Сура: Luqman
Аят 31/14

وَوَصَّيْنَا الْإِنسَانَ بِوَالِدَيْهِ حَمَلَتْهُ أُمُّهُ وَهْنًا عَلَىٰ وَهْنٍ وَفِصَالُهُ فِي عَامَيْنِ أَنِ اشْكُرْ لِي وَلِوَالِدَيْكَ إِلَيَّ الْمَصِيرُ

Биз инсонга ота-онаси ҳақида тавсия қилдик: (Онаси уни заифлик устига заифлик билан ташийди ва икки йил эмизади). “Менга ва ота-онангга шукр қил, қайтишингиз Менгадир”.

Пояснение: