لَّقَد تَّابَ اللَّهُ عَلَى النَّبِيِّ وَالْمُهَاجِرِينَ وَالْأَنصَارِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ فِي سَاعَةِ الْعُسْرَةِ مِن بَعْدِ مَا كَادَ يَزِيغُ قُلُوبُ فَرِيقٍ مِّنْهُمْ ثُمَّ تَابَ عَلَيْهِمْ إِنَّهُ بِهِمْ رَءُوفٌ رَّحِيمٌ

Аллоҳ Набийнинг тавбасини қабул айлади, ҳамда ўта оғир соатда унга эргашган Муҳожир ва Ансорларнинг тавбасини ҳам қабул айлади. (9:25) Баъзиларининг қалблари оғиб кетай деганди, сўнг Аллоҳ уларга қайтди/тавбаларини қабул айлади. Ҳақиқатан У Рауф Раҳим/шафқатли раҳмдил.