لَّيْسَ الْبِرَّ أَن تُوَلُّوا وُجُوهَكُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَلَٰكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ وَالْمَلَائِكَةِ وَالْكِتَابِ وَالنَّبِيِّينَ وَآتَى الْمَالَ عَلَىٰ حُبِّهِ ذَوِي الْقُرْبَىٰ وَالْيَتَامَىٰ وَالْمَسَاكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ وَالسَّائِلِينَ وَفِي الرِّقَابِ وَأَقَامَ الصَّلَاةَ وَآتَى الزَّكَاةَ وَالْمُوفُونَ بِعَهْدِهِمْ إِذَا عَاهَدُوا وَالصَّابِرِينَ فِي الْبَأْسَاءِ وَالضَّرَّاءِ وَحِينَ الْبَأْسِ أُولَٰئِكَ الَّذِينَ صَدَقُوا وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْمُتَّقُونَ

Асл яхшилик — юзингизни Машриқ ёки Мағриб тарафга буришда эмас. Асл яхшилик — Аллоҳга имон келтиришда, охират кунига, Малакларга, Китобга, Набийларга ишонишда, яхши кўрган молини яқинларга, етимларга, мискинларга, йўлда қолганларга, сўровчиларга беришда, ва қулларни/асирларни озод қилишда; Салотни қоим қилишда/Буюрилган Йўлга эргашишда, Закотни ато этишда/Қайтарилган гуноҳлардан тийилишда. Аҳд берганда аҳдига вафо қилувчилар, қийинчилик, хасталик ва мусибатлар пайтида Сабр қилувчилар, Содиқлар ана ўшалар, Тақво эгалари ана ўшалардир.