وَأَصْبَحَ الَّذِينَ تَمَنَّوْا مَكَانَهُ بِالْأَمْسِ يَقُولُونَ وَيْكَأَنَّ اللَّهَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَن يَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَيَقْدِرُ لَوْلَا أَن مَّنَّ اللَّهُ عَلَيْنَا لَخَسَفَ بِنَا وَيْكَأَنَّهُ لَا يُفْلِحُ الْكَافِرُونَ

Кеча унинг ўрнида бўлишни орзу-ҳавас қилганлар дея бошлади: “Вой! Аллоҳ Ўз қулларидан хоҳлаганига ризқини кенг ёки ўлчовли қилиб берар экан. Агар Аллоҳ бизга лутф қилмаганида, бизни ҳам ер ютган бўларди. Ҳақиқатан, кофирлар нажот топмаслар/муродига етмаслар”.