وَلَوْ تَرَىٰ إِذِ الْمُجْرِمُونَ نَاكِسُو رُءُوسِهِمْ عِندَ رَبِّهِمْ رَبَّنَا أَبْصَرْنَا وَسَمِعْنَا فَارْجِعْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا إِنَّا مُوقِنُونَ

Ҳали жиноятчилар Раббининг ҳузурида бош эгиб турганини бир кўрсанг эди: “Раббимиз, кўрдик, эшитдик, бизни ортга қайтар, солиҳ амаллар қиламиз. Мана энди аниқ ишондик!”