Сура: Yusuf
Аят 12/100

وَرَفَعَ أَبَوَيْهِ عَلَى الْعَرْشِ وَخَرُّوا لَهُ سُجَّدًا وَقَالَ يَا أَبَتِ هَٰذَا تَأْوِيلُ رُؤْيَايَ مِن قَبْلُ قَدْ جَعَلَهَا رَبِّي حَقًّا وَقَدْ أَحْسَنَ بِي إِذْ أَخْرَجَنِي مِنَ السِّجْنِ وَجَاءَ بِكُم مِّنَ الْبَدْوِ مِن بَعْدِ أَن نَّزَغَ الشَّيْطَانُ بَيْنِي وَبَيْنَ إِخْوَتِي إِنَّ رَبِّي لَطِيفٌ لِّمَا يَشَاءُ إِنَّهُ هُوَ الْعَلِيمُ الْحَكِيمُ

У ота-онасини Аршга/энг юқори мақомга юксалтирди, барчалари унга сажда қилдилар/унинг амрини тўлиқ қабул этдилар/тан олиб таслим бўлдилар. У деди: “Эй Отажон, мен олдинроқ кўрган руъёнинг таъвили мана шу. Раббим уни ҳаққи-рост рўёбга чиқарди, У менга яхшиликлар қилди. Акамлар билан орамизни йўлдан оздирувчи шайтон бузганидан кейин, У мени зиндондан чиқарди, сизларни саҳродан бу ерга келтирди. Раббим Ўзи истаганига улкан лутф айлайди. Ҳақиқатан Алим Ҳаким Унинг Ўзидир /билгувчи ҳикматли”.

Пояснение: