Сура: Ali 'Imran
Аят 3/152

وَلَقَدْ صَدَقَكُمُ اللَّهُ وَعْدَهُ إِذْ تَحُسُّونَهُم بِإِذْنِهِ حَتَّىٰ إِذَا فَشِلْتُمْ وَتَنَازَعْتُمْ فِي الْأَمْرِ وَعَصَيْتُم مِّن بَعْدِ مَا أَرَاكُم مَّا تُحِبُّونَ مِنكُم مَّن يُرِيدُ الدُّنْيَا وَمِنكُم مَّن يُرِيدُ الْآخِرَةَ ثُمَّ صَرَفَكُمْ عَنْهُمْ لِيَبْتَلِيَكُمْ وَلَقَدْ عَفَا عَنكُمْ وَاللَّهُ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ

Аллоҳ сизга берган ваъдасини ростга чиқарди — эсланг, Унинг изни ила сиз уларни сезиб турган эдингиз. Ниҳоят, қўрқувга тушдингиз, қилинадиган ишда тортиша бошладингиз, кейин яхши кўрган нарсангизни кўриб (3:143), исён этдингиз. Орангизда биров дунёни истаётган, биров охиратни истаётган эди. Сўнгра синаш учун Аллоҳ Ўзи уларни ортига қайтарди/сизни улардан узоқлаштирди, сизни авф этиб бўлганди. Аллоҳ муминларга нисбатан фазл-карам эгаси.

Tafsir