وَإِذْ قُلْتُمْ يَا مُوسَىٰ لَن نَّصْبِرَ عَلَىٰ طَعَامٍ وَاحِدٍ فَادْعُ لَنَا رَبَّكَ يُخْرِجْ لَنَا مِمَّا تُنبِتُ الْأَرْضُ مِن بَقْلِهَا وَقِثَّائِهَا وَفُومِهَا وَعَدَسِهَا وَبَصَلِهَا قَالَ أَتَسْتَبْدِلُونَ الَّذِي هُوَ أَدْنَىٰ بِالَّذِي هُوَ خَيْرٌ اهْبِطُوا مِصْرًا فَإِنَّ لَكُم مَّا سَأَلْتُمْ وَضُرِبَتْ عَلَيْهِمُ الذِّلَّةُ وَالْمَسْكَنَةُ وَبَاءُوا بِغَضَبٍ مِّنَ اللَّهِ ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمْ كَانُوا يَكْفُرُونَ بِآيَاتِ اللَّهِ وَيَقْتُلُونَ النَّبِيِّينَ بِغَيْرِ الْحَقِّ ذَٰلِكَ بِمَا عَصَوا وَّكَانُوا يَعْتَدُونَ

Эсланг, Мусога дедингиз: “Эй Мусо, биз бир хил егуликка сабримиз етмаяпти. Раббингга дуо қил-да, бизга ердан чиққан сабзавот: бодринг, саримсоқ, мош, пиёз берсин”. У деди: “Наҳотки бир хайр ўрнига бир пастни истайсиз? Мисрга/шаҳарга боринг, сўраганингизни топасиз”. Шу боис уларга зиллат/хорлик ва қашшоқлик тамғаси урилди. Аллоҳнинг ғазабига дучор бўлдилар, зеро улар Аллоҳнинг оятларини инкор этгандилар, ва Набийларни ноҳақ ўлдирган эдилар. Исёнлари ва ҳаддан ошганлари боис улар шунга лойиқ кўрилди.