وَلَقَدْ صَدَقَكُمُ اللَّهُ وَعْدَهُ إِذْ تَحُسُّونَهُم بِإِذْنِهِ حَتَّىٰ إِذَا فَشِلْتُمْ وَتَنَازَعْتُمْ فِي الْأَمْرِ وَعَصَيْتُم مِّن بَعْدِ مَا أَرَاكُم مَّا تُحِبُّونَ مِنكُم مَّن يُرِيدُ الدُّنْيَا وَمِنكُم مَّن يُرِيدُ الْآخِرَةَ ثُمَّ صَرَفَكُمْ عَنْهُمْ لِيَبْتَلِيَكُمْ وَلَقَدْ عَفَا عَنكُمْ وَاللَّهُ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ

Аллоҳ сизга берган ваъдасини ростга чиқарди — эсланг, Унинг изни ила сиз уларни сезиб турган эдингиз. Ниҳоят, қўрқувга тушдингиз, қилинадиган ишда тортиша бошладингиз, кейин яхши кўрган нарсангизни кўриб (3:143), исён этдингиз. Орангизда биров дунёни истаётган, биров охиратни истаётган эди. Сўнгра синаш учун Аллоҳ Ўзи уларни ортига қайтарди/сизни улардан узоқлаштирди, сизни авф этиб бўлганди. Аллоҳ муминларга нисбатан фазл-карам эгаси.