Сура: Al-Tawbah
Аят 9/114

وَمَا كَانَ اسْتِغْفَارُ إِبْرَاهِيمَ لِأَبِيهِ إِلَّا عَن مَّوْعِدَةٍ وَعَدَهَا إِيَّاهُ فَلَمَّا تَبَيَّنَ لَهُ أَنَّهُ عَدُوٌّ لِّلَّهِ تَبَرَّأَ مِنْهُ إِنَّ إِبْرَاهِيمَ لَأَوَّاهٌ حَلِيمٌ

Иброҳимнинг ўз отаси учун кечирим сўраши эса, фақат унга берган ваъдаси туфайли эди. Аммо отаси Аллоҳнинг душмани эканлиги аён бўлгач, у бундан воз кечди. Иброҳим ҳақиқатан аввоҳ/самимий ва ҳалим/мулойимдир.

Пояснение: