وَمِنَ النَّاسِ مَن يَعْبُدُ اللَّهَ عَلَىٰ حَرْفٍ فَإِنْ أَصَابَهُ خَيْرٌ اطْمَأَنَّ بِهِ وَإِنْ أَصَابَتْهُ فِتْنَةٌ انقَلَبَ عَلَىٰ وَجْهِهِ خَسِرَ الدُّنْيَا وَالْآخِرَةَ ذَٰلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِينُ

Баъзи одамлар Аллоҳга бир четда/яроқсиз шаклда қуллик қилади. Агар унга яхшилик етса, у билан хотиржам бўлади. Агар унга фитна/синов етса, юзи буришади; дунёда ҳам, охиратда ҳам бой беради. Очиқ бой бериш ана шудир.