وَنَزَعْنَا مَا فِي صُدُورِهِم مِّنْ غِلٍّ تَجْرِي مِن تَحْتِهِمُ الْأَنْهَارُ وَقَالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدَانَا لِهَٰذَا وَمَا كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْلَا أَنْ هَدَانَا اللَّهُ لَقَدْ جَاءَتْ رُسُلُ رَبِّنَا بِالْحَقِّ وَنُودُوا أَن تِلْكُمُ الْجَنَّةُ أُورِثْتُمُوهَا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ

Уларнинг дилларидан кин-кудуратни чиқариб ташладик. Остларидан анҳорлар оқмоқда. Улар дедилар: “Бизни бунга йўллаган Аллоҳга ҳамд бўлсин. Агар Аллоҳ бизни йўлламаганида, биз ўзимиз у йўлни топа олмасдик. Раббимизнинг Расуллари ҳақиқатни келтирган экан”. Уларга нидо қилинди: “Қилган амалларингиз эвазига мана шу боғ-роғлар сизга”.