Сура: Al-Ma'idah
Аят 5/116

وَإِذْ قَالَ اللَّهُ يَا عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ أَأَنتَ قُلْتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونِي وَأُمِّيَ إِلَٰهَيْنِ مِن دُونِ اللَّهِ قَالَ سُبْحَانَكَ مَا يَكُونُ لِي أَنْ أَقُولَ مَا لَيْسَ لِي بِحَقٍّ إِن كُنتُ قُلْتُهُ فَقَدْ عَلِمْتَهُ تَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِي وَلَا أَعْلَمُ مَا فِي نَفْسِكَ إِنَّكَ أَنتَ عَلَّامُ الْغُيُوبِ

Эсланг, Аллоҳ деди: “Эй Марям ўғли Исо, одамларга: “Мени ва волидамни Аллоҳдан ўзга икки илоҳ қилиб олинг”, деган сенми?” Деди: “Сен Пок ва Олийсан! Ҳаққим бўлмаган гапни гапириш менга мумкин эмас. Агар мен шундай деган бўлсам, Ўзинг буни билардинг. Сен мендагини биласан, мен Сендагини билмайман. Барча ғайбларни билгувчи ёлғиз Сенсан”.

Tafsir