сен ёнларида эмас эдинг.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/102ذَٰلِكَ مِنْ أَنبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ وَمَا كُنتَ لَدَيْهِمْ إِذْ أَجْمَعُوا أَمْرَهُمْ وَهُمْ يَمْكُرُونَ
12/103
وَمَا أَكْثَرُ النَّاسِ وَلَوْ حَرَصْتَ بِمُؤْمِنِينَ
Одамларнинг кўпи, сен қанчалик истасанг-да, мумин бўлмайдилар.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/103وَمَا أَكْثَرُ النَّاسِ وَلَوْ حَرَصْتَ بِمُؤْمِنِينَ
12/104
وَمَا تَسْأَلُهُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ
Бунинг учун улардан бирор эваз истамайсан. Бу фақат Оламлар учун бир Эслатма, холос.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/104وَمَا تَسْأَلُهُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ
12/105
وَكَأَيِّن مِّنْ آيَةٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ يَمُرُّونَ عَلَيْهَا وَهُمْ عَنْهَا مُعْرِضُونَ
Осмонлару-Ерда қанчадан-қанча оят-ишоратлар бор, улардан юз ўгирганча ўтиб кетаверадилар.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/105وَكَأَيِّن مِّنْ آيَةٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ يَمُرُّونَ عَلَيْهَا وَهُمْ عَنْهَا مُعْرِضُونَ
12/106
وَمَا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُم بِاللَّهِ إِلَّا وَهُم مُّشْرِكُونَ
Уларнинг кўпи Аллоҳга фақат шерик қўшган ҳолда имон келтирадилар.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/106وَمَا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُم بِاللَّهِ إِلَّا وَهُم مُّشْرِكُونَ
12/107
أَفَأَمِنُوا أَن تَأْتِيَهُمْ غَاشِيَةٌ مِّنْ عَذَابِ اللَّهِ أَوْ تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ
Аллоҳдан уларни ўраб олгувчи азоб келишидан, ёки улар сезмаганда тўсатдан Қиёмат Соати келишидан хотиржамми улар?
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/107أَفَأَمِنُوا أَن تَأْتِيَهُمْ غَاشِيَةٌ مِّنْ عَذَابِ اللَّهِ أَوْ تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ
12/108
قُلْ هَٰذِهِ سَبِيلِي أَدْعُو إِلَى اللَّهِ عَلَىٰ بَصِيرَةٍ أَنَا وَمَنِ اتَّبَعَنِي وَسُبْحَانَ اللَّهِ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ
Сен айт: “Менинг йўлим мана шу: Аллоҳга очиқ далиллар/басират орқали чорлайман, мен ҳам, менга эргашганлар ҳам шундай. Аллоҳ пок ва олийдир. Мен Унга шерик қўшгувчи мушриклардан эмасман”.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/108قُلْ هَٰذِهِ سَبِيلِي أَدْعُو إِلَى اللَّهِ عَلَىٰ بَصِيرَةٍ أَنَا وَمَنِ اتَّبَعَنِي وَسُبْحَانَ اللَّهِ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ
12/109
وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ إِلَّا رِجَالًا نُّوحِي إِلَيْهِم مِّنْ أَهْلِ الْقُرَىٰ أَفَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَدَارُ الْآخِرَةِ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ اتَّقَوْا أَفَلَا تَعْقِلُونَ
Биз сендан илгари шаҳарлар аҳлидан фақат қатъиятли йигитларга/рижолларни ваҳй ила Расул қилиб юборганмиз. Улар Ер юзида кезиб, ўзларидан олдингиларнинг оқибати нима бўлганини кўришмаганми? Тақво эгалари учун Охират диёри яхшироқ. Ақл ишлатмайсизми?
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/109وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ إِلَّا رِجَالًا نُّوحِي إِلَيْهِم مِّنْ أَهْلِ الْقُرَىٰ أَفَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَدَارُ الْآخِرَةِ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ اتَّقَوْا أَفَلَا تَعْقِلُونَ
12/110
حَتَّىٰ إِذَا اسْتَيْأَسَ الرُّسُلُ وَظَنُّوا أَنَّهُمْ قَدْ كُذِبُوا جَاءَهُمْ نَصْرُنَا فَنُجِّيَ مَن نَّشَاءُ وَلَا يُرَدُّ بَأْسُنَا عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِينَ
Қачонки Расуллар умид узишга яқин қолиб: “ёлғончига чиқдик”, деб гумон қила бошлаганида, уларга Бизнинг нусратимиз/ёрдамимиз келарди, ва фақат Биз истаганлар нажот топарди. Жазоимиз эса жиноятчилардан ортга қайтарилмайди.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/110حَتَّىٰ إِذَا اسْتَيْأَسَ الرُّسُلُ وَظَنُّوا أَنَّهُمْ قَدْ كُذِبُوا جَاءَهُمْ نَصْرُنَا فَنُجِّيَ مَن نَّشَاءُ وَلَا يُرَدُّ بَأْسُنَا عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِينَ
12/111
لَقَدْ كَانَ فِي قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِّأُولِي الْأَلْبَابِ مَا كَانَ حَدِيثًا يُفْتَرَىٰ وَلَٰكِن تَصْدِيقَ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَتَفْصِيلَ كُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ
Уларнинг қиссаларида ақл эгалари учун оятлар-ибратлар бор. Бу уйдирилган ҳадис/ҳикоя эмас, балки ўзидан олдингиларнинг тасдиғи ва барчасининг тафсилоти, имон келтирганлар учун Тўғри Йўл ва Раҳматдир.
×
Пояснение:
Иосиф
Аят 12/111لَقَدْ كَانَ فِي قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِّأُولِي الْأَلْبَابِ مَا كَانَ حَدِيثًا يُفْتَرَىٰ وَلَٰكِن تَصْدِيقَ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَتَفْصِيلَ كُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ
Аяты: 112
Место откровения: Mекка