كَذَٰلِكَ أَرْسَلْنَاكَ فِي أُمَّةٍ قَدْ خَلَتْ مِن قَبْلِهَا أُمَمٌ لِّتَتْلُوَ عَلَيْهِمُ الَّذِي أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ وَهُمْ يَكْفُرُونَ بِالرَّحْمَٰنِ قُلْ هُوَ رَبِّي لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ مَتَابِ

Ана шундай, сени бир умматга юбордик — ундан олдан ҳам умматлар ўтган, — токи сенга ваҳй этганимизни уларга ўқиб бергайсан, улар эса Раҳмонга нонкўрлик қилмоқдалар. Сен айт: “У менинг Раббимдир! Ундан ўзга илоҳ йўқ. Мен Унга суяндим/таваккул қилдим, қайтишим ҳам ёлғиз Унга”.