فَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أَوْ كَذَّبَ بِآيَاتِهِ أُولَٰئِكَ يَنَالُهُمْ نَصِيبُهُم مِّنَ الْكِتَابِ حَتَّىٰ إِذَا جَاءَتْهُمْ رُسُلُنَا يَتَوَفَّوْنَهُمْ قَالُوا أَيْنَ مَا كُنتُمْ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ قَالُوا ضَلُّوا عَنَّا وَشَهِدُوا عَلَىٰ أَنفُسِهِمْ أَنَّهُمْ كَانُوا كَافِرِينَ

Аллоҳга қарши ёлғон уйдирган ёки Унинг оятларини ёлғонга чиқаргандан-да золимроғи борми? Ана ўшаларни Китобдан бир насиба таъқиб этиб боради. Бизнинг Расулларимиз келиб жонларини оладилар: “Аллоҳдан ўзга дуо қилаётганларингиз қани?” Улар дедилар: “Бизни ташлаб кетдилар”, ва кофир бўлганларига ўзлари гувоҳлик бердилар.