وَإِلَىٰ ثَمُودَ أَخَاهُمْ صَالِحًا قَالَ يَا قَوْمِ اعْبُدُوا اللَّهَ مَا لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرُهُ قَدْ جَاءَتْكُم بَيِّنَةٌ مِّن رَّبِّكُمْ هَٰذِهِ نَاقَةُ اللَّهِ لَكُمْ آيَةً فَذَرُوهَا تَأْكُلْ فِي أَرْضِ اللَّهِ وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ

Самудга биродарлари Солиҳни юбордик. У деди: “Эй қавмим, Аллоҳга қуллик/хизмат қилинг. Сиз учун Ундан ўзга илоҳ йўқ. Тақво қилмайсизми?” Раббингиздан сизга очиқ баён этилган оятлар келди: Мана шу Аллоҳнинг туяси сиз учун бир оят. Ўзи Аллоҳнинг еридан есин, уни холи қўйинг, унга бирор зиён етказманг, йўқса Аламли Азоб тутади сизни”.