وَقَالُوا قُلُوبُنَا فِي أَكِنَّةٍ مِّمَّا تَدْعُونَا إِلَيْهِ وَفِي آذَانِنَا وَقْرٌ وَمِن بَيْنِنَا وَبَيْنِكَ حِجَابٌ فَاعْمَلْ إِنَّنَا عَامِلُونَ

Улар дедилар: “Қалбларимиз сенинг даъватингга ёпилган, қулоқларимизда оғирлик бор, сен билан ўртамизда парда/ҳижоб бор. Сен қўлингдан келганини қил, биз ҳам қўлимиздан келганини қиламиз”.