Сура: Yusuf
Аят 12/53

وَمَا أُبَرِّئُ نَفْسِي إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلَّا مَا رَحِمَ رَبِّي إِنَّ رَبِّي غَفُورٌ رَّحِيمٌ

“Мен ўзимни оқламайман. Ҳақиқатан, нафс ёмонликларга буюради, фақат Раббим раҳм қилса мустасно. Раббим кечиримли, раҳмдил”.

Пояснение: