Истасак, уни улар/оятларимиз билан юксалтирган бўлардик, лекин у абадий қоладигандек ерга ёпишиб олди, ўз ҳавосига эргашди. У бамисоли ит каби: агар унинг устига борсанг ҳам, тилини осилтиради, қўйиб юборсанг ҳам, тилини осилтиради. Оятларимизни ёлғон санаганларнинг мисоли шу. Тафакур қилишлари учун мана шу қиссани/тенглашни келтир.
Tafsir