Сура: Al-Baqarah
Аят 2/26

إِنَّ اللَّهَ لَا يَسْتَحْيِي أَن يَضْرِبَ مَثَلًا مَّا بَعُوضَةً فَمَا فَوْقَهَا فَأَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا فَيَعْلَمُونَ أَنَّهُ الْحَقُّ مِن رَّبِّهِمْ وَأَمَّا الَّذِينَ كَفَرُوا فَيَقُولُونَ مَاذَا أَرَادَ اللَّهُ بِهَٰذَا مَثَلًا يُضِلُّ بِهِ كَثِيرًا وَيَهْدِي بِهِ كَثِيرًا وَمَا يُضِلُّ بِهِ إِلَّا الْفَاسِقِينَ

Албатта, Аллоҳ бирор қисмий мисолни ёки ундан яхшироғини мисол келтиришдан ҳаё қилмайди. Имон келтирганлар буни Раббидан ҳаққ эканини биладилар. Кофир бўлганлар эса дейдиларки: “Аллоҳ бу мисол билан нимани ирода қилган?” Бу билан кўпларни адаштиради, кўпларни Тўғри Йўлга йўллайди. Бу билан фақат Фосиқларни/йўлдан озганларни адаштиради,

Tafsir

(*оятда — БАЪУЗА — умумдан озроқ қисмий мисол, ФАВҚА — уст бўлган, яхшироқ бўлган; яъни ўтган китоблардан келтирилган оятларнинг мисли ёки яхшироғи — 2:106)