قَالُوا يَا صَالِحُ قَدْ كُنتَ فِينَا مَرْجُوًّا قَبْلَ هَٰذَا أَتَنْهَانَا أَن نَّعْبُدَ مَا يَعْبُدُ آبَاؤُنَا وَإِنَّنَا لَفِي شَكٍّ مِّمَّا تَدْعُونَا إِلَيْهِ مُرِيبٍ

Улар дедилар: “Эй Солиҳ, олдин сендан умидларимиз бор эди. Энди эса ота-бобомизнинг қуллик қилганига қуллик қилишни таъқиқлаяпсанми? Ҳақиқатан, сенинг даъватингдан шубҳадамиз”.