فَتَبَسَّمَ ضَاحِكًا مِّن قَوْلِهَا وَقَالَ رَبِّ أَوْزِعْنِي أَنْ أَشْكُرَ نِعْمَتَكَ الَّتِي أَنْعَمْتَ عَلَيَّ وَعَلَىٰ وَالِدَيَّ وَأَنْ أَعْمَلَ صَالِحًا تَرْضَاهُ وَأَدْخِلْنِي بِرَحْمَتِكَ فِي عِبَادِكَ الصَّالِحِينَ

Унинг бу сўзларига табассум қилиб кулди ва деди: “Эй Раббим, менга ва ота-онамга берган неъматингга шукр қилишимга, ва Сен рози бўладиган солиҳ амаллар қилишимга Ўзинг мадад бергин, мени Ўз раҳматинг ила солиҳ қулларинг қаторига дохил айлагин”.