أَسْبَابَ السَّمَاوَاتِ فَأَطَّلِعَ إِلَىٰ إِلَٰهِ مُوسَىٰ وَإِنِّي لَأَظُنُّهُ كَاذِبًا وَكَذَٰلِكَ زُيِّنَ لِفِرْعَوْنَ سُوءُ عَمَلِهِ وَصُدَّ عَنِ السَّبِيلِ وَمَا كَيْدُ فِرْعَوْنَ إِلَّا فِي تَبَابٍ

Осмонларнинг сабабларига етиб, Мусонинг илоҳига етишайин. У ёлғончи, деган гумон бор менда”. Фиръавнга ўз амалининг ёмонлиги ана шундай чиройли кўрсатилди ва йўли тўсилди. Фиръавннинг макри самарасиз кетди.