Сура: Ali 'Imran
Аят 3/37

فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍ وَأَنبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًا وَكَفَّلَهَا زَكَرِيَّا كُلَّمَا دَخَلَ عَلَيْهَا زَكَرِيَّا الْمِحْرَابَ وَجَدَ عِندَهَا رِزْقًا قَالَ يَا مَرْيَمُ أَنَّىٰ لَكِ هَٰذَا قَالَتْ هُوَ مِنْ عِندِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَرْزُقُ مَن يَشَاءُ بِغَيْرِ حِسَابٍ

Рабби уни гўзал қабул ила қабул айлади. Уни гўзал бир новда каби етиштирди ва Закариё унга кафил бўлди. Закариё ҳар гал унинг ёнига, меҳробга кирганида, ёнида бир ризқ топарди. “Эй Марям, сенга бу қаердан?” дерди. “Бу, Аллоҳ ҳузуридан” дерди. “Аллоҳ истаганига ҳисобсиз ризқ беради”.

Пояснение: