وَلَا أَقُولُ لَكُمْ عِندِي خَزَائِنُ اللَّهِ وَلَا أَعْلَمُ الْغَيْبَ وَلَا أَقُولُ إِنِّي مَلَكٌ وَلَا أَقُولُ لِلَّذِينَ تَزْدَرِي أَعْيُنُكُمْ لَن يُؤْتِيَهُمُ اللَّهُ خَيْرًا اللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا فِي أَنفُسِهِمْ إِنِّي إِذًا لَّمِنَ الظَّالِمِينَ

Мен ҳеч қачон: “Аллоҳнинг хазиналари менда” демайман сизга. Ғайбни ҳам билмайман. “Малакман” деб ҳам айтмайман. Кўзингизда паст кўрганлар ҳақида: “Аллоҳдан уларга хайр берилмайди” ҳам демайман. Уларнинг ичини/аслини Аллоҳ Ўзи яхшироқ билади. Агар ундай қилсам, ноҳақлик/зулм қилган бўламан”.