Иосиф

يوسف

  • Translation
  • Surah Information
12/3

نَحْنُ نَقُصُّ عَلَيْكَ أَحْسَنَ الْقَصَصِ بِمَا أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ هَٰذَا الْقُرْآنَ وَإِن كُنتَ مِن قَبْلِهِ لَمِنَ الْغَافِلِينَ

Биз сенга ушбу Қуръонни ваҳй қилиб, қиссаларнинг энг гўзалини сўзлаб бермоқдамиз, ундан олдин бу қиссаларни билмас эдинг/улардан бехабар эдинг.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/3

نَحْنُ نَقُصُّ عَلَيْكَ أَحْسَنَ الْقَصَصِ بِمَا أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ هَٰذَا الْقُرْآنَ وَإِن كُنتَ مِن قَبْلِهِ لَمِنَ الْغَافِلِينَ

12/4

إِذْ قَالَ يُوسُفُ لِأَبِيهِ يَا أَبَتِ إِنِّي رَأَيْتُ أَحَدَ عَشَرَ كَوْكَبًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ رَأَيْتُهُمْ لِي سَاجِدِينَ

Мана, Юсуф отасига деди: “Эй Отам, мен ўн бир Юлдуз, Қуёш ва Ойни кўрдим, менга сажда қилмоқда эди/менга тўлиқ бўйсунмоқда эди”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/4

إِذْ قَالَ يُوسُفُ لِأَبِيهِ يَا أَبَتِ إِنِّي رَأَيْتُ أَحَدَ عَشَرَ كَوْكَبًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ رَأَيْتُهُمْ لِي سَاجِدِينَ

12/5

قَالَ يَا بُنَيَّ لَا تَقْصُصْ رُؤْيَاكَ عَلَىٰ إِخْوَتِكَ فَيَكِيدُوا لَكَ كَيْدًا إِنَّ الشَّيْطَانَ لِلْإِنسَانِ عَدُوٌّ مُّبِينٌ

Деди: “Эй ўғлим, бу кўрганинг ҳақда акаларингга айтма, сенга қарши тузоқ қурмасин. Ҳақиқатан, шайтон инсонга очиқ душман.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/5

قَالَ يَا بُنَيَّ لَا تَقْصُصْ رُؤْيَاكَ عَلَىٰ إِخْوَتِكَ فَيَكِيدُوا لَكَ كَيْدًا إِنَّ الشَّيْطَانَ لِلْإِنسَانِ عَدُوٌّ مُّبِينٌ

12/6

وَكَذَٰلِكَ يَجْتَبِيكَ رَبُّكَ وَيُعَلِّمُكَ مِن تَأْوِيلِ الْأَحَادِيثِ وَيُتِمُّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكَ وَعَلَىٰ آلِ يَعْقُوبَ كَمَا أَتَمَّهَا عَلَىٰ أَبَوَيْكَ مِن قَبْلُ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ إِنَّ رَبَّكَ عَلِيمٌ حَكِيمٌ

Ана шундай қилиб, Раббинг сени танлайди ва ҳодисаларнинг таъвилидан билдиради, сенга ва Йаъқуб авлодига ҳам ўз неъматини тугал айлайди, худди аждодларинг Иброҳим ва Исҳоққа Ўз неъматини тугал айлаганидек. Ҳақиқатан, Раббинг Алим Ҳаким / илм ва ҳикмат эгасидир”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/6

وَكَذَٰلِكَ يَجْتَبِيكَ رَبُّكَ وَيُعَلِّمُكَ مِن تَأْوِيلِ الْأَحَادِيثِ وَيُتِمُّ نِعْمَتَهُ عَلَيْكَ وَعَلَىٰ آلِ يَعْقُوبَ كَمَا أَتَمَّهَا عَلَىٰ أَبَوَيْكَ مِن قَبْلُ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ إِنَّ رَبَّكَ عَلِيمٌ حَكِيمٌ

12/8

إِذْ قَالُوا لَيُوسُفُ وَأَخُوهُ أَحَبُّ إِلَىٰ أَبِينَا مِنَّا وَنَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّ أَبَانَا لَفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ

Мана, улар дедилар: “Биз бир жамоа бўлсаг-у, Юсуф ва унинг иниси отамизга биздан кўра суюклироқ. Отамиз аниқ адашди!”

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/8

إِذْ قَالُوا لَيُوسُفُ وَأَخُوهُ أَحَبُّ إِلَىٰ أَبِينَا مِنَّا وَنَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّ أَبَانَا لَفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ

12/9

اقْتُلُوا يُوسُفَ أَوِ اطْرَحُوهُ أَرْضًا يَخْلُ لَكُمْ وَجْهُ أَبِيكُمْ وَتَكُونُوا مِن بَعْدِهِ قَوْمًا صَالِحِينَ

“Ўлдиринг Юсуфни! Ёки бирор жойга ташлаб келинг, ота меҳри сизга бўлсин! Сўнг солиҳ инсонлар бўласиз.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/9

اقْتُلُوا يُوسُفَ أَوِ اطْرَحُوهُ أَرْضًا يَخْلُ لَكُمْ وَجْهُ أَبِيكُمْ وَتَكُونُوا مِن بَعْدِهِ قَوْمًا صَالِحِينَ

12/10

قَالَ قَائِلٌ مِّنْهُمْ لَا تَقْتُلُوا يُوسُفَ وَأَلْقُوهُ فِي غَيَابَتِ الْجُبِّ يَلْتَقِطْهُ بَعْضُ السَّيَّارَةِ إِن كُنتُمْ فَاعِلِينَ

Ораларидан бири деди: “Юсуфни ўлдирманг, агар ташламоқчи бўлсангиз, қудуқ тубига ташланг, бирорта карвон олиб кетсин”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/10

قَالَ قَائِلٌ مِّنْهُمْ لَا تَقْتُلُوا يُوسُفَ وَأَلْقُوهُ فِي غَيَابَتِ الْجُبِّ يَلْتَقِطْهُ بَعْضُ السَّيَّارَةِ إِن كُنتُمْ فَاعِلِينَ

12/11

قَالُوا يَا أَبَانَا مَا لَكَ لَا تَأْمَنَّا عَلَىٰ يُوسُفَ وَإِنَّا لَهُ لَنَاصِحُونَ

Дедилар: “Эй отамиз, нега Юсуфни бизга ишонмайсиз, ҳолбуки биз унга фақат яхшиликни истаймиз.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/11

قَالُوا يَا أَبَانَا مَا لَكَ لَا تَأْمَنَّا عَلَىٰ يُوسُفَ وَإِنَّا لَهُ لَنَاصِحُونَ

12/12

أَرْسِلْهُ مَعَنَا غَدًا يَرْتَعْ وَيَلْعَبْ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ

Эртага уни биз билан бирга юборинг, айланиб ўйнаб келсин; биз албатта ўзимиз унга кўз-қулоқ бўламиз”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/12

أَرْسِلْهُ مَعَنَا غَدًا يَرْتَعْ وَيَلْعَبْ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ

12/13

قَالَ إِنِّي لَيَحْزُنُنِي أَن تَذْهَبُوا بِهِ وَأَخَافُ أَن يَأْكُلَهُ الذِّئْبُ وَأَنتُمْ عَنْهُ غَافِلُونَ

Деди: “Уни олиб кетишингиз мени ғамга солади; сизлар унга бепарво бўлиб, бўри еб кетмаса деб қўрқаман”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/13

قَالَ إِنِّي لَيَحْزُنُنِي أَن تَذْهَبُوا بِهِ وَأَخَافُ أَن يَأْكُلَهُ الذِّئْبُ وَأَنتُمْ عَنْهُ غَافِلُونَ

12/14

قَالُوا لَئِنْ أَكَلَهُ الذِّئْبُ وَنَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّا إِذًا لَّخَاسِرُونَ

Дедилар: “Агар биз бир жамоа бўла туриб, уни бўри еб кетадиган бўлса, ҳеч нарсага яроқсиз эканмиз-да!”

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/14

قَالُوا لَئِنْ أَكَلَهُ الذِّئْبُ وَنَحْنُ عُصْبَةٌ إِنَّا إِذًا لَّخَاسِرُونَ

12/15

فَلَمَّا ذَهَبُوا بِهِ وَأَجْمَعُوا أَن يَجْعَلُوهُ فِي غَيَابَتِ الْجُبِّ وَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِ لَتُنَبِّئَنَّهُم بِأَمْرِهِمْ هَٰذَا وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ

Уни олиб кетдилар. Қудуқ тубига ташлаш учун жамландилар. Биз эса Юсуфга ваҳй қилдик: “Ҳали мана шу ишларини ўзларига билдирасан, улар сезмайдилар ҳам”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/15

فَلَمَّا ذَهَبُوا بِهِ وَأَجْمَعُوا أَن يَجْعَلُوهُ فِي غَيَابَتِ الْجُبِّ وَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِ لَتُنَبِّئَنَّهُم بِأَمْرِهِمْ هَٰذَا وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ

12/17

قَالُوا يَا أَبَانَا إِنَّا ذَهَبْنَا نَسْتَبِقُ وَتَرَكْنَا يُوسُفَ عِندَ مَتَاعِنَا فَأَكَلَهُ الذِّئْبُ وَمَا أَنتَ بِمُؤْمِنٍ لَّنَا وَلَوْ كُنَّا صَادِقِينَ

Дедилар: “Эй Отамиз, биз Юсуфни егуликларимиз ёнида қолдириб узоқлашган эдик. Бўри келиб еб кетибди! Биз тўғрисини айтаяпмиз, аммо сиз ишонмаяпсиз!”

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/17

قَالُوا يَا أَبَانَا إِنَّا ذَهَبْنَا نَسْتَبِقُ وَتَرَكْنَا يُوسُفَ عِندَ مَتَاعِنَا فَأَكَلَهُ الذِّئْبُ وَمَا أَنتَ بِمُؤْمِنٍ لَّنَا وَلَوْ كُنَّا صَادِقِينَ

12/18

وَجَاءُوا عَلَىٰ قَمِيصِهِ بِدَمٍ كَذِبٍ قَالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ أَنفُسُكُمْ أَمْرًا فَصَبْرٌ جَمِيلٌ وَاللَّهُ الْمُسْتَعَانُ عَلَىٰ مَا تَصِفُونَ

Кўйлагига ёлғон қон ҳам суртиб келтиришган эди. Деди: “Ҳақиқатан, нафсингиз сизга бир ишни чиройли кўрсатди. Менинг ишим эса чиройли сабр қилиш. Сизлар айтаётган сифатларга қарши ёлғиз Аллоҳдан мадад сўралади”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/18

وَجَاءُوا عَلَىٰ قَمِيصِهِ بِدَمٍ كَذِبٍ قَالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ أَنفُسُكُمْ أَمْرًا فَصَبْرٌ جَمِيلٌ وَاللَّهُ الْمُسْتَعَانُ عَلَىٰ مَا تَصِفُونَ

12/19

وَجَاءَتْ سَيَّارَةٌ فَأَرْسَلُوا وَارِدَهُمْ فَأَدْلَىٰ دَلْوَهُ قَالَ يَا بُشْرَىٰ هَٰذَا غُلَامٌ وَأَسَرُّوهُ بِضَاعَةً وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِمَا يَعْمَلُونَ

Бир карвон келиб, сувчисини юборди, у келиб челагини туширди: “Суюнчи, ўғил бола-ку!” Уни сотиш учун яшириб қўйдилар. Аллоҳ эса уларнинг нима қилаётганини билиб турарди.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/19

وَجَاءَتْ سَيَّارَةٌ فَأَرْسَلُوا وَارِدَهُمْ فَأَدْلَىٰ دَلْوَهُ قَالَ يَا بُشْرَىٰ هَٰذَا غُلَامٌ وَأَسَرُّوهُ بِضَاعَةً وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِمَا يَعْمَلُونَ

12/20

وَشَرَوْهُ بِثَمَنٍ بَخْسٍ دَرَاهِمَ مَعْدُودَةٍ وَكَانُوا فِيهِ مِنَ الزَّاهِدِينَ

Уни кам эвазга, бир неча дирҳамга сотишди. Улар ўшанга/оз эвазга ҳам рози эдилар.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/20

وَشَرَوْهُ بِثَمَنٍ بَخْسٍ دَرَاهِمَ مَعْدُودَةٍ وَكَانُوا فِيهِ مِنَ الزَّاهِدِينَ

12/21

وَقَالَ الَّذِي اشْتَرَاهُ مِن مِّصْرَ لِامْرَأَتِهِ أَكْرِمِي مَثْوَاهُ عَسَىٰ أَن يَنفَعَنَا أَوْ نَتَّخِذَهُ وَلَدًا وَكَذَٰلِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِي الْأَرْضِ وَلِنُعَلِّمَهُ مِن تَأْوِيلِ الْأَحَادِيثِ وَاللَّهُ غَالِبٌ عَلَىٰ أَمْرِهِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ

Уни сотиб олган Мисрлик эса аёлига деди: “Унга яхши қара, эҳтимол бизга фойдаси тегар ёки ўғил қилиб олармиз!” Ана шундай қилиб, Юсуфга ҳодисаларнинг таъвилини ўргатиш учун Ер юзида имкон бердик. Аллоҳ Ўз Ишида/Амрида Ғолибдир, лекин одамларнинг кўпи билмайди.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/21

وَقَالَ الَّذِي اشْتَرَاهُ مِن مِّصْرَ لِامْرَأَتِهِ أَكْرِمِي مَثْوَاهُ عَسَىٰ أَن يَنفَعَنَا أَوْ نَتَّخِذَهُ وَلَدًا وَكَذَٰلِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِي الْأَرْضِ وَلِنُعَلِّمَهُ مِن تَأْوِيلِ الْأَحَادِيثِ وَاللَّهُ غَالِبٌ عَلَىٰ أَمْرِهِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ

12/22

وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ آتَيْنَاهُ حُكْمًا وَعِلْمًا وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ

У вояга етиб, куч-қувватга тўлганида, унга илму-ҳикмат бердик. Яхшилик қилувчиларни ана шундай мукофотлаймиз.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/22

وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُ آتَيْنَاهُ حُكْمًا وَعِلْمًا وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ

12/23

وَرَاوَدَتْهُ الَّتِي هُوَ فِي بَيْتِهَا عَن نَّفْسِهِ وَغَلَّقَتِ الْأَبْوَابَ وَقَالَتْ هَيْتَ لَكَ قَالَ مَعَاذَ اللَّهِ إِنَّهُ رَبِّي أَحْسَنَ مَثْوَايَ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ

Юсуф турган уйдаги аёл уни истади, эшикларни қулфлаб деди: “Қани кел!” Деди: “Аллоҳ сақласин, менга яхши қараган Эгам бўлади. Ноҳақлик қилгувчилар нажот топмайди/муродига етолмайди”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/23

وَرَاوَدَتْهُ الَّتِي هُوَ فِي بَيْتِهَا عَن نَّفْسِهِ وَغَلَّقَتِ الْأَبْوَابَ وَقَالَتْ هَيْتَ لَكَ قَالَ مَعَاذَ اللَّهِ إِنَّهُ رَبِّي أَحْسَنَ مَثْوَايَ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الظَّالِمُونَ

12/24

وَلَقَدْ هَمَّتْ بِهِ وَهَمَّ بِهَا لَوْلَا أَن رَّأَىٰ بُرْهَانَ رَبِّهِ كَذَٰلِكَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَالْفَحْشَاءَ إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُخْلَصِينَ

Аёл уни истади, у ҳам агар Раббининг далилини кўрмаганида, аёлни истаган эди. Ундан ёмонлик ва расволикни айириш учун шундай қилдик, зеро у Бизнинг холис қулларимиздан эди.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/24

وَلَقَدْ هَمَّتْ بِهِ وَهَمَّ بِهَا لَوْلَا أَن رَّأَىٰ بُرْهَانَ رَبِّهِ كَذَٰلِكَ لِنَصْرِفَ عَنْهُ السُّوءَ وَالْفَحْشَاءَ إِنَّهُ مِنْ عِبَادِنَا الْمُخْلَصِينَ

12/25

وَاسْتَبَقَا الْبَابَ وَقَدَّتْ قَمِيصَهُ مِن دُبُرٍ وَأَلْفَيَا سَيِّدَهَا لَدَى الْبَابِ قَالَتْ مَا جَزَاءُ مَنْ أَرَادَ بِأَهْلِكَ سُوءًا إِلَّا أَن يُسْجَنَ أَوْ عَذَابٌ أَلِيمٌ

Иккиси ҳам эшикка қараб югурди, ва аёл Юсуфнинг кўйлагини ортидан йиртди. Эшик олдида аёлнинг хўжайинига рўбарў келишди. Аёл деди: “Аҳлингизга ёмонликни истаганнинг жазоси фақатгина зиндон ёки Аламли Азобдир”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/25

وَاسْتَبَقَا الْبَابَ وَقَدَّتْ قَمِيصَهُ مِن دُبُرٍ وَأَلْفَيَا سَيِّدَهَا لَدَى الْبَابِ قَالَتْ مَا جَزَاءُ مَنْ أَرَادَ بِأَهْلِكَ سُوءًا إِلَّا أَن يُسْجَنَ أَوْ عَذَابٌ أَلِيمٌ

12/26

قَالَ هِيَ رَاوَدَتْنِي عَن نَّفْسِي وَشَهِدَ شَاهِدٌ مِّنْ أَهْلِهَا إِن كَانَ قَمِيصُهُ قُدَّ مِن قُبُلٍ فَصَدَقَتْ وَهُوَ مِنَ الْكَاذِبِينَ

Юсуф деди: “Унинг ўзи мени йўлдан урмоқчи бўлди!” Аёлнинг аҳлидан бири гувоҳлик берди: “Агар Юсуфнинг кўйлаги олддан йиртилган бўлса, аёл тўғри айтмоқда, Юсуф эса ёлғончи;

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/26

قَالَ هِيَ رَاوَدَتْنِي عَن نَّفْسِي وَشَهِدَ شَاهِدٌ مِّنْ أَهْلِهَا إِن كَانَ قَمِيصُهُ قُدَّ مِن قُبُلٍ فَصَدَقَتْ وَهُوَ مِنَ الْكَاذِبِينَ

12/28

فَلَمَّا رَأَىٰ قَمِيصَهُ قُدَّ مِن دُبُرٍ قَالَ إِنَّهُ مِن كَيْدِكُنَّ إِنَّ كَيْدَكُنَّ عَظِيمٌ

Кўйлак орқадан йиртилганини кўргач, деди: “Бу сиз/аёлларнинг макрингиздан, рости ўта кучли макрларингиз бор!”

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/28

فَلَمَّا رَأَىٰ قَمِيصَهُ قُدَّ مِن دُبُرٍ قَالَ إِنَّهُ مِن كَيْدِكُنَّ إِنَّ كَيْدَكُنَّ عَظِيمٌ

12/29

يُوسُفُ أَعْرِضْ عَنْ هَٰذَا وَاسْتَغْفِرِي لِذَنبِكِ إِنَّكِ كُنتِ مِنَ الْخَاطِئِينَ

“Эй Юсуф, бундан воз кеч/унут! Сен эса гуноҳинг учун кечирим сўрайсан, хато қилган/айбдор сенсан”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/29

يُوسُفُ أَعْرِضْ عَنْ هَٰذَا وَاسْتَغْفِرِي لِذَنبِكِ إِنَّكِ كُنتِ مِنَ الْخَاطِئِينَ

12/30

وَقَالَ نِسْوَةٌ فِي الْمَدِينَةِ امْرَأَتُ الْعَزِيزِ تُرَاوِدُ فَتَاهَا عَن نَّفْسِهِ قَدْ شَغَفَهَا حُبًّا إِنَّا لَنَرَاهَا فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ

Шаҳардаги хотинлар деди: “Миср Азизининг аёли хизматкор йигитни йўлдан урмоқчи бўлибди. Уни севиб қолибди! Кўриб турибмизки, очиқчасига адашиб қолибди”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/30

وَقَالَ نِسْوَةٌ فِي الْمَدِينَةِ امْرَأَتُ الْعَزِيزِ تُرَاوِدُ فَتَاهَا عَن نَّفْسِهِ قَدْ شَغَفَهَا حُبًّا إِنَّا لَنَرَاهَا فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ

12/31

فَلَمَّا سَمِعَتْ بِمَكْرِهِنَّ أَرْسَلَتْ إِلَيْهِنَّ وَأَعْتَدَتْ لَهُنَّ مُتَّكَأً وَآتَتْ كُلَّ وَاحِدَةٍ مِّنْهُنَّ سِكِّينًا وَقَالَتِ اخْرُجْ عَلَيْهِنَّ فَلَمَّا رَأَيْنَهُ أَكْبَرْنَهُ وَقَطَّعْنَ أَيْدِيَهُنَّ وَقُلْنَ حَاشَ لِلَّهِ مَا هَٰذَا بَشَرًا إِنْ هَٰذَا إِلَّا مَلَكٌ كَرِيمٌ

Бу гап-сўзларни эшитган аёл, уларни уйига таклиф этди. Уларга тўшаклар ҳозирлади, ва ҳар бирига пичоқ/сокинлаштирувчи берди. “Чиқ уларнинг ҳузурига” деди. Юсуфга разм солган аёллар ундан ҳайбатландилар, ва қўлларини кесиб/тортиб дедилар: “Улуғлик Аллоҳга бўлсин, бу оддий одам эмас; бу бир мукаррам Малак/куч ва кўркамлик эгаси”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/31

فَلَمَّا سَمِعَتْ بِمَكْرِهِنَّ أَرْسَلَتْ إِلَيْهِنَّ وَأَعْتَدَتْ لَهُنَّ مُتَّكَأً وَآتَتْ كُلَّ وَاحِدَةٍ مِّنْهُنَّ سِكِّينًا وَقَالَتِ اخْرُجْ عَلَيْهِنَّ فَلَمَّا رَأَيْنَهُ أَكْبَرْنَهُ وَقَطَّعْنَ أَيْدِيَهُنَّ وَقُلْنَ حَاشَ لِلَّهِ مَا هَٰذَا بَشَرًا إِنْ هَٰذَا إِلَّا مَلَكٌ كَرِيمٌ

12/32

قَالَتْ فَذَٰلِكُنَّ الَّذِي لُمْتُنَّنِي فِيهِ وَلَقَدْ رَاوَدتُّهُ عَن نَّفْسِهِ فَاسْتَعْصَمَ وَلَئِن لَّمْ يَفْعَلْ مَا آمُرُهُ لَيُسْجَنَنَّ وَلَيَكُونًا مِّنَ الصَّاغِرِينَ

Аёл деди: “Мени маломат қилганингиз мана шу! Мен уни йўлдан урмоқчи бўлдим, у иффатини қўриди. Аммо менинг буюрганимни қилмаса, зиндонга ташланади ва хор қилинади”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/32

قَالَتْ فَذَٰلِكُنَّ الَّذِي لُمْتُنَّنِي فِيهِ وَلَقَدْ رَاوَدتُّهُ عَن نَّفْسِهِ فَاسْتَعْصَمَ وَلَئِن لَّمْ يَفْعَلْ مَا آمُرُهُ لَيُسْجَنَنَّ وَلَيَكُونًا مِّنَ الصَّاغِرِينَ

12/33

قَالَ رَبِّ السِّجْنُ أَحَبُّ إِلَيَّ مِمَّا يَدْعُونَنِي إِلَيْهِ وَإِلَّا تَصْرِفْ عَنِّي كَيْدَهُنَّ أَصْبُ إِلَيْهِنَّ وَأَكُن مِّنَ الْجَاهِلِينَ

Деди: “Эй Раббим, буларнинг чақираётганидан зиндон менга суюклироқ. Агар бу аёлларнинг тузоғини Ўзинг мендан кетказмасанг, уларга мойил бўлиб, шу жоҳиллардан бири бўлиб қоламан”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/33

قَالَ رَبِّ السِّجْنُ أَحَبُّ إِلَيَّ مِمَّا يَدْعُونَنِي إِلَيْهِ وَإِلَّا تَصْرِفْ عَنِّي كَيْدَهُنَّ أَصْبُ إِلَيْهِنَّ وَأَكُن مِّنَ الْجَاهِلِينَ

12/34

فَاسْتَجَابَ لَهُ رَبُّهُ فَصَرَفَ عَنْهُ كَيْدَهُنَّ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ

Рабби унинг дуосини қабул қилди, ва уларнинг макрини/тузоғини дафъ қилди. Ҳақиқатан, Самиъ Алим Унинг Ўзидир /Эшитгувчи, Билгувчи.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/34

فَاسْتَجَابَ لَهُ رَبُّهُ فَصَرَفَ عَنْهُ كَيْدَهُنَّ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ

12/35

ثُمَّ بَدَا لَهُم مِّن بَعْدِ مَا رَأَوُا الْآيَاتِ لَيَسْجُنُنَّهُ حَتَّىٰ حِينٍ

Кейин, исбот ва далилларни кўрган бўлсалар-да*, уни бир муддат зиндонга отишга қарор қилишди. (*Юсуфнинг айбсиз экани ҳақидаги далиллар)

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/35

ثُمَّ بَدَا لَهُم مِّن بَعْدِ مَا رَأَوُا الْآيَاتِ لَيَسْجُنُنَّهُ حَتَّىٰ حِينٍ

12/36

وَدَخَلَ مَعَهُ السِّجْنَ فَتَيَانِ قَالَ أَحَدُهُمَا إِنِّي أَرَانِي أَعْصِرُ خَمْرًا وَقَالَ الْآخَرُ إِنِّي أَرَانِي أَحْمِلُ فَوْقَ رَأْسِي خُبْزًا تَأْكُلُ الطَّيْرُ مِنْهُ نَبِّئْنَا بِتَأْوِيلِهِ إِنَّا نَرَاكَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ

У билан бирга зиндонга яна икки йигит кирди. Улардан бири деди: “Мен шароб сиқаётганимни кўряпман”; бошқаси деди: “Мен бошимда нон кўтариб кетаётганимни кўряпман, ундан қушлар еяпти. Бунинг таъвилини айтиб бер бизга. Сени кўраяпмиз, яхшилик қилувчи/яхши таъвил қилувчи одам экансан”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/36

وَدَخَلَ مَعَهُ السِّجْنَ فَتَيَانِ قَالَ أَحَدُهُمَا إِنِّي أَرَانِي أَعْصِرُ خَمْرًا وَقَالَ الْآخَرُ إِنِّي أَرَانِي أَحْمِلُ فَوْقَ رَأْسِي خُبْزًا تَأْكُلُ الطَّيْرُ مِنْهُ نَبِّئْنَا بِتَأْوِيلِهِ إِنَّا نَرَاكَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ

12/37

قَالَ لَا يَأْتِيكُمَا طَعَامٌ تُرْزَقَانِهِ إِلَّا نَبَّأْتُكُمَا بِتَأْوِيلِهِ قَبْلَ أَن يَأْتِيَكُمَا ذَٰلِكُمَا مِمَّا عَلَّمَنِي رَبِّي إِنِّي تَرَكْتُ مِلَّةَ قَوْمٍ لَّا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَهُم بِالْآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ

У деди: “Сизга ризқ бўлган егулик келишидан олдин, бунинг таъвилини сизга айтаман. Бу Роббимнинг менга ўргатганларидан. Мен Аллоҳга ишонмаган ва Охиратни рад этган қавмнинг динини тарк этганман,

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/37

قَالَ لَا يَأْتِيكُمَا طَعَامٌ تُرْزَقَانِهِ إِلَّا نَبَّأْتُكُمَا بِتَأْوِيلِهِ قَبْلَ أَن يَأْتِيَكُمَا ذَٰلِكُمَا مِمَّا عَلَّمَنِي رَبِّي إِنِّي تَرَكْتُ مِلَّةَ قَوْمٍ لَّا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَهُم بِالْآخِرَةِ هُمْ كَافِرُونَ

12/38

وَاتَّبَعْتُ مِلَّةَ آبَائِي إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ مَا كَانَ لَنَا أَن نُّشْرِكَ بِاللَّهِ مِن شَيْءٍ ذَٰلِكَ مِن فَضْلِ اللَّهِ عَلَيْنَا وَعَلَى النَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَشْكُرُونَ

ва аждодларим Иброҳим, Исҳоқ ва Йаъқубнинг динига эргашганман. Биз Аллоҳга бирор нарсани шерик қўшишга ҳаққимиз йўқ. Бу бизга ва барча одамларга Аллоҳнинг фазлидир, лекин одамларнинг кўпи бунинг шукрини адо этмайди.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/38

وَاتَّبَعْتُ مِلَّةَ آبَائِي إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ مَا كَانَ لَنَا أَن نُّشْرِكَ بِاللَّهِ مِن شَيْءٍ ذَٰلِكَ مِن فَضْلِ اللَّهِ عَلَيْنَا وَعَلَى النَّاسِ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَشْكُرُونَ

12/39

يَا صَاحِبَيِ السِّجْنِ أَأَرْبَابٌ مُّتَفَرِّقُونَ خَيْرٌ أَمِ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ

Эй зиндон ҳамроҳларим, ҳар хил рабблар яхшими ёки барча нарсага Воҳид ва Қаҳҳор/яккаю-ягона ва барчадан устун Аллоҳми?

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/39

يَا صَاحِبَيِ السِّجْنِ أَأَرْبَابٌ مُّتَفَرِّقُونَ خَيْرٌ أَمِ اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ

12/40

مَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِهِ إِلَّا أَسْمَاءً سَمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَاؤُكُم مَّا أَنزَلَ اللَّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ أَمَرَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ ذَٰلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ

Сиз фақат ўзингиз ва ота-бобонгиз қўйиб олган исмларга қуллик/хизмат қилаяпсиз холос. Аллоҳ уларга ҳеч қандай куч-қудрат бермаган. Ҳукм фақат Аллоҳнинг. У фақат Унинг Ўзига қуллик/хизмат қилишни буюрган. Мана шу ўзгармас Қонун/Диндир. Лекин одамларнинг кўпи билмайди.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/40

مَا تَعْبُدُونَ مِن دُونِهِ إِلَّا أَسْمَاءً سَمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَاؤُكُم مَّا أَنزَلَ اللَّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ أَمَرَ أَلَّا تَعْبُدُوا إِلَّا إِيَّاهُ ذَٰلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ

12/41

يَا صَاحِبَيِ السِّجْنِ أَمَّا أَحَدُكُمَا فَيَسْقِي رَبَّهُ خَمْرًا وَأَمَّا الْآخَرُ فَيُصْلَبُ فَتَأْكُلُ الطَّيْرُ مِن رَّأْسِهِ قُضِيَ الْأَمْرُ الَّذِي فِيهِ تَسْتَفْتِيَانِ

Эй зиндон ҳамроҳларим, бирингиз яна раббига/эгасига шароб ичиради, бошқангиз эса, осилади ва бошидан қушлар ейди. Сиз таъвилини сўраган иш ҳал бўлди”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/41

يَا صَاحِبَيِ السِّجْنِ أَمَّا أَحَدُكُمَا فَيَسْقِي رَبَّهُ خَمْرًا وَأَمَّا الْآخَرُ فَيُصْلَبُ فَتَأْكُلُ الطَّيْرُ مِن رَّأْسِهِ قُضِيَ الْأَمْرُ الَّذِي فِيهِ تَسْتَفْتِيَانِ

12/42

وَقَالَ لِلَّذِي ظَنَّ أَنَّهُ نَاجٍ مِّنْهُمَا اذْكُرْنِي عِندَ رَبِّكَ فَأَنسَاهُ الشَّيْطَانُ ذِكْرَ رَبِّهِ فَلَبِثَ فِي السِّجْنِ بِضْعَ سِنِينَ

Шунда икковидан нажот топади, деб ўйлаган бирига деди: “Раббинг ҳузурида мени эслагин/эслатгин”. Лекин йўлдан оздирувчи шайтон ундан раббига эслатишни унуттирди. Юсуф эса яна бир неча йил зиндонда қолиб кетди.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/42

وَقَالَ لِلَّذِي ظَنَّ أَنَّهُ نَاجٍ مِّنْهُمَا اذْكُرْنِي عِندَ رَبِّكَ فَأَنسَاهُ الشَّيْطَانُ ذِكْرَ رَبِّهِ فَلَبِثَ فِي السِّجْنِ بِضْعَ سِنِينَ

12/43

وَقَالَ الْمَلِكُ إِنِّي أَرَىٰ سَبْعَ بَقَرَاتٍ سِمَانٍ يَأْكُلُهُنَّ سَبْعٌ عِجَافٌ وَسَبْعَ سُنبُلَاتٍ خُضْرٍ وَأُخَرَ يَابِسَاتٍ يَا أَيُّهَا الْمَلَأُ أَفْتُونِي فِي رُؤْيَايَ إِن كُنتُمْ لِلرُّؤْيَا تَعْبُرُونَ

Подшоҳ деди: “Мен еттита семиз сигир кўряпман, уларни еттита ориқ сигир еяпти, ҳамда етти яшил ва етти қуруқ бошоқ. Эй Аъёнлар, агар рўъё таъбир этувчи бўлсангиз, мана шу руъё/кўриш ҳақда менга хабар беринг”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/43

وَقَالَ الْمَلِكُ إِنِّي أَرَىٰ سَبْعَ بَقَرَاتٍ سِمَانٍ يَأْكُلُهُنَّ سَبْعٌ عِجَافٌ وَسَبْعَ سُنبُلَاتٍ خُضْرٍ وَأُخَرَ يَابِسَاتٍ يَا أَيُّهَا الْمَلَأُ أَفْتُونِي فِي رُؤْيَايَ إِن كُنتُمْ لِلرُّؤْيَا تَعْبُرُونَ

12/44

قَالُوا أَضْغَاثُ أَحْلَامٍ وَمَا نَحْنُ بِتَأْوِيلِ الْأَحْلَامِ بِعَالِمِينَ

Дедилар: “Алғов-далғов тушлар бу. Биз Алғов-далғов тушларнинг таъвилини билмаймиз”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/44

قَالُوا أَضْغَاثُ أَحْلَامٍ وَمَا نَحْنُ بِتَأْوِيلِ الْأَحْلَامِ بِعَالِمِينَ

12/45

وَقَالَ الَّذِي نَجَا مِنْهُمَا وَادَّكَرَ بَعْدَ أُمَّةٍ أَنَا أُنَبِّئُكُم بِتَأْوِيلِهِ فَأَرْسِلُونِ

Икковидан нажот топгани, анча вақтдан кейин эслаб, деди: “Мен сизларга унинг таъвилини олиб келаман, ҳозироқ юборинглар мени”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/45

وَقَالَ الَّذِي نَجَا مِنْهُمَا وَادَّكَرَ بَعْدَ أُمَّةٍ أَنَا أُنَبِّئُكُم بِتَأْوِيلِهِ فَأَرْسِلُونِ

12/46

يُوسُفُ أَيُّهَا الصِّدِّيقُ أَفْتِنَا فِي سَبْعِ بَقَرَاتٍ سِمَانٍ يَأْكُلُهُنَّ سَبْعٌ عِجَافٌ وَسَبْعِ سُنبُلَاتٍ خُضْرٍ وَأُخَرَ يَابِسَاتٍ لَّعَلِّي أَرْجِعُ إِلَى النَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَعْلَمُونَ

“Эй Юсуф! Эй рост сўзловчи Сиддиқ! Етти семиз сигирни етти ориқ сигир еяпти, етти яшил бошоқ ва етти қуруқ бошоқ. Мана шунинг таъвилини айт бизга. Одамларга бориб айтайин, улар ҳам билсинлар”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/46

يُوسُفُ أَيُّهَا الصِّدِّيقُ أَفْتِنَا فِي سَبْعِ بَقَرَاتٍ سِمَانٍ يَأْكُلُهُنَّ سَبْعٌ عِجَافٌ وَسَبْعِ سُنبُلَاتٍ خُضْرٍ وَأُخَرَ يَابِسَاتٍ لَّعَلِّي أَرْجِعُ إِلَى النَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَعْلَمُونَ

12/47

قَالَ تَزْرَعُونَ سَبْعَ سِنِينَ دَأَبًا فَمَا حَصَدتُّمْ فَذَرُوهُ فِي سُنبُلِهِ إِلَّا قَلِيلًا مِّمَّا تَأْكُلُونَ

Деди: “Етти йил одатдагидек экасиз, аммо оз миқдордаги егуликдан бошқа хосилни бошоғи билан сақлаб борасиз.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/47

قَالَ تَزْرَعُونَ سَبْعَ سِنِينَ دَأَبًا فَمَا حَصَدتُّمْ فَذَرُوهُ فِي سُنبُلِهِ إِلَّا قَلِيلًا مِّمَّا تَأْكُلُونَ

12/48

ثُمَّ يَأْتِي مِن بَعْدِ ذَٰلِكَ سَبْعٌ شِدَادٌ يَأْكُلْنَ مَا قَدَّمْتُمْ لَهُنَّ إِلَّا قَلِيلًا مِّمَّا تُحْصِنُونَ

Ундан кейин шиддатли етти йил келади, оз миқдорда сақлагандан бошқа аввалроқ тайёрлаб қўйганингизни тамоман еб битиради.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/48

ثُمَّ يَأْتِي مِن بَعْدِ ذَٰلِكَ سَبْعٌ شِدَادٌ يَأْكُلْنَ مَا قَدَّمْتُمْ لَهُنَّ إِلَّا قَلِيلًا مِّمَّا تُحْصِنُونَ

12/49

ثُمَّ يَأْتِي مِن بَعْدِ ذَٰلِكَ عَامٌ فِيهِ يُغَاثُ النَّاسُ وَفِيهِ يَعْصِرُونَ

Кейин шундай йил келадики, унда мўл ёғин ёғади, одамлар мўл хосил олади/сут соғади.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/49

ثُمَّ يَأْتِي مِن بَعْدِ ذَٰلِكَ عَامٌ فِيهِ يُغَاثُ النَّاسُ وَفِيهِ يَعْصِرُونَ

12/50

وَقَالَ الْمَلِكُ ائْتُونِي بِهِ فَلَمَّا جَاءَهُ الرَّسُولُ قَالَ ارْجِعْ إِلَىٰ رَبِّكَ فَاسْأَلْهُ مَا بَالُ النِّسْوَةِ اللَّاتِي قَطَّعْنَ أَيْدِيَهُنَّ إِنَّ رَبِّي بِكَيْدِهِنَّ عَلِيمٌ

Подшоҳ деди: “Келтиринг уни ҳузуримга!” Чопар келганида, Юсуф деди: “Сен Раббингга қайт, ундан сўрагин-чи, қўлларини кесган/тортган аёлларнинг ҳоли нима бўлди экан, биладими? Менинг Раббим эса уларнинг барча макрини/тузоғини билиб турибди”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/50

وَقَالَ الْمَلِكُ ائْتُونِي بِهِ فَلَمَّا جَاءَهُ الرَّسُولُ قَالَ ارْجِعْ إِلَىٰ رَبِّكَ فَاسْأَلْهُ مَا بَالُ النِّسْوَةِ اللَّاتِي قَطَّعْنَ أَيْدِيَهُنَّ إِنَّ رَبِّي بِكَيْدِهِنَّ عَلِيمٌ

*Миср подшоҳи ўзини Рабб дейишига энг асосий қарши далил, рўё таъбирини билмаслик ҳам эмас, чунки бу келажак билан боғлиқ, балки ўз саройидаги бўлиб ўтган воқеалардан хабари йўқлиги. Шу тарзда бир тарафда барча сирлардан воқиф бўлган Юсуфнинг Рабби ҳамда ўз саройидаги воқеалардан ғафлатда юрган Миср рабби қиёсланади. Юсуфнинг бу шарти гўёки ўзини оқлаш дейишдан кўпроқ унинг Расуллик миссияси — Тавҳидни етказиш ва исботлаш деб қараш тўғрироқ.

12/51

قَالَ مَا خَطْبُكُنَّ إِذْ رَاوَدتُّنَّ يُوسُفَ عَن نَّفْسِهِ قُلْنَ حَاشَ لِلَّهِ مَا عَلِمْنَا عَلَيْهِ مِن سُوءٍ قَالَتِ امْرَأَتُ الْعَزِيزِ الْآنَ حَصْحَصَ الْحَقُّ أَنَا رَاوَدتُّهُ عَن نَّفْسِهِ وَإِنَّهُ لَمِنَ الصَّادِقِينَ

Деди: “Юсуфни йўлдан урмоқчи бўлганингизда, муддаоингиз нима эди?” Улар дедилар: “Улуғлик Аллоҳга бўлсин, ундан ҳеч қандай ёмонлик кўрмадик/у ҳақда асло ёмон нарса билмаймиз”. Миср Азизининг аёли деди: “Мана энди ҳақиқат ошкор бўлди! У содиқ/тўғрисўз одам, уни мен йўлдан урмоқчи бўлганман”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/51

قَالَ مَا خَطْبُكُنَّ إِذْ رَاوَدتُّنَّ يُوسُفَ عَن نَّفْسِهِ قُلْنَ حَاشَ لِلَّهِ مَا عَلِمْنَا عَلَيْهِ مِن سُوءٍ قَالَتِ امْرَأَتُ الْعَزِيزِ الْآنَ حَصْحَصَ الْحَقُّ أَنَا رَاوَدتُّهُ عَن نَّفْسِهِ وَإِنَّهُ لَمِنَ الصَّادِقِينَ

12/52

ذَٰلِكَ لِيَعْلَمَ أَنِّي لَمْ أَخُنْهُ بِالْغَيْبِ وَأَنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي كَيْدَ الْخَائِنِينَ

“Ана шундай, у билсинки, мен унга/эримга яширинча хиёнат қилмаганман, ҳамда Аллоҳ хоинларнинг макрига эришишига йўл қўймас экан”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/52

ذَٰلِكَ لِيَعْلَمَ أَنِّي لَمْ أَخُنْهُ بِالْغَيْبِ وَأَنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي كَيْدَ الْخَائِنِينَ

12/53

وَمَا أُبَرِّئُ نَفْسِي إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلَّا مَا رَحِمَ رَبِّي إِنَّ رَبِّي غَفُورٌ رَّحِيمٌ

“Мен ўзимни оқламайман. Ҳақиқатан, нафс ёмонликларга буюради, фақат Раббим раҳм қилса мустасно. Раббим кечиримли, раҳмдил”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/53

وَمَا أُبَرِّئُ نَفْسِي إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلَّا مَا رَحِمَ رَبِّي إِنَّ رَبِّي غَفُورٌ رَّحِيمٌ

12/54

وَقَالَ الْمَلِكُ ائْتُونِي بِهِ أَسْتَخْلِصْهُ لِنَفْسِي فَلَمَّا كَلَّمَهُ قَالَ إِنَّكَ الْيَوْمَ لَدَيْنَا مَكِينٌ أَمِينٌ

Подшоҳ деди: “Уни ҳузуримга келтиринг, мен уни ўзимга яқин ва хос қилиб оламан!” У билан гаплашгач эса, деди: “Сенга бугун ёнимизда ишонч ва имкон берилади”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/54

وَقَالَ الْمَلِكُ ائْتُونِي بِهِ أَسْتَخْلِصْهُ لِنَفْسِي فَلَمَّا كَلَّمَهُ قَالَ إِنَّكَ الْيَوْمَ لَدَيْنَا مَكِينٌ أَمِينٌ

12/55

قَالَ اجْعَلْنِي عَلَىٰ خَزَائِنِ الْأَرْضِ إِنِّي حَفِيظٌ عَلِيمٌ

У деди: “Мени бу юртдаги хазиналарга вазир этиб тайинла. Ҳақиқатан, мен бу ишни яхши муҳофаза этаман ва қандай бошқаришни биламан”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/55

قَالَ اجْعَلْنِي عَلَىٰ خَزَائِنِ الْأَرْضِ إِنِّي حَفِيظٌ عَلِيمٌ

12/56

وَكَذَٰلِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِي الْأَرْضِ يَتَبَوَّأُ مِنْهَا حَيْثُ يَشَاءُ نُصِيبُ بِرَحْمَتِنَا مَن نَّشَاءُ وَلَا نُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ

Ана шундай қилиб, Юсуфга Биз Ер юзида истаган жойида яшаш имкони бердик. Биз ўз раҳматимизни истаганимизга етказамиз, ва яхшилик қилувчиларнинг эвазини асло зое қилмаймиз.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/56

وَكَذَٰلِكَ مَكَّنَّا لِيُوسُفَ فِي الْأَرْضِ يَتَبَوَّأُ مِنْهَا حَيْثُ يَشَاءُ نُصِيبُ بِرَحْمَتِنَا مَن نَّشَاءُ وَلَا نُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ

12/58

وَجَاءَ إِخْوَةُ يُوسُفَ فَدَخَلُوا عَلَيْهِ فَعَرَفَهُمْ وَهُمْ لَهُ مُنكِرُونَ

Юсуфнинг акалари келдилар, унинг ҳузурига кирдилар. У таниди, улар эса танимадилар.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/58

وَجَاءَ إِخْوَةُ يُوسُفَ فَدَخَلُوا عَلَيْهِ فَعَرَفَهُمْ وَهُمْ لَهُ مُنكِرُونَ

12/59

وَلَمَّا جَهَّزَهُم بِجَهَازِهِمْ قَالَ ائْتُونِي بِأَخٍ لَّكُم مِّنْ أَبِيكُمْ أَلَا تَرَوْنَ أَنِّي أُوفِي الْكَيْلَ وَأَنَا خَيْرُ الْمُنزِلِينَ

Уларнинг юкларини тайёрлаб бўлгач, деди: “Менга ота бир укангизни ҳам олиб келинг. Кўряпсиз, мен ўлчовни тўғри ўлчайман, мезбонларнинг яхшисиман”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/59

وَلَمَّا جَهَّزَهُم بِجَهَازِهِمْ قَالَ ائْتُونِي بِأَخٍ لَّكُم مِّنْ أَبِيكُمْ أَلَا تَرَوْنَ أَنِّي أُوفِي الْكَيْلَ وَأَنَا خَيْرُ الْمُنزِلِينَ

12/62

وَقَالَ لِفِتْيَانِهِ اجْعَلُوا بِضَاعَتَهُمْ فِي رِحَالِهِمْ لَعَلَّهُمْ يَعْرِفُونَهَا إِذَا انقَلَبُوا إِلَىٰ أَهْلِهِمْ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ

Хизматкорларга деди: “Келтирган юклари орасига солиб қўйинг. Зора ўз аҳлларига борганида, буни англаб, қайтсалар”*. (сармояни олмасдан ўзларига қайтариши — ука ўз отас-онаси ва акаларига ризқни пулламаслигига ишора эди).

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/62

وَقَالَ لِفِتْيَانِهِ اجْعَلُوا بِضَاعَتَهُمْ فِي رِحَالِهِمْ لَعَلَّهُمْ يَعْرِفُونَهَا إِذَا انقَلَبُوا إِلَىٰ أَهْلِهِمْ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ

12/63

فَلَمَّا رَجَعُوا إِلَىٰ أَبِيهِمْ قَالُوا يَا أَبَانَا مُنِعَ مِنَّا الْكَيْلُ فَأَرْسِلْ مَعَنَا أَخَانَا نَكْتَلْ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ

Оталарининг ёнига қайтгач, дедилар: “Эй ота, биздан ўлчов олинмайдиган бўлди/манъ этилди. Укамизни ҳам биз билан бирга жўнатинг, ўлчовимизни олайлик. Биз унга албатта кўз-қулоқ бўламиз”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/63

فَلَمَّا رَجَعُوا إِلَىٰ أَبِيهِمْ قَالُوا يَا أَبَانَا مُنِعَ مِنَّا الْكَيْلُ فَأَرْسِلْ مَعَنَا أَخَانَا نَكْتَلْ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ

12/64

قَالَ هَلْ آمَنُكُمْ عَلَيْهِ إِلَّا كَمَا أَمِنتُكُمْ عَلَىٰ أَخِيهِ مِن قَبْلُ فَاللَّهُ خَيْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ

Деди: “Олдинроқ акасини сизга ишонган эдим, энди инсини ҳам шундай ишонаман экан-да? Энг яхши ҳофиз/муҳофаза этгувчи Аллоҳдир, У раҳмдилларнинг раҳмдилроғи”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/64

قَالَ هَلْ آمَنُكُمْ عَلَيْهِ إِلَّا كَمَا أَمِنتُكُمْ عَلَىٰ أَخِيهِ مِن قَبْلُ فَاللَّهُ خَيْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ

12/65

وَلَمَّا فَتَحُوا مَتَاعَهُمْ وَجَدُوا بِضَاعَتَهُمْ رُدَّتْ إِلَيْهِمْ قَالُوا يَا أَبَانَا مَا نَبْغِي هَٰذِهِ بِضَاعَتُنَا رُدَّتْ إِلَيْنَا وَنَمِيرُ أَهْلَنَا وَنَحْفَظُ أَخَانَا وَنَزْدَادُ كَيْلَ بَعِيرٍ ذَٰلِكَ كَيْلٌ يَسِيرٌ

Юкларини очганда, сармоялари қайтарилганини кўрдилар. Дедиларки: “Эй отамиз, яна нима хоҳлайлик? Сармоямиз ўзимизга қайтарилибди! Аҳлимизга егулик олиб келамиз. Биз укамизни муҳофаза этамиз, бирор туя кўпроқ юк ҳам оламиз. Олганимиз озгина миқдор ана шу холос”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/65

وَلَمَّا فَتَحُوا مَتَاعَهُمْ وَجَدُوا بِضَاعَتَهُمْ رُدَّتْ إِلَيْهِمْ قَالُوا يَا أَبَانَا مَا نَبْغِي هَٰذِهِ بِضَاعَتُنَا رُدَّتْ إِلَيْنَا وَنَمِيرُ أَهْلَنَا وَنَحْفَظُ أَخَانَا وَنَزْدَادُ كَيْلَ بَعِيرٍ ذَٰلِكَ كَيْلٌ يَسِيرٌ

12/66

قَالَ لَنْ أُرْسِلَهُ مَعَكُمْ حَتَّىٰ تُؤْتُونِ مَوْثِقًا مِّنَ اللَّهِ لَتَأْتُنَّنِي بِهِ إِلَّا أَن يُحَاطَ بِكُمْ فَلَمَّا آتَوْهُ مَوْثِقَهُمْ قَالَ اللَّهُ عَلَىٰ مَا نَقُولُ وَكِيلٌ

Деди: “Уни асло сиз билан бирга юбормайман, Аллоҳга қасам ичиб, уни соғ-саломат қайтаришга Аҳд берасиз, мабодо сафарда қуршовда қолиб кетсангиз, бошқа”. Аҳд берганларидан кейин деди: “Айтганимиз устида Аллоҳнинг Ўзи вакил/гувоҳ”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/66

قَالَ لَنْ أُرْسِلَهُ مَعَكُمْ حَتَّىٰ تُؤْتُونِ مَوْثِقًا مِّنَ اللَّهِ لَتَأْتُنَّنِي بِهِ إِلَّا أَن يُحَاطَ بِكُمْ فَلَمَّا آتَوْهُ مَوْثِقَهُمْ قَالَ اللَّهُ عَلَىٰ مَا نَقُولُ وَكِيلٌ

12/67

وَقَالَ يَا بَنِيَّ لَا تَدْخُلُوا مِن بَابٍ وَاحِدٍ وَادْخُلُوا مِنْ أَبْوَابٍ مُّتَفَرِّقَةٍ وَمَا أُغْنِي عَنكُم مِّنَ اللَّهِ مِن شَيْءٍ إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَعَلَيْهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُتَوَكِّلُونَ

Деди: “Эй ўғилларим, ҳаммангиз битта дарвозадан кирманг, балки алоҳида дарвозалардан киринг. Аллоҳдан келган ҳеч нимадан сизни асрай олмайман. Ҳукм ёлғиз Аллоҳнинг. Мен ёлғиз Унга таваккул қилдим/суяндим. Таваккул қилмоқчи бўлганлар Унга таваккул қилсин”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/67

وَقَالَ يَا بَنِيَّ لَا تَدْخُلُوا مِن بَابٍ وَاحِدٍ وَادْخُلُوا مِنْ أَبْوَابٍ مُّتَفَرِّقَةٍ وَمَا أُغْنِي عَنكُم مِّنَ اللَّهِ مِن شَيْءٍ إِنِ الْحُكْمُ إِلَّا لِلَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَعَلَيْهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُتَوَكِّلُونَ

12/68

وَلَمَّا دَخَلُوا مِنْ حَيْثُ أَمَرَهُمْ أَبُوهُم مَّا كَانَ يُغْنِي عَنْهُم مِّنَ اللَّهِ مِن شَيْءٍ إِلَّا حَاجَةً فِي نَفْسِ يَعْقُوبَ قَضَاهَا وَإِنَّهُ لَذُو عِلْمٍ لِّمَا عَلَّمْنَاهُ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ

Улар оталари буюрган каби кирдилар, аммо Аллоҳдан келгувчи ҳеч нарсадан бу қутқара олмасди. Фақат Яъқуб ичидаги ҳожатини айтганди. У Бизнинг билдирганимиз боис билган* эди. Лекин одамларнинг кўплари буни билмайди.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/68

وَلَمَّا دَخَلُوا مِنْ حَيْثُ أَمَرَهُمْ أَبُوهُم مَّا كَانَ يُغْنِي عَنْهُم مِّنَ اللَّهِ مِن شَيْءٍ إِلَّا حَاجَةً فِي نَفْسِ يَعْقُوبَ قَضَاهَا وَإِنَّهُ لَذُو عِلْمٍ لِّمَا عَلَّمْنَاهُ وَلَٰكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لَا يَعْلَمُونَ

*Шу боис “сизни асрай олмайман” деганди 12:67

12/69

وَلَمَّا دَخَلُوا عَلَىٰ يُوسُفَ آوَىٰ إِلَيْهِ أَخَاهُ قَالَ إِنِّي أَنَا أَخُوكَ فَلَا تَبْتَئِسْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ

Юсуфнинг ҳузурига келганларида, инисини ўзига яқин олиб деди: “Мен сенинг акангман, сен уларнинг қилган ишларидан қайғурма”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/69

وَلَمَّا دَخَلُوا عَلَىٰ يُوسُفَ آوَىٰ إِلَيْهِ أَخَاهُ قَالَ إِنِّي أَنَا أَخُوكَ فَلَا تَبْتَئِسْ بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ

12/70

فَلَمَّا جَهَّزَهُم بِجَهَازِهِمْ جَعَلَ السِّقَايَةَ فِي رَحْلِ أَخِيهِ ثُمَّ أَذَّنَ مُؤَذِّنٌ أَيَّتُهَا الْعِيرُ إِنَّكُمْ لَسَارِقُونَ

Юкларини тайёрлаб бўлгач, укасининг юкига қадаҳини жойлаб қўйди. Карвон йўлга чиққач, ортидан нидочи нидо қилди: “Эй карвон, сиз ўғрисиз!”

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/70

فَلَمَّا جَهَّزَهُم بِجَهَازِهِمْ جَعَلَ السِّقَايَةَ فِي رَحْلِ أَخِيهِ ثُمَّ أَذَّنَ مُؤَذِّنٌ أَيَّتُهَا الْعِيرُ إِنَّكُمْ لَسَارِقُونَ

12/72

قَالُوا نَفْقِدُ صُوَاعَ الْمَلِكِ وَلِمَن جَاءَ بِهِ حِمْلُ بَعِيرٍ وَأَنَا بِهِ زَعِيمٌ

Дедилар: “Подшоҳнинг қадаҳини излаяпмиз. Уни олиб келганга бир туя юк берилади. Бунга мен кафилман”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/72

قَالُوا نَفْقِدُ صُوَاعَ الْمَلِكِ وَلِمَن جَاءَ بِهِ حِمْلُ بَعِيرٍ وَأَنَا بِهِ زَعِيمٌ

12/73

قَالُوا تَاللَّهِ لَقَدْ عَلِمْتُم مَّا جِئْنَا لِنُفْسِدَ فِي الْأَرْضِ وَمَا كُنَّا سَارِقِينَ

Дедилар: “Аллоҳга қасам! Биласиз-ку, биз бу юртга бузғунчилик учун келмадик — биз ўғрилар эмасмиз!”

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/73

قَالُوا تَاللَّهِ لَقَدْ عَلِمْتُم مَّا جِئْنَا لِنُفْسِدَ فِي الْأَرْضِ وَمَا كُنَّا سَارِقِينَ

12/75

قَالُوا جَزَاؤُهُ مَن وُجِدَ فِي رَحْلِهِ فَهُوَ جَزَاؤُهُ كَذَٰلِكَ نَجْزِي الظَّالِمِينَ

“Кимнинг юкидан чиқса, ўшанинг ўзи жазо/ўзи ҳибсга олинади. Биз золимларни/ўғриларни шундай жазолаймиз”, дедилар.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/75

قَالُوا جَزَاؤُهُ مَن وُجِدَ فِي رَحْلِهِ فَهُوَ جَزَاؤُهُ كَذَٰلِكَ نَجْزِي الظَّالِمِينَ

12/76

فَبَدَأَ بِأَوْعِيَتِهِمْ قَبْلَ وِعَاءِ أَخِيهِ ثُمَّ اسْتَخْرَجَهَا مِن وِعَاءِ أَخِيهِ كَذَٰلِكَ كِدْنَا لِيُوسُفَ مَا كَانَ لِيَأْخُذَ أَخَاهُ فِي دِينِ الْمَلِكِ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ نَرْفَعُ دَرَجَاتٍ مَّن نَّشَاءُ وَفَوْقَ كُلِّ ذِي عِلْمٍ عَلِيمٌ

Укасининг юкидан олдин бошқаларнинг юкини текширди; сўнг қадаҳни укасининг юкидан чиқарди. Ана шундай қилиб, Биз Юсуфга бу хийлани ўргатдик. Акс ҳолда, Миср Подшоҳининг динига/қонунига кўра, у укасини олиб қололмас эди, биргина Аллоҳнинг бу ўргатгани орқали мумкин эди. Биз истаганимизнинг даражасини олий қиламиз. Ҳар бир илм эгаси устида билгувчироқ бор.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/76

فَبَدَأَ بِأَوْعِيَتِهِمْ قَبْلَ وِعَاءِ أَخِيهِ ثُمَّ اسْتَخْرَجَهَا مِن وِعَاءِ أَخِيهِ كَذَٰلِكَ كِدْنَا لِيُوسُفَ مَا كَانَ لِيَأْخُذَ أَخَاهُ فِي دِينِ الْمَلِكِ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ نَرْفَعُ دَرَجَاتٍ مَّن نَّشَاءُ وَفَوْقَ كُلِّ ذِي عِلْمٍ عَلِيمٌ

12/77

قَالُوا إِن يَسْرِقْ فَقَدْ سَرَقَ أَخٌ لَّهُ مِن قَبْلُ فَأَسَرَّهَا يُوسُفُ فِي نَفْسِهِ وَلَمْ يُبْدِهَا لَهُمْ قَالَ أَنتُمْ شَرٌّ مَّكَانًا وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا تَصِفُونَ

Дедилар: “Агар ўғирлик қилган бўлса, акасиям олдин ўғри эди”. Юсуф буни ичида тутди ва уларга ошкор қилмади. У деди: “Аслида сизнинг шу аҳволингиз ёмонроқ. Сиз бераётган сифатларни Аллоҳ Ўзи яхши билади”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/77

قَالُوا إِن يَسْرِقْ فَقَدْ سَرَقَ أَخٌ لَّهُ مِن قَبْلُ فَأَسَرَّهَا يُوسُفُ فِي نَفْسِهِ وَلَمْ يُبْدِهَا لَهُمْ قَالَ أَنتُمْ شَرٌّ مَّكَانًا وَاللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا تَصِفُونَ

12/78

قَالُوا يَا أَيُّهَا الْعَزِيزُ إِنَّ لَهُ أَبًا شَيْخًا كَبِيرًا فَخُذْ أَحَدَنَا مَكَانَهُ إِنَّا نَرَاكَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ

Дедилар: “Эй Азиз, унинг ўта кексайган отаси бор! Бунинг ўрнига, биздан бирортамизни олиб қолсанг. Ҳақиқатан, биз сени яхшилик қилгувчи эканингни кўрганмиз/биламиз”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/78

قَالُوا يَا أَيُّهَا الْعَزِيزُ إِنَّ لَهُ أَبًا شَيْخًا كَبِيرًا فَخُذْ أَحَدَنَا مَكَانَهُ إِنَّا نَرَاكَ مِنَ الْمُحْسِنِينَ

12/79

قَالَ مَعَاذَ اللَّهِ أَن نَّأْخُذَ إِلَّا مَن وَجَدْنَا مَتَاعَنَا عِندَهُ إِنَّا إِذًا لَّظَالِمُونَ

Деди: “Аллоҳ сақласин! Биз кимнинг юкидан топган бўлсак, ўшани оламиз, бошқани олсак, зулм/ноҳақлик қилган бўламиз!”

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/79

قَالَ مَعَاذَ اللَّهِ أَن نَّأْخُذَ إِلَّا مَن وَجَدْنَا مَتَاعَنَا عِندَهُ إِنَّا إِذًا لَّظَالِمُونَ

12/80

فَلَمَّا اسْتَيْأَسُوا مِنْهُ خَلَصُوا نَجِيًّا قَالَ كَبِيرُهُمْ أَلَمْ تَعْلَمُوا أَنَّ أَبَاكُمْ قَدْ أَخَذَ عَلَيْكُم مَّوْثِقًا مِّنَ اللَّهِ وَمِن قَبْلُ مَا فَرَّطتُمْ فِي يُوسُفَ فَلَنْ أَبْرَحَ الْأَرْضَ حَتَّىٰ يَأْذَنَ لِي أَبِي أَوْ يَحْكُمَ اللَّهُ لِي وَهُوَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ

Ундан умидлари узилганида, ўзаро гаплашиб олиш учун чекиндилар. Катталари деди: “Отангизга Аллоҳ номи билан аҳд бергансиз, олдинроқ ҳам Юсуфга қилган ишингизни билмайсизми? Отам менга изн бермагунича ёки Аллоҳ Ўзи ҳукм қилмагунича, бу ердан жилмайман. Ҳукм қилгувчиларнинг яхшиси Унинг Ўзи”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/80

فَلَمَّا اسْتَيْأَسُوا مِنْهُ خَلَصُوا نَجِيًّا قَالَ كَبِيرُهُمْ أَلَمْ تَعْلَمُوا أَنَّ أَبَاكُمْ قَدْ أَخَذَ عَلَيْكُم مَّوْثِقًا مِّنَ اللَّهِ وَمِن قَبْلُ مَا فَرَّطتُمْ فِي يُوسُفَ فَلَنْ أَبْرَحَ الْأَرْضَ حَتَّىٰ يَأْذَنَ لِي أَبِي أَوْ يَحْكُمَ اللَّهُ لِي وَهُوَ خَيْرُ الْحَاكِمِينَ

12/81

ارْجِعُوا إِلَىٰ أَبِيكُمْ فَقُولُوا يَا أَبَانَا إِنَّ ابْنَكَ سَرَقَ وَمَا شَهِدْنَا إِلَّا بِمَا عَلِمْنَا وَمَا كُنَّا لِلْغَيْبِ حَافِظِينَ

Отангизнинг ёнига қайтинг, айтингки: “Эй отамиз, ўғлинг ўғирлик қилди! Биз фақат билганимизга гувоҳмиз, ғайбдан/кўрмаганимиздан хабаримиз йўқ.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/81

ارْجِعُوا إِلَىٰ أَبِيكُمْ فَقُولُوا يَا أَبَانَا إِنَّ ابْنَكَ سَرَقَ وَمَا شَهِدْنَا إِلَّا بِمَا عَلِمْنَا وَمَا كُنَّا لِلْغَيْبِ حَافِظِينَ

12/82

وَاسْأَلِ الْقَرْيَةَ الَّتِي كُنَّا فِيهَا وَالْعِيرَ الَّتِي أَقْبَلْنَا فِيهَا وَإِنَّا لَصَادِقُونَ

Биз турган шаҳардан ва биз келган карвондан сўра — рост гапираяпмиз!”

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/82

وَاسْأَلِ الْقَرْيَةَ الَّتِي كُنَّا فِيهَا وَالْعِيرَ الَّتِي أَقْبَلْنَا فِيهَا وَإِنَّا لَصَادِقُونَ

12/83

قَالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ أَنفُسُكُمْ أَمْرًا فَصَبْرٌ جَمِيلٌ عَسَى اللَّهُ أَن يَأْتِيَنِي بِهِمْ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ

Деди: “Ҳақиқатан, нафсингиз сизга бир ишни чиройли кўрсатган. Менинг ишим эса чиройли сабр қилиш. Зора Аллоҳ уларнинг ҳаммасига етиштирар. Алим Ҳаким Унинг Ўзи/билгувчи ва ҳикматли.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/83

قَالَ بَلْ سَوَّلَتْ لَكُمْ أَنفُسُكُمْ أَمْرًا فَصَبْرٌ جَمِيلٌ عَسَى اللَّهُ أَن يَأْتِيَنِي بِهِمْ جَمِيعًا إِنَّهُ هُوَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ

12/84

وَتَوَلَّىٰ عَنْهُمْ وَقَالَ يَا أَسَفَىٰ عَلَىٰ يُوسُفَ وَابْيَضَّتْ عَيْنَاهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ كَظِيمٌ

Улардан юз ўгириб: “Эх бечора Юсуф-а!” дея ғамдан кўзига оқ тушганди, тўхтовсиз ютқинарди.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/84

وَتَوَلَّىٰ عَنْهُمْ وَقَالَ يَا أَسَفَىٰ عَلَىٰ يُوسُفَ وَابْيَضَّتْ عَيْنَاهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ كَظِيمٌ

12/85

قَالُوا تَاللَّهِ تَفْتَأُ تَذْكُرُ يُوسُفَ حَتَّىٰ تَكُونَ حَرَضًا أَوْ تَكُونَ مِنَ الْهَالِكِينَ

Улар дедилар: “Аллоҳга қасамки, сиз Юсуфни эслайвериб ўзингизни ўзингиз касал қиласиз, ёки ҳалок этасиз!”

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/85

قَالُوا تَاللَّهِ تَفْتَأُ تَذْكُرُ يُوسُفَ حَتَّىٰ تَكُونَ حَرَضًا أَوْ تَكُونَ مِنَ الْهَالِكِينَ

12/86

قَالَ إِنَّمَا أَشْكُو بَثِّي وَحُزْنِي إِلَى اللَّهِ وَأَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ

“Мен дарду-ғамдан фақат Аллоҳга шикоят қиламан. Менга Аллоҳдан сизлар билмаган баъзи нарсалар маълум”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/86

قَالَ إِنَّمَا أَشْكُو بَثِّي وَحُزْنِي إِلَى اللَّهِ وَأَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ

12/87

يَا بَنِيَّ اذْهَبُوا فَتَحَسَّسُوا مِن يُوسُفَ وَأَخِيهِ وَلَا تَيْأَسُوا مِن رَّوْحِ اللَّهِ إِنَّهُ لَا يَيْأَسُ مِن رَّوْحِ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ

Эй ўғилларим! Боринг, Юсуфни ва укасини сўранг-суриштиринг, Аллоҳнинг раҳматидан асло умид узманг; Кофирлардан бошқа ҳеч ким Аллоҳнинг раҳматидан умид узмайди.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/87

يَا بَنِيَّ اذْهَبُوا فَتَحَسَّسُوا مِن يُوسُفَ وَأَخِيهِ وَلَا تَيْأَسُوا مِن رَّوْحِ اللَّهِ إِنَّهُ لَا يَيْأَسُ مِن رَّوْحِ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ

12/88

فَلَمَّا دَخَلُوا عَلَيْهِ قَالُوا يَا أَيُّهَا الْعَزِيزُ مَسَّنَا وَأَهْلَنَا الضُّرُّ وَجِئْنَا بِبِضَاعَةٍ مُّزْجَاةٍ فَأَوْفِ لَنَا الْكَيْلَ وَتَصَدَّقْ عَلَيْنَا إِنَّ اللَّهَ يَجْزِي الْمُتَصَدِّقِينَ

Юсуфга келганларида, дедилар: “Эй Азиз, бизни ва аҳлимизни оғир мусибат ушлади, биз қийматсиз сармоя билан келдик, лекин шундаям тўла ўлчов берсанг, бизга садақа қилсанг; ахир Аллоҳ садақа қилгувчиларни Ўзи мукофотлайди-ку”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/88

فَلَمَّا دَخَلُوا عَلَيْهِ قَالُوا يَا أَيُّهَا الْعَزِيزُ مَسَّنَا وَأَهْلَنَا الضُّرُّ وَجِئْنَا بِبِضَاعَةٍ مُّزْجَاةٍ فَأَوْفِ لَنَا الْكَيْلَ وَتَصَدَّقْ عَلَيْنَا إِنَّ اللَّهَ يَجْزِي الْمُتَصَدِّقِينَ

12/89

قَالَ هَلْ عَلِمْتُم مَّا فَعَلْتُم بِيُوسُفَ وَأَخِيهِ إِذْ أَنتُمْ جَاهِلُونَ

Деди: “Юсуфга ва укасига жоҳиллик қилиб, нималар содир этгансиз, энди билдингизми?”

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/89

قَالَ هَلْ عَلِمْتُم مَّا فَعَلْتُم بِيُوسُفَ وَأَخِيهِ إِذْ أَنتُمْ جَاهِلُونَ

12/90

قَالُوا أَإِنَّكَ لَأَنتَ يُوسُفُ قَالَ أَنَا يُوسُفُ وَهَٰذَا أَخِي قَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا إِنَّهُ مَن يَتَّقِ وَيَصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ

“Сен Юсуфмисан?” дедилар. “Ҳа, Мен Юсуфман, бу эса менинг иним. Аллоҳ бизга яхшиликлар қилди”. Ким тақво ва сабр қилса, Аллоҳ яхшилик қилгувчиларнинг ажрини зое қилмайди. (*Уларга қилганингиз жоҳиллик эди /уларни паст кўрар эдингиз, уларга Аллоҳ қандай фазл бериши ҳақида басират етишмас эди сизда).

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/90

قَالُوا أَإِنَّكَ لَأَنتَ يُوسُفُ قَالَ أَنَا يُوسُفُ وَهَٰذَا أَخِي قَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا إِنَّهُ مَن يَتَّقِ وَيَصْبِرْ فَإِنَّ اللَّهَ لَا يُضِيعُ أَجْرَ الْمُحْسِنِينَ

12/92

قَالَ لَا تَثْرِيبَ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ يَغْفِرُ اللَّهُ لَكُمْ وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ

“Бугун сизга озор-таъна қилинмайди, Аллоҳ сизларни кечирсин, Унинг Ўзи раҳмдилларнинг раҳмдилроғи”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/92

قَالَ لَا تَثْرِيبَ عَلَيْكُمُ الْيَوْمَ يَغْفِرُ اللَّهُ لَكُمْ وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ

12/93

اذْهَبُوا بِقَمِيصِي هَٰذَا فَأَلْقُوهُ عَلَىٰ وَجْهِ أَبِي يَأْتِ بَصِيرًا وَأْتُونِي بِأَهْلِكُمْ أَجْمَعِينَ

Мана шу кўйлагимни отамнинг юзига солинг, кўзлари қайтсин. Ва барча аҳли-оилангиз билан Мисрга келинг.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/93

اذْهَبُوا بِقَمِيصِي هَٰذَا فَأَلْقُوهُ عَلَىٰ وَجْهِ أَبِي يَأْتِ بَصِيرًا وَأْتُونِي بِأَهْلِكُمْ أَجْمَعِينَ

12/94

وَلَمَّا فَصَلَتِ الْعِيرُ قَالَ أَبُوهُمْ إِنِّي لَأَجِدُ رِيحَ يُوسُفَ لَوْلَا أَن تُفَنِّدُونِ

Карвон йўлга чиққани тобда, оталари деди: “Агар мени ақлдан озган демасангиз, мен Юсуфнинг ҳидини олаяпман”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/94

وَلَمَّا فَصَلَتِ الْعِيرُ قَالَ أَبُوهُمْ إِنِّي لَأَجِدُ رِيحَ يُوسُفَ لَوْلَا أَن تُفَنِّدُونِ

12/96

فَلَمَّا أَن جَاءَ الْبَشِيرُ أَلْقَاهُ عَلَىٰ وَجْهِهِ فَارْتَدَّ بَصِيرًا قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ إِنِّي أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ

Хабарчи келиб, кўйлакни юзига солгач, дарҳол кўзлари қайтди: “Менга Аллоҳдан сизлар билмаган баъзи нарсалар маълум” демаганмидим?!”

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/96

فَلَمَّا أَن جَاءَ الْبَشِيرُ أَلْقَاهُ عَلَىٰ وَجْهِهِ فَارْتَدَّ بَصِيرًا قَالَ أَلَمْ أَقُل لَّكُمْ إِنِّي أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ

12/97

قَالُوا يَا أَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا إِنَّا كُنَّا خَاطِئِينَ

Дедилар: “Эй отамиз, гуноҳларимиз учун бизга кечирим истангиз. Ҳақиқатан, биз хато қилган эканмиз”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/97

قَالُوا يَا أَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا إِنَّا كُنَّا خَاطِئِينَ

12/98

قَالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّي إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ

Деди: “Сизлар учун Раббимнинг кечиримини сўрагайман. Унинг Ўзи Ғафур Раҳим /кечиримли, раҳмдил”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/98

قَالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّي إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ

12/99

فَلَمَّا دَخَلُوا عَلَىٰ يُوسُفَ آوَىٰ إِلَيْهِ أَبَوَيْهِ وَقَالَ ادْخُلُوا مِصْرَ إِن شَاءَ اللَّهُ آمِنِينَ

Қачонки улар Юсуфнинг ҳузурига кирганларида, у ота-онасини яқин олиб, деди: “Мисрга киринглар, Аллоҳ хоҳласа, Тинчлик/Омонликдасиз”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/99

فَلَمَّا دَخَلُوا عَلَىٰ يُوسُفَ آوَىٰ إِلَيْهِ أَبَوَيْهِ وَقَالَ ادْخُلُوا مِصْرَ إِن شَاءَ اللَّهُ آمِنِينَ

12/100

وَرَفَعَ أَبَوَيْهِ عَلَى الْعَرْشِ وَخَرُّوا لَهُ سُجَّدًا وَقَالَ يَا أَبَتِ هَٰذَا تَأْوِيلُ رُؤْيَايَ مِن قَبْلُ قَدْ جَعَلَهَا رَبِّي حَقًّا وَقَدْ أَحْسَنَ بِي إِذْ أَخْرَجَنِي مِنَ السِّجْنِ وَجَاءَ بِكُم مِّنَ الْبَدْوِ مِن بَعْدِ أَن نَّزَغَ الشَّيْطَانُ بَيْنِي وَبَيْنَ إِخْوَتِي إِنَّ رَبِّي لَطِيفٌ لِّمَا يَشَاءُ إِنَّهُ هُوَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ

У ота-онасини Аршга/энг юқори мақомга юксалтирди, барчалари унга сажда қилдилар/унинг амрини тўлиқ қабул этдилар/тан олиб таслим бўлдилар. У деди: “Эй Отажон, мен олдинроқ кўрган руъёнинг таъвили мана шу. Раббим уни ҳаққи-рост рўёбга чиқарди, У менга яхшиликлар қилди. Акамлар билан орамизни йўлдан оздирувчи шайтон бузганидан кейин, У мени зиндондан чиқарди, сизларни саҳродан бу ерга келтирди. Раббим Ўзи истаганига улкан лутф айлайди. Ҳақиқатан Алим Ҳаким Унинг Ўзидир /билгувчи ҳикматли”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/100

وَرَفَعَ أَبَوَيْهِ عَلَى الْعَرْشِ وَخَرُّوا لَهُ سُجَّدًا وَقَالَ يَا أَبَتِ هَٰذَا تَأْوِيلُ رُؤْيَايَ مِن قَبْلُ قَدْ جَعَلَهَا رَبِّي حَقًّا وَقَدْ أَحْسَنَ بِي إِذْ أَخْرَجَنِي مِنَ السِّجْنِ وَجَاءَ بِكُم مِّنَ الْبَدْوِ مِن بَعْدِ أَن نَّزَغَ الشَّيْطَانُ بَيْنِي وَبَيْنَ إِخْوَتِي إِنَّ رَبِّي لَطِيفٌ لِّمَا يَشَاءُ إِنَّهُ هُوَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ

12/101

رَبِّ قَدْ آتَيْتَنِي مِنَ الْمُلْكِ وَعَلَّمْتَنِي مِن تَأْوِيلِ الْأَحَادِيثِ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ أَنتَ وَلِيِّي فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ تَوَفَّنِي مُسْلِمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ

“Раббим, сен менга Мулкдан ато этдинг, ҳадисларнинг таъвилини ўргатдинг. Эй Осмонлару-Ернинг яратувчиси! Дунё ва Охиратда менинг валийим/йўл кўрсатувчим Сенсан. Мени таслим бўлган/мусулмон ҳолда вафот топтиргин, ва солиҳлар билан бирга қўшгин”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/101

رَبِّ قَدْ آتَيْتَنِي مِنَ الْمُلْكِ وَعَلَّمْتَنِي مِن تَأْوِيلِ الْأَحَادِيثِ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ أَنتَ وَلِيِّي فِي الدُّنْيَا وَالْآخِرَةِ تَوَفَّنِي مُسْلِمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ

12/102

ذَٰلِكَ مِنْ أَنبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ وَمَا كُنتَ لَدَيْهِمْ إِذْ أَجْمَعُوا أَمْرَهُمْ وَهُمْ يَمْكُرُونَ

Мана шулар — Сенга ваҳй қилиб билдирганимиз Ғайб хабарларидан. Улар ўз макрини амалга ошириш учун тўпланганида, сен ёнларида эмас эдинг.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/102

ذَٰلِكَ مِنْ أَنبَاءِ الْغَيْبِ نُوحِيهِ إِلَيْكَ وَمَا كُنتَ لَدَيْهِمْ إِذْ أَجْمَعُوا أَمْرَهُمْ وَهُمْ يَمْكُرُونَ

12/104

وَمَا تَسْأَلُهُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ

Бунинг учун улардан бирор эваз истамайсан. Бу фақат Оламлар учун бир Эслатма, холос.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/104

وَمَا تَسْأَلُهُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ

12/105

وَكَأَيِّن مِّنْ آيَةٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ يَمُرُّونَ عَلَيْهَا وَهُمْ عَنْهَا مُعْرِضُونَ

Осмонлару-Ерда қанчадан-қанча оят-ишоратлар бор, улардан юз ўгирганча ўтиб кетаверадилар.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/105

وَكَأَيِّن مِّنْ آيَةٍ فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ يَمُرُّونَ عَلَيْهَا وَهُمْ عَنْهَا مُعْرِضُونَ

12/107

أَفَأَمِنُوا أَن تَأْتِيَهُمْ غَاشِيَةٌ مِّنْ عَذَابِ اللَّهِ أَوْ تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ

Аллоҳдан уларни ўраб олгувчи азоб келишидан, ёки улар сезмаганда тўсатдан Қиёмат Соати келишидан хотиржамми улар?

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/107

أَفَأَمِنُوا أَن تَأْتِيَهُمْ غَاشِيَةٌ مِّنْ عَذَابِ اللَّهِ أَوْ تَأْتِيَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ

12/108

قُلْ هَٰذِهِ سَبِيلِي أَدْعُو إِلَى اللَّهِ عَلَىٰ بَصِيرَةٍ أَنَا وَمَنِ اتَّبَعَنِي وَسُبْحَانَ اللَّهِ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ

Сен айт: “Менинг йўлим мана шу: Аллоҳга очиқ далиллар/басират орқали чорлайман, мен ҳам, менга эргашганлар ҳам шундай. Аллоҳ пок ва олийдир. Мен Унга шерик қўшгувчи мушриклардан эмасман”.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/108

قُلْ هَٰذِهِ سَبِيلِي أَدْعُو إِلَى اللَّهِ عَلَىٰ بَصِيرَةٍ أَنَا وَمَنِ اتَّبَعَنِي وَسُبْحَانَ اللَّهِ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ

12/109

وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ إِلَّا رِجَالًا نُّوحِي إِلَيْهِم مِّنْ أَهْلِ الْقُرَىٰ أَفَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَدَارُ الْآخِرَةِ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ اتَّقَوْا أَفَلَا تَعْقِلُونَ

Биз сендан илгари шаҳарлар аҳлидан фақат қатъиятли йигитларга/рижолларни ваҳй ила Расул қилиб юборганмиз. Улар Ер юзида кезиб, ўзларидан олдингиларнинг оқибати нима бўлганини кўришмаганми? Тақво эгалари учун Охират диёри яхшироқ. Ақл ишлатмайсизми?

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/109

وَمَا أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ إِلَّا رِجَالًا نُّوحِي إِلَيْهِم مِّنْ أَهْلِ الْقُرَىٰ أَفَلَمْ يَسِيرُوا فِي الْأَرْضِ فَيَنظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ وَلَدَارُ الْآخِرَةِ خَيْرٌ لِّلَّذِينَ اتَّقَوْا أَفَلَا تَعْقِلُونَ

12/110

حَتَّىٰ إِذَا اسْتَيْأَسَ الرُّسُلُ وَظَنُّوا أَنَّهُمْ قَدْ كُذِبُوا جَاءَهُمْ نَصْرُنَا فَنُجِّيَ مَن نَّشَاءُ وَلَا يُرَدُّ بَأْسُنَا عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِينَ

Қачонки Расуллар умид узишга яқин қолиб: “ёлғончига чиқдик”, деб гумон қила бошлаганида, уларга Бизнинг нусратимиз/ёрдамимиз келарди, ва фақат Биз истаганлар нажот топарди. Жазоимиз эса жиноятчилардан ортга қайтарилмайди.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/110

حَتَّىٰ إِذَا اسْتَيْأَسَ الرُّسُلُ وَظَنُّوا أَنَّهُمْ قَدْ كُذِبُوا جَاءَهُمْ نَصْرُنَا فَنُجِّيَ مَن نَّشَاءُ وَلَا يُرَدُّ بَأْسُنَا عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِينَ

12/111

لَقَدْ كَانَ فِي قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِّأُولِي الْأَلْبَابِ مَا كَانَ حَدِيثًا يُفْتَرَىٰ وَلَٰكِن تَصْدِيقَ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَتَفْصِيلَ كُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ

Уларнинг қиссаларида ақл эгалари учун оятлар-ибратлар бор. Бу уйдирилган ҳадис/ҳикоя эмас, балки ўзидан олдингиларнинг тасдиғи ва барчасининг тафсилоти, имон келтирганлар учун Тўғри Йўл ва Раҳматдир.

Tafsir
×

Tafsir

Иосиф

Аят 12/111

لَقَدْ كَانَ فِي قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِّأُولِي الْأَلْبَابِ مَا كَانَ حَدِيثًا يُفْتَرَىٰ وَلَٰكِن تَصْدِيقَ الَّذِي بَيْنَ يَدَيْهِ وَتَفْصِيلَ كُلِّ شَيْءٍ وَهُدًى وَرَحْمَةً لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ

Аяты: 112

Место откровения: Mекка