وَإِذْ تَقُولُ لِلَّذِي أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِ وَأَنْعَمْتَ عَلَيْهِ أَمْسِكْ عَلَيْكَ زَوْجَكَ وَاتَّقِ اللَّهَ وَتُخْفِي فِي نَفْسِكَ مَا اللَّهُ مُبْدِيهِ وَتَخْشَى النَّاسَ وَاللَّهُ أَحَقُّ أَن تَخْشَاهُ فَلَمَّا قَضَىٰ زَيْدٌ مِّنْهَا وَطَرًا زَوَّجْنَاكَهَا لِكَيْ لَا يَكُونَ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ حَرَجٌ فِي أَزْوَاجِ أَدْعِيَائِهِمْ إِذَا قَضَوْا مِنْهُنَّ وَطَرًا وَكَانَ أَمْرُ اللَّهِ مَفْعُولًا

Мана сен, Аллоҳ неъмат берган кишига дединг: “Жуфтингни ўзинг билан бирга тутгин, Аллоҳга тақво қилгин”. Аллоҳ ошкор қилажак нарсани ўзингда яширдинг, одамлардан хайиқдинг. Ҳолбуки, сенинг хайиқишингга Аллоҳ лойиқроқ эди. Қачонки Зайд ундан ажрашганида, Биз сени унга уйлантирдик. Токи боқиб олинган ўғиллар жуфтларидан ажрашганларида, улар борасида муминларда танглик бўлмасин. Аллоҳнинг амри рўёбга чиқгувсидир.