Сура: Al-An'am
Аят 6/136

وَجَعَلُوا لِلَّهِ مِمَّا ذَرَأَ مِنَ الْحَرْثِ وَالْأَنْعَامِ نَصِيبًا فَقَالُوا هَٰذَا لِلَّهِ بِزَعْمِهِمْ وَهَٰذَا لِشُرَكَائِنَا فَمَا كَانَ لِشُرَكَائِهِمْ فَلَا يَصِلُ إِلَى اللَّهِ وَمَا كَانَ لِلَّهِ فَهُوَ يَصِلُ إِلَىٰ شُرَكَائِهِمْ سَاءَ مَا يَحْكُمُونَ

Экин хосилларидан ва чорва молларидан бир қисмини Аллоҳга атадилар. Гумонларича дедилар: “Мана бу Аллоҳ учун, мана бу эса шерикларимиз учун”. “Шерикларига аталгани Аллоҳга етмайди, Аллоҳга аталгани эса шерикларига етмоқда. Бу ҳукмлари нақадар ёмон!

Пояснение:

(*Ўз қисмидан айириб Аллоҳ учун ҳеч инфоқ этмайди, Аллоҳ учун айирган қисмини эса, ўз қисмига қўшиб олаверади).