وَإِذْ نَتَقْنَا الْجَبَلَ فَوْقَهُمْ كَأَنَّهُ ظُلَّةٌ وَظَنُّوا أَنَّهُ وَاقِعٌ بِهِمْ خُذُوا مَا آتَيْنَاكُم بِقُوَّةٍ وَاذْكُرُوا مَا فِيهِ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ

Эсланг, уларнинг устига тоғни соя каби кўтардик/энг устунларини тоғға чиқардик, ва улар устларига воқеъ бўлди деб ўйладилар. “Сизга берганимни маҳкам ушланг ва тақво қилиб тийилиш учун ундагиларни ёдда тутинг”.