فَأَوْحَيْنَا إِلَيْهِ أَنِ اصْنَعِ الْفُلْكَ بِأَعْيُنِنَا وَوَحْيِنَا فَإِذَا جَاءَ أَمْرُنَا وَفَارَ التَّنُّورُ فَاسْلُكْ فِيهَا مِن كُلٍّ زَوْجَيْنِ اثْنَيْنِ وَأَهْلَكَ إِلَّا مَن سَبَقَ عَلَيْهِ الْقَوْلُ مِنْهُمْ وَلَا تُخَاطِبْنِي فِي الَّذِينَ ظَلَمُوا إِنَّهُم مُّغْرَقُونَ

Биз унга ваҳий қилдик: “Бизнинг кўз остимизда ва ваҳйимиз асосида бир кема қургин. Бизнинг амримиз келиб, таннур қайнагач, унга ҳар бир турдан иккитадан ол, ҳамда аҳлингни олиб киргин. Уларнинг орасидан фақат олдинроқ Сўз ўтганларини қолдиргин. Зулм қилганлар ҳақида Менга дуо қилмагин. Улар, албатта, ғарқ қилинадилар.