قَالَ لَقَدْ ظَلَمَكَ بِسُؤَالِ نَعْجَتِكَ إِلَىٰ نِعَاجِهِ وَإِنَّ كَثِيرًا مِّنَ الْخُلَطَاءِ لَيَبْغِي بَعْضُهُمْ عَلَىٰ بَعْضٍ إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَقَلِيلٌ مَّا هُمْ وَظَنَّ دَاوُودُ أَنَّمَا فَتَنَّاهُ فَاسْتَغْفَرَ رَبَّهُ وَخَرَّ رَاكِعًا وَأَنَابَ

Деди: “Сен ўз қўйларингга унинг қўйини қўшиб олишни истаб, ноҳақлик қилибсан. Бойлигини бир-бирига қориштирганларнинг аксарияти бир-бирига ноҳақлик қилади. Фақат иймон келтирганлар ва солиҳ амаллар қилганлар мустасно, ундайлар ўта оз!” Биз уни фитна/синовга тутаётганимизни Довуд биларди, Раббидан кечирим истади, бўйин эгди ва Раббига қайтди.