مُّحَمَّدٌ رَّسُولُ اللَّهِ وَالَّذِينَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْكُفَّارِ رُحَمَاءُ بَيْنَهُمْ تَرَاهُمْ رُكَّعًا سُجَّدًا يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِّنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا سِيمَاهُمْ فِي وُجُوهِهِم مِّنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذَٰلِكَ مَثَلُهُمْ فِي التَّوْرَاةِ وَمَثَلُهُمْ فِي الْإِنجِيلِ كَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَىٰ عَلَىٰ سُوقِهِ يُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِيَغِيظَ بِهِمُ الْكُفَّارَ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْهُم مَّغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِيمًا

Муҳаммад — Аллоҳнинг Расули. У билан бирга бўлганлар, кофирларга қаттиқ/муросасиз, бир-бирларига раҳмдил. Уларни Аллоҳнинг фазли ва ризосини истаб, рукуъ ва сажда ҳолда кўрурсан. Юзларида сажда излари тажаллий этади. Тавротдаги мисоли ана шундай. Инжилдаги мисоли эса бир экин каби: у уруғини ёриб чиқарган, қувватланган, йўғонлашган ва поясида тик туриб, деҳқонларни ҳайратда қолдирган экиндир. Кофирларнинг ғазабини қўзиши учун ана шундай. Улар орасида иймон келтирган ва солиҳ амал қилганларга Аллоҳнинг Ўзи кечирим ва улуғ ажр-мукофот ваъда қилган.