وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ نُوحٍ إِذْ قَالَ لِقَوْمِهِ يَا قَوْمِ إِن كَانَ كَبُرَ عَلَيْكُم مَّقَامِي وَتَذْكِيرِي بِآيَاتِ اللَّهِ فَعَلَى اللَّهِ تَوَكَّلْتُ فَأَجْمِعُوا أَمْرَكُمْ وَشُرَكَاءَكُمْ ثُمَّ لَا يَكُنْ أَمْرُكُمْ عَلَيْكُمْ غُمَّةً ثُمَّ اقْضُوا إِلَيَّ وَلَا تُنظِرُونِ

Уларга Нуҳ хабарини тиловат қилиб бер. Мана, у қавмига деди: “Эй қавмим, агар менинг мақомим/туришим ва Аллоҳнинг оятларини эслатишим сизга оғир келаётган бўлса, мен ўзимни Аллоҳга топширдим/Аллоҳга таваккул қилдим. Сизлар ўз қўшган шерикларингиз билан жамланинг ва қўлингиздан келганини қилинг, ҳеч хавотир олманг. Мен ҳақимда истаган ҳукмингизни чиқариб амалга ошираверинг, менга муҳлат ҳам берманг”.