Сура: Al-Tawbah
Аят 9/118

وَعَلَى الثَّلَاثَةِ الَّذِينَ خُلِّفُوا حَتَّىٰ إِذَا ضَاقَتْ عَلَيْهِمُ الْأَرْضُ بِمَا رَحُبَتْ وَضَاقَتْ عَلَيْهِمْ أَنفُسُهُمْ وَظَنُّوا أَن لَّا مَلْجَأَ مِنَ اللَّهِ إِلَّا إِلَيْهِ ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْ لِيَتُوبُوا إِنَّ اللَّهَ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحِيمُ

Ортда қолган ўша учовлоннинг ҳам тавбасини қабул қилди. Ер юзи бутун кенглиги билан уларга тор бўлди, қалблари қисилди, ва тавба қилиб Аллоҳга қайтишдан ўзга чора йўқлигига амин бўлдилар. Аллоҳ ҳам уларнинг тавбаларини қабул айлади. Ҳақиқатан, Аллоҳ Таввоб Раҳим /тавбаларни қабул этгувчи, раҳмдил.

Пояснение: