قُلْ أَيُّ شَيْءٍ أَكْبَرُ شَهَادَةً قُلِ اللَّهُ شَهِيدٌ بَيْنِي وَبَيْنَكُمْ وَأُوحِيَ إِلَيَّ هَٰذَا الْقُرْآنُ لِأُنذِرَكُم بِهِ وَمَن بَلَغَ أَئِنَّكُمْ لَتَشْهَدُونَ أَنَّ مَعَ اللَّهِ آلِهَةً أُخْرَىٰ قُل لَّا أَشْهَدُ قُلْ إِنَّمَا هُوَ إِلَٰهٌ وَاحِدٌ وَإِنَّنِي بَرِيءٌ مِّمَّا تُشْرِكُونَ

Сен айт: “Қайси нарса гувоҳликда улуғроқ?” Айт: “Сизни ҳамда етиб борган барчани огоҳлантиришим учун менга мана шу Қуръон нозил қилинган, сиз билан орамизда Аллоҳнинг Ўзи гувоҳ. Аллоҳ билан бирга ўзга илоҳлар ҳам бор эканига гувоҳлик берасизми?” Айт: “Мен гувоҳлик бермайман!” Айт: “Унинг Ўзи яккаю-ягона Илоҳдир. Сиз қўшаётган шериклардан мен йироқман”.