وَالَّذِينَ اتَّخَذُوا مَسْجِدًا ضِرَارًا وَكُفْرًا وَتَفْرِيقًا بَيْنَ الْمُؤْمِنِينَ وَإِرْصَادًا لِّمَنْ حَارَبَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ مِن قَبْلُ وَلَيَحْلِفُنَّ إِنْ أَرَدْنَا إِلَّا الْحُسْنَىٰ وَاللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ

Зарар бериш, кофирлик қилиш, ҳамда муминлар орасида тафриқа солиш ҳамда олдинроқ Аллоҳга ва Расулига қарши урушганларни пойлаш мақсадида масжид қурганлар, ана ўшалар қасам ичиб айтадики: “Ниятимиз фақат яхшилик эди”. Аллоҳ гувоҳлик берадики, улар ёлғончилардир.