وَإِن تَعْجَبْ فَعَجَبٌ قَوْلُهُمْ أَإِذَا كُنَّا تُرَابًا أَإِنَّا لَفِي خَلْقٍ جَدِيدٍ أُولَٰئِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ وَأُولَٰئِكَ الْأَغْلَالُ فِي أَعْنَاقِهِمْ وَأُولَٰئِكَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِيهَا خَالِدُونَ

Агар булардан ажабланган бўлсанг, аслида ажабланарли бўлган нарса уларнинг мана бу сўзлари: “Биз тупроқ бўлганимиздан кейин, янгидан яратиламиз эканми?” Раббини инкор этганлар ана ўшалардир, бўйинларида халқалар бўлганлар ҳам ўшалар. Оташ аҳли ҳам ўшалар, унда доимий қоладилар.