قُل لَّا أَمْلِكُ لِنَفْسِي نَفْعًا وَلَا ضَرًّا إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ وَلَوْ كُنتُ أَعْلَمُ الْغَيْبَ لَاسْتَكْثَرْتُ مِنَ الْخَيْرِ وَمَا مَسَّنِيَ السُّوءُ إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ وَبَشِيرٌ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ

Сен айт: “Ўзимга фойда ёки зарар етказиш қўлимда эмас, Аллоҳнинг хоҳлаганидан бошқа. Агар ғайбни билганимда, яхши нарсалардан кўпайтирган бўлардим, ёмон нарсалар ҳам тегмасди менга. Мен фақатгина огоҳлантирувчиман, иймон келтирганларга хушхабар бергувчиман холос.