سَيَقُولُونَ ثَلَاثَةٌ رَّابِعُهُمْ كَلْبُهُمْ وَيَقُولُونَ خَمْسَةٌ سَادِسُهُمْ كَلْبُهُمْ رَجْمًا بِالْغَيْبِ وَيَقُولُونَ سَبْعَةٌ وَثَامِنُهُمْ كَلْبُهُمْ قُل رَّبِّي أَعْلَمُ بِعِدَّتِهِم مَّا يَعْلَمُهُمْ إِلَّا قَلِيلٌ فَلَا تُمَارِ فِيهِمْ إِلَّا مِرَاءً ظَاهِرًا وَلَا تَسْتَفْتِ فِيهِم مِّنْهُمْ أَحَدًا

Кейин дейдиларки: “Улар учта, тўртинчиси итлари”, ва яна дейдиларки: “Улар бешта, олтинчиси итлари”, ўзлари билмаган нарсаларни иддаони қилишади. Дейдиларки: “Улар еттита, саккизинчиси итлари”*. Сен айт: “Раббим уларнинг ададини яхшироқ билади, уларни ўта озчилик билади. Улар ҳақида очиқ-ойдин далиллардан бошқа баҳсга кирма, ва уларнинг бирортасидан савол сўрама.