قَدْ خَسِرَ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِلِقَاءِ اللَّهِ حَتَّىٰ إِذَا جَاءَتْهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً قَالُوا يَا حَسْرَتَنَا عَلَىٰ مَا فَرَّطْنَا فِيهَا وَهُمْ يَحْمِلُونَ أَوْزَارَهُمْ عَلَىٰ ظُهُورِهِمْ أَلَا سَاءَ مَا يَزِرُونَ

Аллоҳга рўбарў бўлишни ёлғон санаганлар зиёнда қолдилар. Устларида Қиёмат Соати тўсатдан қоим бўлганида эса, улар юкларини елкаларига олаётиб, дедилар: “Ҳасратлар бўлсин бизга! Ундаги нуқсонларимиз учун ҳолимизга вой”. Қара, кўтарганлари қанчалар ёмон!