وَمَا نَقَمُوا مِنْهُمْ إِلَّا أَن يُؤْمِنُوا بِاللَّهِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ

Улар муминларни фақатгина Азиз ва Ҳамид Аллоҳга /барчадан устун ва мақтовларга лойиқ Аллоҳга — Осмонлару-Ернинг Подшоҳлиги Унга тегишли бўлган Аллоҳга — ишонганлари учун ёмон кўрган эдилар. Аллоҳ эса барча нарса устида гувоҳ. (*Кофир ва мушрик катталари фақат ўзларига азизлик ва ҳамд нисбат этарди — 3:188)