Сура: Al-An'am
Аят 6/145

قُل لَّا أَجِدُ فِي مَا أُوحِيَ إِلَيَّ مُحَرَّمًا عَلَىٰ طَاعِمٍ يَطْعَمُهُ إِلَّا أَن يَكُونَ مَيْتَةً أَوْ دَمًا مَّسْفُوحًا أَوْ لَحْمَ خِنزِيرٍ فَإِنَّهُ رِجْسٌ أَوْ فِسْقًا أُهِلَّ لِغَيْرِ اللَّهِ بِهِ فَمَنِ اضْطُرَّ غَيْرَ بَاغٍ وَلَا عَادٍ فَإِنَّ رَبَّكَ غَفُورٌ رَّحِيمٌ

Сен айт: “Менга қилинган ваҳйда, ейиш ҳаром қилинганлар орасида шулардан бошқа ҳаром топмаяпман: ўлакса, ёки тўкилган қон, ёки чўчқа гўшти — зеро бу нопок/шубҳалидир; ёки Алоҳдан ўзгага аталган ҳайвон гўшти — у фисқ/йўлдан озишдир”. Ким мажбур қолса, бошқанинг ҳаққини емаган ва ҳаддидан ошмаган ҳолда бўлса, Аллоҳ Ғафур Раҳим/мажбур қолган қулларини кечирувчи, мажбур қолган қулларига раҳмдил.

Tafsir