Сура: Al-Isra
Аят 17/46

وَجَعَلْنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ أَكِنَّةً أَن يَفْقَهُوهُ وَفِي آذَانِهِمْ وَقْرًا وَإِذَا ذَكَرْتَ رَبَّكَ فِي الْقُرْآنِ وَحْدَهُ وَلَّوْا عَلَىٰ أَدْبَارِهِمْ نُفُورًا

Уларнинг қалбларига ғилоф тортамиз, уни англашдан тўсиб туради, қулоқларида эса оғирлик бор. Шу боис, Қуръонда Раббингни ёлғиз Ўзини эслаганингда/эслатганингда, улар нафратдан юз буриб қочадилар.

Пояснение: