ثُمَّ قَفَّيْنَا عَلَىٰ آثَارِهِم بِرُسُلِنَا وَقَفَّيْنَا بِعِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ وَآتَيْنَاهُ الْإِنجِيلَ وَجَعَلْنَا فِي قُلُوبِ الَّذِينَ اتَّبَعُوهُ رَأْفَةً وَرَحْمَةً وَرَهْبَانِيَّةً ابْتَدَعُوهَا مَا كَتَبْنَاهَا عَلَيْهِمْ إِلَّا ابْتِغَاءَ رِضْوَانِ اللَّهِ فَمَا رَعَوْهَا حَقَّ رِعَايَتِهَا فَآتَيْنَا الَّذِينَ آمَنُوا مِنْهُمْ أَجْرَهُمْ وَكَثِيرٌ مِّنْهُمْ فَاسِقُونَ

Сўнгра уларнинг изидан яна Расулларимизни кетма-кет юбордик. Марям ўғли Исони ҳам уларнинг ортидан юбордик; унга Инжилни бердик ва унга эргашганларнинг қалбига меҳр-шафқат ва раҳмдиллик жойладик. Раҳбоният бидъатини ўзлари пайдо қилдилар, уни Биз буюрган эмасдик, балки Аллоҳ ризосини истаб бошладилар. Аммо бунга ҳам ҳаққи ила риоя қилмадилар. Улар орасида имон келтирганларга ажр-мукофотларини бердик. Лекин кўплари йўлдан оздилар.