Сура: Al-Kahf
Аят 18/109

قُل لَّوْ كَانَ الْبَحْرُ مِدَادًا لِّكَلِمَاتِ رَبِّي لَنَفِدَ الْبَحْرُ قَبْلَ أَن تَنفَدَ كَلِمَاتُ رَبِّي وَلَوْ جِئْنَا بِمِثْلِهِ مَدَدًا

Сен айт: “Агар Раббимнинг сўзларини ёзиш учун денгиз сиёҳ бўлса-ю, яна битта денгизни ёрдамга келтирсак ҳам, Раббимнинг сўзлари тугамай туриб денгиз тугаб қолади”.

Пояснение: