قَالَ الَّذِي عِندَهُ عِلْمٌ مِّنَ الْكِتَابِ أَنَا آتِيكَ بِهِ قَبْلَ أَن يَرْتَدَّ إِلَيْكَ طَرْفُكَ فَلَمَّا رَآهُ مُسْتَقِرًّا عِندَهُ قَالَ هَٰذَا مِن فَضْلِ رَبِّي لِيَبْلُوَنِي أَأَشْكُرُ أَمْ أَكْفُرُ وَمَن شَكَرَ فَإِنَّمَا يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ رَبِّي غَنِيٌّ كَرِيمٌ

Китобдан илми бор бўлган деди: “Мен уни кўз очиб юмгунингча сенга келтиришим мумкин”. У Аршни ёнига келтирилганини кўргач, деди: “Бу Раббимнинг фазлидан. У мени шукур қиламанми ёки нонкўрликми, синамоқда. Кимки шукур қилса, ўз фойдасига шукур қилади, нонкўрлар эса… Раббим улардан Ғаний ва Карим /бой-беҳожат ва карами кенг”.