ثُمَّ بَدَّلْنَا مَكَانَ السَّيِّئَةِ الْحَسَنَةَ حَتَّىٰ عَفَوا وَّقَالُوا قَدْ مَسَّ آبَاءَنَا الضَّرَّاءُ وَالسَّرَّاءُ فَأَخَذْنَاهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ

Кейинроқ ёмонлик ўрнини яхшилик билан алмаштирдик. Улар кўпайишди, охири дедилар: “Ота-боболаримиз бошига яхши кунлар ҳам, ёмон кунлар ҳам келган”. Уларни тўсатдан олдик, ҳатто сезмай ҳам қолишди.