“Сен Юсуфмисан?” дедилар. “Ҳа, Мен Юсуфман, бу эса менинг иним. Аллоҳ бизга яхшиликлар қилди”. Ким тақво ва сабр қилса, Аллоҳ яхшилик қилгувчиларнинг ажрини зое қилмайди. (*Уларга қилганингиз жоҳиллик эди /уларни паст кўрар эдингиз, уларга Аллоҳ қандай фазл бериши ҳақида басират етишмас эди сизда).
Пояснение: