Сура: Hud
Аят 11/88

قَالَ يَا قَوْمِ أَرَأَيْتُمْ إِن كُنتُ عَلَىٰ بَيِّنَةٍ مِّن رَّبِّي وَرَزَقَنِي مِنْهُ رِزْقًا حَسَنًا وَمَا أُرِيدُ أَنْ أُخَالِفَكُمْ إِلَىٰ مَا أَنْهَاكُمْ عَنْهُ إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

Деди: “Эй қавмим, ҳеч ўйлаб кўрдингизми, агар мен Раббимдан бирор аниқ далил узра бўлсам-у, ва У менга Ўз ҳузуридан гўзал ризқ берган бўлса-чи? Сизни манъ этиб, ўзим унга хилоф бўлмоқчи эмасман. Фақат қўлимдан келганча ислоҳ этиб тузатмоқчиман. Муваффақиятим фақат Аллоҳнинг муваффақ айлаши билангина мумкин бўлади. Мен ёлғиз Унга таваккул қилдим/суяндим, ёлғиз Унга йўналдим.

Пояснение: